Ik gebruikte geen tags, ik wou geen tags. Ik had die niet nodig want de zoekfunctie op mijn blog voldeed.

Maar nu heb ik toch al een sedert geruime tijd een paar keer zwaar gezucht omdat die zoekfunctie beweert dat een bepaalde zoekopdracht geen resultaat opleverde terwijl ik goed wist dat het log in kwestie bestaat.

Ik heb zelfs een paar keer met mijn voet op de grond gestampt van onmacht, één keer zelfs met twee voeten. Maar toen kwam Luc binnen en deed ik maar net of ik mijn artrozige heup aan het losschudden was.

Ik overwoog die tags, probeerde uit, maar vond zo een “tagwolk” in de zijkolom wat overweldigend en ook niet bepaald nodig. Tags onder de logs zelf vind ik voldoende. Zoeken via de tags kan ik achter de coulissen ook.

Gelukkig is dat systeem achter die coulissen goed geordend zodat het ook daar geen rommeltje wordt. Ondertussen zit ik al aan 190 tags/10 webbladzijden en dat zonder er echt veel moeite voor te doen. Stel je voor dat ik voor al die twintig jaren bloggen tags ga zetten …

Dus onder het moto: “Beter laat dan nooit” staan die dingen nu ook op Wizzewasjes en vind ik hun presentatie nog niet eens zo slecht.