“Het is maar één keer per jaar Pasen” zei Slow en hij bracht een pak boudoirkes mee naar binnen. Die had hij deze week gekocht omdat hij pudding wou maken waar je dan zo een boudoirke van boven op legt.

Daarvoor had hij er zes nodig. Het zou toch zonde zijn om de rest van dat pak plat te laten worden hé.

Zeg nu zelf!

Georgieken Bush zal gaan landen. En omdat Georgieken op bezoek komt mogen de andere vliegers niet landen of niet opstijgen.

Uit veiligheidsoverwegingen!

Waarom vertellen ze dan dat die vlieger -Airforce One heet diene- om 21.00u gaat landen, dat er dus niemand anders op dat ogenblik mag landen of opstijgen en dat er beneden aan den trap, niemand minder dan onze eerste minister gaat staan -pas op hé, diene zijne naam hebben ze ook nog gezegd- en dat ze dan samen naar de Amerikaanse Ambassade gaan rijden waar Boesjke drie nachten gaat slapen met Laura.

Veiligheidsoverwegingen?

Ze hebben er alleen geen planneke bijgedaan!

Had men vorig jaar voorspeld dat mske alles zou kunnen wat ze de laatste tijd al ineen gepuzzeld heeft, dan rolden wij allemaal samen onder het buro van het lachen.

Blijkbaar geraakt een mens nooit afgestudeerd in zijn leven.

En nu gaan we de studies een beetje terzijde schuiven en gaan Slow en mske toch maar eens een frisse neus halen.

Toen Slow vanmorgen de eitjes aan het koken was en ging kijken hoe ze stonden, vond hij de koteletten op de grond. Half opgegeten! En de frigo stond open. En Slow dacht: “heb ik die nu niet goed dicht gedaan of hebben zij die open gekregen. En hij smeet de restanten op een bordje.

Terwijl mske daarnet genoeglijk haar gekookt eitje en haar toastboterhammeke aan het degusteren was, stond Slow plots op, trok de deur van de frigo open en zei: “kijk eens”. En mske keek en zag en ze juichte “vanmiddag pizza”!

mske was 39 toen ze op de radio een programma over drugs hoorde. En daar kwam een kerel van ook 39 vertellen dat het allemaal overroepen was, dat het niet gevaarlijk was, zelfs heroïne spuiten, want hij had dat allemaal overleefd.

En mske dacht terug aan de kranten die ze las op haar 15de. En alle dagen, maar alle dagen stonden er de drugsdoden in: meisje van 15 in de haven van Hamburg, dodelijke injectie hier, overdosis daar.

En in plaats van de jonge mensen daartegen te beschermen gingen ze op de radio maar eens het enige kadaver dat de ramp overleefd had, aan het woord laten.

En wat krijg je dan nog over je hoofd als “het ding” je zo miserabel kan maken dat je niet kan gaan stappen, niet kan uitgaan, zelfs gewoon niet uit de voeten kan omdat je lijf niet meewil? Dan heb je toch nog je internet? Dat leuke internet met dat leuke forum en die leuke blogs. Ja, je weet wel die blogs waar iedereen zo veel plezier aan beleeft, is het niet bij ze te uppen dan toch bij het er over zagen.

En dan komt er ene die wat heiliger wil zijn dan de paus en die een serie blogs begint aan te maken zogezegd voor het goede doel, maar in feite om zichzelf te profileren als een goed mens.

Ja, we weten het, we zijn niet leuk! Maar nu is het: mske last van “het ding”, iedereen last van “het ding”. Er is te veel gezwegen en te veel getolereerd.

En neen heerschap, je hoeft geen mails meer te zenden, welke titel je jezelf ook geeft.

Moet je maar eens met een blog als “mauwmauw” proberen in de index volgens alfabet naar je blog te gaan kijken. Nu ja, wie zich daarmee zou bezighouden, zou al gekker zijn dan gek, maar als er op de blogs toch over futiliteiten gezaagd wordt, kunnen wij dat ook.

En maar roepen! En maar bluffen! Hoeveel ze aan Tsunami hebben gegeven. En wat lees je over wat ze doen met het geld voor Tsunami? Niks! Baby 81? Daar moesten de ouders zelf een DNA laten doen en zelf een advocaat nemen. Is het niet om zulke situaties op te lossen dat die ganse hulp bedoeld was? Ach neen, die was bedoeld voor instanties, zodat die weer dik konden gaan doen met het geld van de brave burgers die gaven voor andere brave burgers.

En als je dan zegt: “en de mensen van hier?” en “weer een dakloze doodgevroren” of die arme vrouw die doodgeslagen is? Dan krijg je als antwoord: “dat is hun eigen schuld” en ze wassen hun handen in onschuld. Er zijn er bij wiens eigen schuld het is, maar er zijn de anderen! Die te fier zijn om op het OCMW te gaan bedelen. Of die het vertikken dat weer een instantie hun geld in handen krijgt en in hun plaats beslist wat ze er mogen mee doen!

En we zijn er deze week op het forum nog over bezig geweest. Want als je geeft en je geeft geld kan het zijn dat je geld geeft aan de verkeerde of het kan geweigerd worden want er is nog altijd de fiere mens, die liever sukkelt dan zich te laten betuttelen.

Door “het ding” begon mske enkele maanden terug toch ook even te piekeren over dingen die zouden kunnen voorvallen, alhoewel ze dat meestal idioot vindt om daar je tijd aan te spenderen. En ze dacht: “als ik ziek ben, verdien ik niks. Als ik niks verdien gaan we naar den dieperik”. En ze wou even zeker spelen en bedacht dat ze misschien voor alle veiligheid ergens een deeltijds werk zou aannemen om een zeker inkomen te hebben. Maar op dat ogenblik was ze eigenlijk niet in staat om uit werken te gaan, weeral door “het ding”. Dus zat ze maar wat zichzelf vooruit te duwen om te werken, alhoewel zonder er bij te fluiten of te zingen.
 
En ze bedacht het volgende:
 
Als je in dít land als zelfstandige:

• geen werk genoeg hebt,
• geen werk vindt,
• niet kan gaan doppen,
• niet in het zwart mag werken,

wat verwachten ze dan dat je doet?
 
Maar ik zei het al, dat zijn dingen die enkel de kop opsteken als “het ding” zich laat zien.

Na die zaak met Zus en de verzekering, vertelde Slow iets over ombudsmannen. Maar blijkbaar gaat het niet echt over een ombudsman, maar meer over consumentenzaken.

Slow vertelde dus dat op de Nederlandse TV een soort ombudsman was die zich bezighield met consumentenzaken.

Waar houden ze zich hier mee bezig? Met jongeren die een skatepark willen en met knullen die tegen de verkeersrichting ín gaan racen.

Los je problemen zelf maar op! Zus heeft het geluk dat haar andere verzekeringsmaatschappij contact wil opnemen met de maatschappij in kwestie, blijkbaar zou de zaak zich regelen zonder tussenkomst van de makelaar. Zus gaat toch verdere stappen ondernemen.

En mske? Wel mske heeft zin om die boete gewoon te betalen! Want wat is het alternatief? Vechten en “het ding” weer een voedingsbodem geven? Zodat ze weer niet goed kan functioneren? Dat ze zich weer een sjot onder haar eigen … moet geven om te werken?

We zullen de afrekening wel maken bij het laatste oordeel. En als dat dan ook een fabelke blijkt te zijn dan zal mske dat toch niet meer weten.