Om allerlei kleine prullen zoals kabels en zaken die zo af en toe de valies in moeten zoals medische hulpmiddelen, schoenpoetsgerief, haakgerief, …, netjes op te bergen, stopte ik het meeneembestek in een vroegere pennenzak, een paar zaken in vroegere toilettasjes, buffs in een oud handtasje zonder riem en al het andere in al -dan niet harde- reisetuis, die waarschijnlijk ooit eens als geschenk, maar dan met inhoud, aan een klant weren overhandigd.

Natuurlijk had ik die niet allemaal zelf niet in voorraad, maar in de Kringwinkel kan je wel mooie exemplaren op de kop tikken voor een halve euro of zo.

Nu had ik laatst, zonder er echt bij stil te staan een dezer leeg gemaakt omdat ik voor de inhoud een betere had gevonden en in het vrijgekomen exemplaar had ik de onderhoudsspullen voor mijn hoorapparaat gestopt. Zonder nadenken …

Dat nadenken deed ik pas toen ik de (box) dichtritste na één van de avondlijke schoonmaken en mijn oog op het logo viel.

Dat was er eentje van/voor Dove …