Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Page 36 of 1203

Sportief bezig

De dagen atletiek in Rome zitten er op sedert woensdagavond. Daar hebben we echt wel met plezier naar gekeken, zowel de ochtend- als de avondsessie.

Al wil “met plezier naar kijken” daarom niet zeggen dat ik dat vanuit mijn zetel deed, ik stapte ’s morgens op mijn fietske, ik stapte in de namiddag op mijn fietske en ik stapte ’s avonds op mijn fietske. Ik stapte er niet alleen op, ik reed ook.

Want ja, niet wandelen moet gecompenseerd worden. Al bij al vond ik het drie maal daags fietsen wel geslaagd en ben ik zinnens om dat zo -in de mate van het mogelijke- door te zetten.

Dus toen het EK afgelopen is, was het weer tijd voor andere dingen. Even aan de wolken tasten leerde me dat het het gisteren de beste dag van de week was om op stap te gaan. En dat deden we. Het relaas ervan volgt nog wel. Ten vroegste morgen,  misschien overmorgen, of -wie weet- nog later.

Er komt nog wel een hele sportzomer aan met de Ronde van Frankrijk en zo en we -ik in elk geval- kijken al uit naar de Olympische Spelen. Ik zal tegen dan mijn fietske eens moeten smeren.

In de nasleep van …

Weet je nog die nacht op Spoed? Toen de dienstdoende arts voor Luc een onderzoek door een hartspecialist vastlegde?

Op 3 mei bleek toen dat alles in orde was met zijn hart, maar hij kreeg de raad om ook zijn longfunctie te laten testen. Dat deden ze omdat Luc altijd zo zwaar ademt.

Zwaar ademen deed hij altijd al. Dat liet hij, in onze beginjaren, op aanraden van onze toenmalige dokter, ook al eens onderzoeken. Toen zegden ze dat hij een licht onderliggende astma had.

Aangezien het toch een 20-tal jaar geleden was, maakte hij maar weer een afspraak. Gisteren was het zover. Nu blijkt dat hij ineens 20% beterschap heeft in vergelijking met toen. De aard van de firma waar hij werkte zal er ook wel wat mee te maken gehad hebben.

En terwijl ik zat te wachten vroeg ik me af wat ze nu nog zouden aanraden. Wel, ik weet het, ik moet het me niet mee afvragen. Hij zou, om goed te zijn, toch nog eens bij KNO moeten passeren … alleen zitten ze daar al met een volle agenda tot in augustus.

De rare en de raren

Jaren geleden reden we met een collega mee van het hotel naar de evenementenhal en ’s avonds terug mee naar het hotel ook, natuurlijk. Onze auto bleef op de parking, behalve als wij zouden rijden.

En ineens slaat die collega een weg in, zegt: “Oh, hier is een McDonald’s”, rijdt recht de drive in en vraagt: “Nog iemand iets hebben?”

Ik vond het toen echt wel overbodig, rekening houdend met het overvloedige hotelbuffet, de broodjes ’s middags en het restaurant ’s avonds, maar de collega vond een McDonald’s op zijn weg onweerstaanbaar.

Dat deed hij dus elke keer als we nog maar een McDonald’s teken boven de daken zagen uit steken.

Gisteren morgen heb ik aan die collega gedacht. De titel viel effenaf op:

Hun food is fast, de weg ernaartoe iets minder1

Het betrof de publiciteitspanelen die je soms langs de wegen ziet staan en die aangeven dat je binnen x-aantal minuten een McDonald’s of een Quick in de buurt hebt. En blijkbaar zou het wel wat langer duren als je daar op in gaat, waarop de artikelschrijver zich gaat afvragen waarom McDonald’s en Quick daarover liegen.

Jaren geleden vond ik het raar van die collega. Nu blijkt dat wij de rare zijn, want ja, normale mensen krijgen blijkbaar een hongerke bij het zien van een McDonald’s of een Quick.

We zien die publiciteitspanelen ook, maar het is nog nooit, maar dan ook nog nooit in ons hoofd opgekomen om daarom een afslag te nemen en daar iets te gaan eten.

En waarom zijn wij dan de rare? Wel, pas als wij een hongerke krijgen, gaan we aan een restaurant in de buurt denken.

____________________
1 Het Nieuwsblad

Praatje achteraf

Even vlug tussendoor! Want in de voormiddag is er de ochtendsessie van de atletiek in Rome en ’s avonds hebben we natuurlijk de avondsessie.

Dus ga ik maar even een paar eigenaardige nakomers van de verkiezingen vermelden. Het eerste gaat over hen die de regels aan hun laars lappen en niet gaan stemmen.

Record van 2019 verbroken: meer dan miljoen mensen kwam niet opdagen aan stembus1

De vraag die zich opdringt is of het nu geen tijd wordt om die verplichting af te schaffen. Mogelijk gaan ze nu wel beginnen bestraffen, ofwel gaan ze het op typisch Belgische manier maar op zijn beloop laten. Maar de dees gaat zich niet laten vangen.

En toen las ik nog iets grappig
Kontich en Mortsel roepen op om achtergelaten identiteitskaarten op te halen na verkiezingsdag2

Had ik me bij het buitenlopen efkes ongemakkelijk gevoeld omdat ik nogal opvallend in mijn zakken had zitten tasten of ik mijn securid wel had weggestoken, werd die lichte gêne ineens van de tafel geveegd.

En in Genk en Hasselt zitten ze met een aantal identiteitskaarten die overbleven omdat hun eigenaars de verkeerde mee naar huis namen3.

Mijn identiteitskaart had ik wel degelijk terug gehaald én bekeken, al had de dame achter de tafel me, ter bevestiging, weer betuttelend “Maria” genoemd en heb ik de neiging om te zeggen: “Mevrouw S. zou ook wel mogen” maar onderdrukt.

____________________
1 Het Nieuwsblad
2 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/06/10/kontich-en-mortsel-roepen-op-om-achtergelaten-identiteitskaarten/
3 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/06/10/verkeerde-identiteitskaarten/

Het opgeloste raadsel dat nooit een raadsel was

Eergisteren zag ik hiernaast in de zijkolom dat het alweer een jaar geleden was dat we op wandel in Tienen die Europese moeflon tegenkwamen. Ik had me toen wel afgevraagd hoe dat beest dààr terechtkwam. Maar echt lang heb ik er mijn hoofd niet over gebroken.

(Lees verder onder de foto)

Nu wil het toeval toch dat gisteren een artikel “Hun afkomst zal hun lot bepalen” mijn aandacht trok. Het artikel handelde over honderden illegale Corsicaanse moeflons die hier, in de buurt van Chimay, na 5 jaar nog altijd vrij rondlopen1.

“Ik las het en dacht: “Aha!” Want ik zag het nu wel klaar en duidelijk. Die ene moeflon die Luc en ik zagen, dat was er zeker ene die niet meer akkoord was met zijn stamoudste en die voor zichzelf wou beginnen, zo ergens meer aan de Vlaamse kant i.p.v. in Chimay.

Zo moet het toch gegaan zijn? Of niet soms?

pske van mske:

    Natuurlijk kan het ook zijn dat er in de buurt van Tienen iemand moeflons had waarvan er gewoon ene ontsnapt was, maar dat vind ik maar een saaie uitleg.

____________________
1 Het Nieuwsblad

Weeral bollekes kleuren

Moest ik nu mogen en niet moeten, zou ik misschien wel gaan omdat het een recht is.

Nu ik moet is het een verplichting en vind ik het verloren tijd.

Dat is niet echt zo, het voelt zo aan omdat door deze verkiezingen de maandelijkse boekenmarkt niet kan doorgaan.

En dat gaan ze in oktober nog eens dunnetjes overdoen, als we moeten gaan stemmen voor de gemeenteraad.

Die blijkt dan wel niet langer verplicht te zijn, maar ze hebben wél de zaal nodig natuurlijk.

Goede raad

Bij Sunparks en Center Parcs kan je pas vanaf een bepaald uur inchecken.

Bij Sunparks en Center Parcs moet je ook vóór een bepaald uur uitchecken.

Je kan echter de ganse dag van de incheck en de ganse dag van de uitcheck van alle faciliteiten van de parken gebruik maken.

Je auto staat dan wel, gepakt en gezakt met je bagage op de parking. Dat blijkt geen probleem.

Anders is het gesteld als je, op één van die dagen, iets anders wil gaan doen.

Dan staan er waarschuwingsborden.

Ik voel me dan telkens wat ridicuul als ik met mijn rolkoffer en beauty case door het bos en de natuur loop te zwerven.

Zomers

Voor ons vertrek gaf men een hele week regen. En al hebben we dan drie dagen onze regenjassen meegenomen, we bleven ervan gespaard. Het was gewoonweg T-shirt- en Magnumweer.

En om in herhaling te vallen even bijkomend het kunstwerk van deze keer …

(Lees verder onder de foto)

Ingewikkeld wezen met drietenige sok

Hij zag er een beetje familie van deze hier uit, maar veel hebben we hem niet bekeken … we waren buiten.

Eindelijk geopend

Na lang geduld geoefend te hebben gingen ze eindelijk terug open: het zeer hoog op mijn wenslijst staande Permekemuseum in Jabbeke en het Jakob Smitsmuseum in Mol.

En toch kwam het laatste eerst aan bod, want door het ellendige weer van de laatste weken werd een ritje Jabbeke, met een uitstapje naar de kust, steeds maar uitgesteld en kwam de driedaagse bij Sunparks Kempense Meren steeds dichter bij.

Jakob Smits, Nederlander, tot Belg genaturaliseerd, leerde ik eerst maar kennen door Dirk Baksteen, ook Nederlander, ook tot Belg genaturaliseerd, maar de laatste was dan wel een leerling van de eerste, waardoor ik ook eens verder ging kijken en dus gisteren het museum bezocht.

Ik wist dat er bepaalde werken bij mij in de smaak vielen maar anderen echt niet, dus benieuwd was ik wel. Het museum was echt mooi vernieuwd en ondanks het maar een klein museum was, waren er toch veel werken te bezichtigen.

Het zou te gemakkelijk zijn om te zeggen: “We waren nu toch in Mol” maar eigenlijk boekten we die drie dagen last minute omwille van het museum en van die paar wandelingen die we er nog wilden doen. Enkele van die wandelingen staan nog steeds op ons verlanglijstje. We kunnen dus naar -nog eens- een volgende last minute uitkijken.

Jabbeke staat op de planning … of het nu regent of niet, we gaan. Maar dat komt ten gepaste tijde nog wel aan bod.

De bescherming

Soms komen herinneringen zomaar, soms hebben ze een zetje nodig. Dat was de voorbije week zo na het lezen van een artikel in de media.

Ooit, lang -maar dan heel lang- geleden heb ik mijn werk opgezegd. Toen ben ik onthaalmoeder geworden. Een van de kindjes kwam alle dagen en elke dag vond ik het bizar dat er in de pampers nog onverteerde pinda’s zaten. Het begon ook op de vallen dat het kindje nogal sterk naar pinda’s rook.

En zijn moeder zei dat hij daar erg gek op was en dat hij altijd de kommetjes leeg at. Ik had daar mijn bedenkingen bij.

En ja later toen hij begon te praten, waren zijn eerste woordjes dan ook: “Bus” en “Peanuts”.

Blijkbaar dacht ik toen verkeerd en is het juist goed om baby’s pinda’s te geven, als ik het artikel mag geloven. Dat zegt:

Pinda’s geven aan baby’s beschermt hen langdurig tegen toekomstige allergie

Ik snap de logica ervan wel, maar ik zou nog altijd geen pinda’s geven aan zulke hele kleine kindjes.

____________________
VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/05/30/pinda-allergie-kinderen-bescherming/

Page 36 of 1203

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén