mske had nog thermotassen van vroeger. Jammer genoeg zat er een gaatje in het deksel. Het nadeel was dat mske die niet in haar tas kon stoppen om koffie te drinken op de trein.

Want ja, dat wil ze wel, dat koffie drinken op de trein. Zoals ze soms zo vroeg weg moet en dan snel twee tassen koffie klaarzet en die ineens uitdrinkt, dat is niet wat zij onder gezellig koffiedrinken verstaat.

Ze had bij haar eerste bezoek aan Starbucks Gent de bekers wel zien staan maar vond die toch wel duur om zo eens koffie te drinken op een trein.

Ze kocht zich dus een thermotas met schroefdeksel in een kampeerwinkel. Het ding lekte. Ze kocht zich een duurdere beker in dezelfde kampeerwinkel. De verkoper garandeerde haar dat hij ook koffie warm hield en toen ze thuis kwam stond er op de bijsluiter dat je er helemaal geen warme drank mocht in gieten.

Ondertussen gebruikte ze dus maar de lekkende en kwam tot de conclusie dat er bij Starbucks wel van de prijs van een koffie afging als je een beker liet vullen, in plaats van die in een mok of kartonnen beker van hen te nemen.

En toen kwam MQe met een mok, die had ze van bij Simon Lévelt. mske googelde wat. Die was nog duurder dan die van Starbucks. En mske zuchtte nog maar eens want dat wou ze er niet aan geven.

En toen kwamen ze in Gent en stevende Slow de Starbucks binnen en zei: “kwaliteit betaal je” en monsterde de Starbucks bekers. De allermooiste was er ene waar er maar één meer van was. En mske liet die met volle plezier afspoelen en bestelde haar koffie.

Vorige maandag gingen ze naar Antwerpen, daar stonden er nog meerdere zoals de hare op het schap, mske liet haar beker vullen, stapte op de trein en anderhalf uur later, hier in Landen sipte ze de laatste, nog steeds gloeiendhete koffie uit de beker.

mske zocht een foto op internet want ze is/was wat te lui om een foto te nemen van de hare. En ze vond het volgende:

Know a gal who’s gaga for her java? Help her caffeinate without contributing to landfills by getting her this elegant and reusable stainless steel tumbler. She’ll ditch those paper cups for this double-walled, streamlined container and never look back.

En dat is inderdaad zo. En die van mske is nóg mooier, die is namelijk rood.

Soms krijg je bij het boeken van een hotel de melding dat het ontbijt niet inbegrepen is. Dan neemt mske dat ontbijt niet want voor de prijs die ze daarvoor rekenen … voor die twee bruine boterhammen en een potje fruitsla.

Toen besloot ze maar bij Starbucks te gaan en ze nam geen twee bruine boterhammen en geen potje fruitsla. Ze nam de English Breakfast Muffin en a stack of pancakes.

En Slow had spijt, want hij had enkel zijn hoofd binnengestoken en gezegd: “die hebben niets anders dan gebak”. Terwijl mske dan haar ontbijt naar binnen speelde zuchtte hij jammerlijk. Jammer maar helaas was het de laatste English Breakfast Muffin geweest.

En daar zijn we er weer mee! De Starbucks op de trein.

In het heenrijden stapte het meisje met de bepakking in ‘s-Hertogenbosch pas op, mske vreesde al dat ze niet aan de koffie zou zitten vóór ze in Utrecht aankwamen.

Het kwam goed. mske vroeg de verpakking. Ze kreeg die.

En ze dacht dat ze de volgende keer toch eens de straffe versie zou kiezen.

Dat deed ze bij de terugreis. Zodoende heeft ze ook nog een tweede verpakking.

En volgens die verkoper is hij wél te verkrijgen, al is dat de bedoeling niet. Hij vertelde ook waar maar niet écht waar. Ergens in Utrecht maar er zijn meerdere vestigingen van die winkel in Utrecht.

“Kom jongens” zei mske “draai die trein maar om!”

mske deed het dus. Ze ging in Gent St. Pieters bij Starbucks binnen, dronk twee zjatten koffie en bekeek het assortiment. Geen oploskoffie te zien.

Dus vroeg ze het maar. Het meisje wist niet van oploskoffie maar stelde voor er even de manager bij te halen. Zo vroeg op de morgen had mske daar eigenlijk niet veel zin in, ze had meer zin in gezellig koffiedrinken zonder praatjes.

Bovendien begon mske dan te twijfelen of het op die trein dan wel Starbucks was geweest.

Ze ging thuis maar eens googelen en op Wikipedia vond ze het al, al weten we niet hoe lang dat nog op Wikipedia gaat blijven staan.

We quoten dus maar efkes het stukske dat het meest belang heeft, voor ons dan.

Railcatering is een van de formules van NS Stations Retailbedrijf voorheen bekend als Servex. De Railcatering is een cateringdienst waarbij stewards op verschillende treintrajecten van de NS onder meer koffie, thee en chocolademelk serveren. Het werk is op uurloonbasis en een vervanging van de originele catering op de trein met karretjes die gestopt waren in 2003. De stewards lopen met een rugtas met gekookt water en een bak met een aantal koeken en candy bars. De Railcatering is gestart in oktober 2005 en opgezet door Dennis Evers. Per 15 december 2010 heeft de railcatering Starbucks VIA koffie en andere producten in het assortiment.

We vonden nog meer, bij Railcatering zelf.

Dus volgende opdracht voor mske! Op één van die treinen een koffie kopen en aan Snelle Jelle, of hoe hij ook heet, vragen of ze de verpakking krijgt. Het kan toch niet zijn dat die oploskoffie enkel en alleen op Nederlandse treinen te koop is.