Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: PostNL

Gegijzeld

Op 4 september doe ik, via een verkoopplatform, een bestelling bij een firma die een achtervoegsel “België” heeft. Bij het afhandelen blijkt het item toch uit Nederland verzonden te worden en kan ik geen afhaalpunt in België opgeven. De levering kan ik verwachten tussen 6 en 9 september.

Nog op 4 september ’s avonds krijg ik de melding dat mijn pakje aan de vervoerder werd overhandigd.

Op 5 september héél erg vroeg ’s morgens (5u) krijg ik een bericht van de vervoerder dat mijn pakje in het magazijn in België is aangekomen en dat ik vanaf dan mijn afleveradres niet meer kan wijzigen, om dan om 8u een e-mail te krijgen dat de vervoerder onderweg is en dat terwijl wij nog inkopen moesten doen, die we in zeven haasten hebben gedaan, terwijl er een briefje aan de voordeur hing dat ze het pakje maar in de brievenbus moesten stoppen.

Eens thuis hangen we ons ander briefje op de voordeur, waarop in stripverhaal gemeld is dat er geen bel is en ze moeten kloppen op de ruit. Waarom in stripverhaal? Omdat niet alle bezorgers Vlaams spreken tiens.

Iets na de middag krijg ik de mededeling dat het pakje toch niet vertrokken is, wegens een anomalie buiten hun wil om.

En op 6 september begint dat spelleke opnieuw: bericht dat ze geladen zijn, bericht dat ze vertrokken zijn … en om halfvijf een bericht dat hun chauffeur bij ons heeft aangebeld maar dat er niemand was. De leugenaars! Wélke bel? En wat dan met ons briefke? En in de brievenbus?

Maar om dat in het vervolg te vermijden, mocht ik nu wél een afhaalpunt opgeven. En dat deed ik.

Later kreeg ik de melding dat mijn pakje opnieuw bij hen in het depot was aangekomen.

Op 7 en 8 september gebeurde er niks in pakjes land, al wist ik toen al dat mijn pakje hier nooit op 9 september zou kunnen zijn zoals eerst aangegeven, want dat afhaalpunt heeft de sluitingsdag op maandag.

Op 9 september krijg ik een bericht dat ze onderweg zijn -de stomme kalveren- naar een winkel die gesloten is. Het vervolg laat zich raden. Ik krijg in de namiddag bericht dat er niemand was komen opendoen. En dat op anderhalve kilometer van ons deur.

Later kreeg ik de melding dat mijn pakje opnieuw bij hen in het depot was aangekomen.

Op 10 september vertrekt dat pakje terug en ik krijg daar melding van. Deze keer gaat het goed en rond vier uur krijg ik bericht dat ik mijn pakje kan halen.

Bijkomend moet ik nog even zeggen dat ik al die berichten twee keer heb gekregen: zowel de verkoper als het verkoopplatform hielden me op de hoogte.

Tot nu toe kreeg ik dus 22 e-mails en er zijn er waarschijnlijk nog komende. Ze vroegen nog geen recensie. En dan kan ik eigenlijk noch de verkoper noch het platform iets verwijten … tenzij ze misschien eens moesten overwegen om gewoon met de meer voor de hand liggende bezorgers te werken.

En dat allemaal voor een pakje dat gewoon in de brievenbus kon – zie uitgelichte afbeelding.

En die vervoersfirma, wat is me dat voor iets? Die kennen de sluitingsdagen van hun eigen afhaalpunten niet. Het heeft hen toch een ferme lap aan transport gekost. De leugenaars! Ik zal in het vervolg uitermate wantrouwend zijn als ik maar weer eens lees over mensen die bestellen en dan niet thuis geven.

Nog iemand die zich afvraagt waarom ik altijd kies voor levering in afhaalpunten?

Het pakske

Ook al ondervonden? Dat alles wat men doet om het leven te vergemakkelijken het uiteindelijk moeilijker maakt?

Neem nu het pakske. Het pakske dat ik bestelde bij de bollekes, bij een verkoper met .be aan zijn staart, want dan versturen ze meestal met Bpost of PostNL en voor beide heb ik een afhaalpunt. Allee, die leveren beide in hetzelfde afhaalpunt.

Ik krijg onmiddellijk een e-mail van die verkoper met de melding hoe blij ze zijn met mijn bestelling en dat mijn pakske gaat geleverd worden door -tadaam- DHL.

Ik foeter wat, ga daar eens een kijkje nemen op de Track & Trace, ik kan daar ook een afhaalpunt aangeven maar moet eerst een account aanmaken.

Ik doe dat, maar ik moet eerst mijn adres opgeven voor volgende pakskes die ik wil versturen. Ik grom wat, want ik verstuur geen pakskes. Maar ook dat lukt niet, want ze willen mijn adres niet accepteren. Ze zeggen dat dat ongeldig is.

Ik foeter maar weer. Wat moet een mens anders doen bij zoveel complicaties. Maar terwijl ik druk doende ben met foeteren komt er een e-mail binnen, van Bpost. Ze hebben mijn pakske ontvangen en zullen het me zo snel mogelijk bezorgen.

En dan vraag ik me af wie er nu zot aan ’t worden is. Gelukkig weet ik mijn hersenen tot de orde te roepen en vraag me af …

Jawel! Ik foeter niet meer, ik grom niet meer, want wat blijkt? De eerste e-mail kwam van de Nederlandse vestiging van DHL en die hadden al een e-mail gestuurd -mét Track & Trace- zonder na te kijken dat het in België te doen was.

Ik heb dat pakje opgewacht en dat account weer netjes in hun Nederlandse vuilbak gekiept.

Wat is er nu moeilijk met gewoon aan te geven dat ik in Nederland bestel? Wat is nu moeilijk om te vragen bij welk afhaalpunt dat mag geleverd worden? DHL heeft ook een afhaalpunt bij ons, zij het niet hetzelfde als ons meest gebruikte.

Gelukkig voldoet de inhoud van het pakske en moest ik niks echt moeilijk of vervelend of ingewikkeld gaan doen, zoals terugzenden of een e-mail met uitleg zenden. Een mens zou nog verloren lopen op het wereldwijde net waar je door de bomen het bos soms niet meer ziet.

Track and Trace

In de hoop dat de levering van een bestelling niet gisteren zou gebeuren, want dan waren we de hele dat weg, hield ik de Track and Trace in de gaten.

Vanaf maandag stond het pakje te wachten om de douane te passeren. Ik dacht zelfs even dat ciberaanval van enkele dagen geleden het pakje bij TNT in Luik geblokkeerd had.

Gisteren morgen, voor we vertrokken, keek ik nogmaals. Het was bij de douane aangeboden. Dat kwam goed. Dat zou maandag aankomen.

Na het douchen haastte ik me naar beneden waar Luc de post aan het nakijken was.

Er lag een pakje bij mijn pc, ik dacht aan een andere bestelling die uit België moest komen, maar néén, het was het pakje dat zogezegd bij de douane lag. En gisteravond lag dat daar nog, althans volgens Track and Trace.

Voor zover de betrouwbaarheid van die dienst. Maar ik was wel al blij dat het geleverd werd door onze postbode, want bij PostNl zou je een belangrijke boodschap van de bezorger kunnen ontvangen als je er niet bent. Daar zou ik niet blij om zijn.

Iets verder dan hun neus

En die van de post dan? Die beginnen een spontane staking op donderdag … die blijft duren. Er moesten vorige zaterdag zelfs deurwaarders aan te pas komen.

En dat terwijl het overgrote deel van de pakjes die hier toekomen -niet dat wij zoveel bestellen, maar toch- geleverd wordt door PostNL.

De klanten van Bpost hebben uiteindelijk geen zekerheid meer en binnenkort zijn ze allemaal ribbedebie en dan hebben ze daar alle tijd van de wereld om te staken.

En ja, we zijn er weer aan ontsnapt. De bestelling die we wilden plaatsen zou mogelijk vijf werkdagen onderweg zijn. En dat hebben we niet gewaagd – gelukkig maar!

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén