Gisteren hard gewerkt. Doodmoe waren we er van.

Want na de perikelen om die nieuwe TV-box hier te krijgen, al deed B-post wat het beloofde en pootte het pakske in de pakskesautomaat zoals ik in de app bij “voorkeuren” had aangegeven, moesten we die wel nog zelf gaan halen.

En in het weekend beginnen wij niet met zulke fratsen, het weekend erop ook niet en dat daarna ook nog niet.

Gisteren dus. Ik krijg al de daver als Luc het heeft over samen die TV-box installeren. Ik zou er van gaan zweten en er was zelfs nog geen hitte.

Ik moest voorlezen wat hij moest doen en hij zou het doen.

Maar het probleem met Luc is … Er is niet echt een probleem met Luc, alleen kan die echt niet gewoon doen wat moet. Hij moet dat becommentariëren.

Ik heb dus de lange versie van dit verhaal maar ingekort om te eindigen met:

“En nu nog alles opnieuw instellen” zucht Luc. Dat heb ik hem met de TV zelf laten uitvechten. En dat deden ze met verve … dat uitvechten. Ik hield me Oost-Indisch doof.

Alleen bij het instellen van de ondertiteling op BBC voor de écht halve dove oren deden ze nog wat moeilijk maar ik heb alleen maar eens streng moeten kijken en de BBC heeft zich tijdig herpakt.

Waar we een paar jaar terug, na de Tour en zonder Vive le Vélo, ’s avonds vroeger in bed trokken, stonden wij als gevolg daarvan ’s morgens ook vroeger op.

Waar wij nu al een paar jaar vroeger uit de veren zijn, werd dat, mede door de coronaperiode, onze vaste gewoonte.

Waar wij nu al een paar jaar leven bij dat bepaalde ritme, gaan wij de laatste maand, na het begin van de Tour en het heropduiken van Vive le Vélo, ’s avonds later in bed.

Waar wij nu later in bed gaan door de Tour en Vive le Vélo, staan we daarom niet later op, maar doen we, mede door covid, na de noen een dutteke.

De laatste dagen worden we om de oren geslagen met allerlei goede raad. De gazetten puilen er van uit. Goed hé, dat ze de mensen slimmer willen maken.

Alleen vraag ik me af …

Hoe wist mijn moeder al dat we niet in de blakke zon mochten blijven lopen? Hoe wisten wij dat we moesten afkoelen na een zonnefietstocht?

Hoe wist ik dat de was ophangen goedkoper was dan een droogkast? Want neen, ik heb dat nooit gewild. Ik heb gemakkelijk zeggen natuurlijk. Ik had plaats genoeg om hem op te hangen. Was het niet buiten, dan wel in de -vroegere- stal of hier op zolder.

Waarom enerzijds zeggen dat waaklichtjes van apparaten zoveel verspillen maar anderzijds de straatverlichting hele nachten aan laten?

Dat je, als je minder warm stookt, ook kan besparen …

Ben ik tegen? Neen, want wij hebben warmtepompen. Maar tegen deze winter wil ik wél de kolenstoven terug aan de praat krijgen. En ik denk: “Gelukkig dat we die nog niet buiten gekegeld hebben”.

In een veranderende wereld waarin we moeten opletten om niet tegen de gevoeligheden van anderen te botsen kijken Luc en ik zo af en toe eens naar “First Dates“. Dat vertelde ik al. Ik vertelde ook al dat we dat doen om eens goed te kunnen mopperen zodat we de mopper voor de rest van de week in de kast kunnen laten staan.

De gevoeligheden van anderen verhinderen ons bepaalde dingen te zeggen, maar als ik dan een persoon -hoe moet ik nu uitleggen wat voor een persoon ik bedoel als je neutraal moet blijven? Maar toen ik klein was leerden de nonnen mij dat dat een meisje was- tegen een ander persoon met dezelfde beschrijving hoor zeggen: “Trouwen met een man … Bah!”

Dan vraag ik me af wat zij bedoelen met iedereen in zijn waarde laten.

Als ik een persoon -hoe moet ik nu uitleggen wat voor een persoon ik bedoel als je neutraal moet blijven? Maar toen ik klein was leerden de nonnen mij dat dat een jongen was- tegen een ander persoon met dezelfde beschrijving hoor zeggen dat iemand die bij AH de kassa doet geen ambitie heeft, dan zeg ik niks maar trek ik mijn ogen heel groot open … maar ja, ik doe de kassa niet bij AH.

En als diezelfde persoon dan even later verder argumenteert dat die persoon nog nooit iemand zien huilen heeft aan boord van een jacht … Wel ik ook niet. Ik was nog nooit aan boord van een jacht.

Als een persoon -volgens de nonnen een jongen dus- het heeft over de bekrompenheid van een persoon -een meisje, weeral volgens de nonnen- omdat deze laatste naar “Füssen” op vakantie wil, dan denk ik: “awel merci”, want wij hebben onze vakantie in Füssen wel geannuleerd en bleven -zelfs maar- in België.

En dan was er de persoon die een vliegtuig had genomen en het een schande vond dat hij/zij, ter compensatie van deze toch wel milieuvervuilende manier van reizen, geen vegetarische/vegan maaltijd kon krijgen aan boord. Dat was toch wel het minste wat je mocht verwachten zeker.

Toen zakte ik door mijn stoel. Bij manier van spreken dan, ik kijk geen TV op een stoel.

Is het niet opvallend dat zij die nu op de barricades staan te roepen, net hetzelfde doen als de vorige generatie predikers en dat is zeggen wat een ander moet doen, wat neerkomt op: “Luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden”.

Ik had het al eerder over de steunaanvragen van Wikipedia en ja, ik gaf dat graag. Ik vind Wikipedia handig en gebruik het wel. Nu moet ik zeggen dat ik me niet kan herinneren of ze tijdens de twee coronajaren ook geld gevraagd hebben, ik denk het niet, maar soit.

Nu zijn ze er weer en nu heb ik echt iets van: “Hier stopt het”. Ze vragen 2€ want daarmee zou Wikipedia nog jaren kunnen voortbestaan. Waar ik het vorige keer had over een klein bedrag ging dat wel over 5€. Dat betekent dat ik en de anderen die wel geven meebetalen voor hen die niet betalen.

Mijn oplossing? Als je met 2€ genoeg hebt om nog jarenlang gratis te blijven bestaan, voer dan abonnementsgeld in aan 2€ per jaar. Maar ik blijf niet voor anderen betalen.

toog ik op zaterdag terug naar onze apotheker.

Luc die vorige vrijdag veel beter was geweest, om zo te zeggen geen symptomen meer had, was de nacht van vrijdag op zaterdag terug wakker geworden met keelpijn. En door de reactie van Matroos, wou ik er nu toch het mijne van weten.

Ik toonde de originele foto aan de apotheker die besloot dat het mogelijk om een heel lichte besmetting ging.

Veiligheidshalve hebben wij besloten om toch maar een weekske in quarantaine te gaan.

Gelieve een mondmasker te dragen bij het lezen.