Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: Duitsland – Habscheid

Het zinkgat in mijn geheugen

Seder we in 2020 met corona te maken kregen heb ik blijkbaar een bodemloze put in mijn geheugen. Ik herinner me mijn vakanties niet meer zoals vroeger. Waar ik nog veel herinneringen heb aan vroegere reizen is dat sedert het begin van covid heel wat minder.

En toen ik er ging over nadenken ging het al helemaal mis en de mist in. In september 2020 waren we in Ursel. In 2021 … ik kon denken en peinzen tot ik er koppijn van kreeg. Het viel me niet in.

In 2022 hadden we dus besloten dat we vaker een korte vakantie zouden in plannen. Het herinneren ging vlotter: 2 dagen Ronse, 3 dagen Ieper, 3 dagen Voeren, 4 dagen Habscheid.

Maar 2021? Wat was dat nu toch? Aha, plots viel het me in. De twee samengevoegde midweken uit het coronajaar hebben we toen omgezet in één midweek in Erperheide. En als ik mijn foto’s bekeek bleek dat we ook nog 3 dagen bij Sunparks Kempense Meren waren.

En dan denk ik dat het over -vooral- wandelvakanties ging. Veel plezier, veel in- en ontspanning, veel onbekend moois, maar gebrek aan de meer memorabele dingen.

Het weer op vakantie

Al zag het er niet goed uit op het weerbericht van de week ervoor -het weer zakte in de maandag dat we vertrokken en gaf beterschap voor gisteren-vrijdag als we terug thuis waren- maar we hadden enorm veel sjaans als ik het zo op de blogs bij anderen kan lezen.

Op maandag hadden we regen onderweg, was het droog gedurende de tijd dat wij wandelden om terug te beginnen als we, schoenen en sokken gewisseld en al, vertrekkensklaar in de auto zaten. We zijn dan maar iets vroeger gaan inchecken in ons tijdelijk verblijf.

Dinsdag gaf men veel regen. Buiten wat miezerig doen en een douchekap over het fototoestel hadden we een aangename dag met in de namiddag opklaringen. Ik begon toen te hopen dat het al bij al bij veel geblaas zou blijven.

Op woensdagmorgen scheen de zon over het dal en wisselden zon en wolken elkaar af maar bleef het droog tot rond de zessen. Toen heeft het wat tegen de ruiten gewaterd. Gelukkig zaten wij aan de andere kant.

En donderdagavond hebben ze hier thuis een beetje gedaan alsof, met enkele druppeltjes tegen de ruit.

Natte voeten haalde ik wel, het gras was immers nat.

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén