In september 2023 waren we voor de eerste maal aan de Bostalsee¹ en op de wandeling rondom het meer kwamen we voorbij:

Geen vermelding, geen plaatje, geen naam noch van beeld noch van kunstenaar.

Een ietsje verder zagen we:

En weer geen gegevens, maar een dag of twee later zag ik volgende plaatje:

En toen ging ik even aan het googelen. De Skulpturenstraße² loopt van Sankt Wendel naar Bosen² en maakt deel uit van een groter geheel.

Er zijn er wel meer van die Skulpturenstraßen und -Wegen die bij “Straße des Friedens – Straße der Skulpturen³” in Europa behoren.

We wilden die wel afwandelen, maar men maakte gewag van 25km en dan ben je nog niet terug. En omdat we geen zin hadden om daar naar bussen en bushaltes te gaan zoeken, gingen we vanuit ons verblijf een aantal kilometer die Straße richting Sankt Wendel volgen.

We kregen geen enkel beeld te zien en keerden onverrichter zake terug en beloofden onszelf dat we tegen volgende keer, wél de busdienst naar Sankt Wendel zouden raadplegen en dat we dan vandaar de 18km richting Bosen zouden nemen, maar niet tot in Bosen, maar wel tot aan ons verblijf.

En terwijl we daar toch waren boekten we al voor “de volgende keer”. Het was ons zo goed bevallen dat Luc het park verkoos voor ons verblijf rond zijn verjaardag.

De tijd is er overheen gegaan en veel gedachten ook. Uiteindelijk hebben we beslist die kunstroute niet af te wandelen, vermits we op het stuk dat we wél deden, geen beelden meer stonden behalve de twee die hierboven op de foto’s staan.

En ergens in de aanvang van de lente van dit jaar besloten we het anders aan te pakken. De plannen waren er dus al, maar hoe we ze realiseerden komt in de loop van de volgende dagen nog aan bod … of misschien niet.

Vast staat enkel: we waren er nog maar pas en het was al voorbij.