Toen ik zondag op de boekenmarkt het “Nieuwe dagboek van Spieghelken” zag liggen, nam ik het mee. Het boekje is uitgegeven in 1953.
Ooit las ik het eerste boekje, dat heette gewoon “Spieghelken” en was uitgegeven in 1952. Het werd heruitgegeven in 1967. Ik herinner me dat eerste boekje en zodoende weet ik dat de kaft van het tweede me aan dat eerste deed denken. Ik las het dus ergens rond of voor de periode van de heruitgave.
(Lees verder onder de foto)Vroeger gingen boeken lang mee, aangezien ik het toen in de schoolbibliotheek had gehaald.
Als je nu een boek meeneemt naar de boekenmarkt is het na twee maanden al verouderd. Het is niet meer zoals vroeger dat boeken door opeenvolgende generaties worden gelezen.
Nu zit ik hier met het tweede deel van Spieghelken. En al zou ik nooit aan Spieghelken gedacht hebben had ik het niet gezien én gekocht, wil ik nu ook het eerste deel, maar niet de heruitgave.
En dat wordt weer een moeilijke opgave, want op internet wordt het noppes zoeken.
Koen
Ik herinner me dat deze boeken in de boekenkast van mijn ouders stonden. Ik heb ze niet gelezen. Ik las meer ‘jongensboeken’. De Rode Ridder. Winnetou en Old Shatterhand. Biggles.
ms
Jongensboeken las ik ook. Ik las alles.
Meisjesboeken waren vaak wat te belerend en/of stichtend.
Matroos Beek
Een mooie kaft. Het boekje zegt me niks, maar wel de naam van de schrijfster. Zij was journaliste bij de krant De Standaard en ijverde voor de emancipatie van de vrouw in de jaren zestig. Daar heb ik als jong meisje over gelezen en ik heb haar geciteerd of vermeld in een verhandeling daarover.
ms
“Dood van een non” en “Ik was een christen” was ook van haar.
“Ik was een christen” las ik, ook jaren geleden. “Dood van een non” staat hier ergens, maar ik weet niet waar, ongelezen omdat ik de film zag.
Misschien moet ik hem maar eens gaan zoeken.
Suskeblogt
Die boeken zeggen me niets. Het is sowieso van voor mijn tijd en op school stonden die niet op de lijst van verplichte lectuur.
ms
Bij ons ook niet, maar ik las graag.
Ik denk niet dat je Spieghelken in een jongensschool zou gevonden hebben. 😂😂
Suskeblogt
Ik zat in een gemengde school, maar de leraar Nederlands had het vooral voor het magisch realisme. Andere boeken waren not done.
ms
Dat is echt de kinderen in een bepaalde richting sturen i.p.v. hun geest te verruimen.
Haba
Mijn ouders lazen graag en veel we hadden ook een volle boekenkast, maar ik bezit nu een halve bibliotheek aan boeken, twee lage kasten en een hoge staan in de boekenhoek in mijn huis. Boven heb ik nog een kist vol met mijn kinder/jeugd boeken. Tja mijn man placht te zeggen : ‘Als jij niets te lezen hebt ga je desnoods de etiketten van de jampotten lezen’ 🙂
ms
Ik krijg ze niet meer geplaatst. Alle oudere boeken, die hier nog atijd in verhuisdozen staan, zullen daarin blijven staan. Voor de recentere heb ik, maar weer, extra ruimte gecreëerd.
Bertie
Titel en schrijfster zeggen me niets, ik weet niet of het boekje in Nederland is uitgegeven.
Waar schrijft ze over?
ms
Ik denk het niet. Waarschijnlijk niet.
Het zijn dagboeken van een jong meisje. Ze handelen dan ook over jongemeisjesgedachten zoals ik me ze kan voorstellen in een tijd dar de hedendaagse oppervlakkigheden nog niet ingeburgerd waren en toen een uitstap van een meisje uit de Kempen naar Antwerpen nog als een grote reis werd gezien.
Een schuchter kind dat toch haar eigen weg wil gaan.
elsjeveth
Niet bekend volgens mij in Nederland. De omslag is mooi vintage, de inhoud zal dat ook zijn, een kijk op het leven van toen kan geen kwaad.
ms
Een beetje meer van toen zou er nu ook nog mogen inzitten, want de instagramfoto’s van de jonge meisjes van nu gaan het geen 70 jaar volhouden. 🤔
elsjeveth
Dat vermoeden heb ik ook 🙃