Natuurlijk gebeurde het niet in Lier
Maar wel in een Kringwinkel meer langs hier
Terwijl Luc zich van iets ging vergewissen
Ging ik al -om elkaar niet te missen-
Boven naar de hoek met heel veel boeken
Zo wist hij waar hij mij moest gaan zoeken

Stem vroeg: “Staan die boeken per alfabet?”
Neen, die worden daar zomaar in gezet
Maar plotseling zou dan toch gaan blijken
Dat hij echt geen boeken ging bekijken

Hij nam op zijn gemak
Een papier uit zijn zak
Wou, ondanks dat hij ferm stond te storen,
Me de eerste regel laten horen
Van zijn laatste en splinternieuw gedicht
Ik trok -zo denk ik toch- een lang gezicht

In plaats van in boeken te snuisteren
Moest ik naar dat gewauwel luisteren
Eén regel werden er wel al gauw drie
Ik bad al stillekes om clementie

Hij zei snoevend: “Het is licht erotisch”
Zoals gezegd vond ik hem chaotisch
“Dat ga ik voorlezen volgende week
Op de boekenmarkt hier in deze streek”
“Daar is hij ook” wees ik meer dan content
Naar Luc, hij naderde mij en die vent

Dat boeken de man interesseren
Zou en kan ik niet zomaar beweren
Want na nog wat afleidend geneuzel
Wat doen alsof, maar in feite getreuzel
Was hij ineens plotseling verdwenen
Vond hij wat hij zocht? Nam hij de benen?

Maar mijn concentratie voor de boeken
Was daarna op die dag ver te zoeken

[© ms – 4 februari 2020]

Wees gerust, ik ga dat geen twee keren zeggen
Er zijn er anderen¹⁺² om het uit te leggen
Want neen, ik hoor niet goed, maar ge moet niet roepen
Nadruk op medeklinkers – articuleren
Kan inderdaad de meeste wrevel bezweren
—
Tijdens het praten moet ge dan ook niet snoepen
En ik heb bij deze zeker geen geheimen
Dit laatste is enkel omdat het zou rijmen

[© ms – 24 april 2020]

¹ VRT NWS – url: VRT NWS
² Het Nieuwsblad

Bewerking van een rijmselke van vroeger:

Als parels aan een parelsnoer
rijgen zich de dagen
Corona draait ons nu een loer
Dat moeten wij verdragen

Zij die hard moeten labeuren
Vinden dat zwaar om dragen
Winkels met gesloten deuren
Reden om te klagen
Eender wat er moet gebeuren
… Ze zagen!

Als parels aan een parelsnoer
rijgen zich de dagen
Het zomert op ons binnenkoer
Moet ge dat nog vragen
Dat kan ons wel behagen

[© ms – 17 april 2020]

Komaan dames, de schwung er in
Heren maak ook maar een begin
Zit niet eeuwig voor de buis
Zet je aan de grote kuis
Spinnen moet je niet gaan zoeken
Vind je vooral in de hoeken
Op de zolder
Grote kolder
Stofdraden overal
Of geesten in verval
Dus doen we het wat ruiger
En pakken de stofzuiger
Wiggel waggel op de trappen
Daar gaan we een stukske rappen
Kamers doen we keurig net
Kijken zeker onder ’t bed
Zijn we daar ook weer alleen
Weer wat verder naar beneên
Dat op de maat van deze rap
Val zo maar niet van uwen trap
Strek de kuiten
Lap die ruiten
Zeem die ramen
Doen we samen
Nu is ’t tijd om ermee te kappen
’t Was veel leutiger toch dan zappen
Maar allee ’t was maar om te grappen
Want eerlijk gezegd: “ik kan niet rappen”

[© ms – 18 maart 2020]

Heb ik nog wat te zagen? Ja hoor!

Ik vind dat politiekers, die na een jaar scharrelen en krakelen niet konden samenwerken, nu er eindelijk iemand de voet in de pla zet, mee aan de kar moeten duwen in plaats van op de rem te gaan staan.

Ik ben apolitiek, maar deze crisis gebruiken voor eigengewin vind ik erg beneden alle peil.

Of … zou ik voor hen ook een rijmselke maken? Misschien snappen ze het dan beter.

Een schip dobberde op de zee
En alle opvarenden dobberden mee
De kapitein ging overboord
Heb je nu zoiets al gehoord

De opvarenden maakten een keus
Ze gingen stemmen over -heus-
Wie de boot nu zou besturen
Wisten zij veel dat dat een jaar zou duren

De stuurmannen gingen kibbelen en krakelen
Hoe ze de postjes zouden verdelen
Dat ging de opvarenden niet vervelen
Neen, ze lachten om die domme nelen

Maar de zee, die bleef niet strak
Het veranderde toen de wind opstak
Er zat zware storm aan te komen
Een zwalpend schip moest men voorkomen

Toen dan uiteindelijk de storm er kwam
Het hek haast helemaal van de dam
Was er één en die was kordaat
Dat maakte weer de anderen kwaad

Maar het schip zwalpte niet meer
Het ging enkel nog op en neer
Maar vaarde wel een bewuste koers
De anderen waren stikjaloers

Verwijten en commentaren vlogen rond
Men nam woorden als ondemocratisch¹ in de mond
’t Is waar! Democratie is heilig
Maar nu even toch op veilig

Ze lieten zich erg luid horen
Maar hebben zelf dat jaar verloren
Het einde, maar dat weet je al
De beste stuurlui staan aan wal

[© ms – 24 maart 2020]

Foto: Kruzenshtern – 24 mei 2017

¹ Het Nieuwsblad

Ergens de voorbije week zag ik in de rechterkolom dat het al een jaar geleden was dat ik het over het omgekeerde gedicht had en ik dacht: “Laat ik het nog eens proberen”. Dus van boven naar onder en van onder naar boven te lezen.

Telkens als we eens naar buiten moeten
Om toch geen virussen te ontmoeten
Mijden we alle mensen op de baan
Doen we zeker en vast de jassen aan
Ons pantser is het tegen buitenkwaad
Ons beschuttend voor zover dat gaat
Om veilig terug naar huis te komen
De nodige voorzorgen genomen
De kapstok achteraan in onze gang
Quarantainehoek voor de jasopvang

[© ms – 21 maart 2020]

Retrograde of Kreeftdicht

Er was hier eens een eetgrage man
Die ik met mijn neus aanwijzen kan
Ik kocht nog een pak
Hij at met gemak
Toch kreeg ik ook nog de helft ervan

[© ms – 6 maart 2020]

In mijn te groot geworden trainingsbroek
Loop ik verloren, ben helemaal zoek
Ga daarmee niet naar buiten
Kijk enkel door de ruiten
Wie weet … wie weet wie staat er om de hoek

[© ms – 3 maart 2020]

Ik lig in bed
Ik ben doodmoe
Hoofd op ’t kussen
En ogen toe

Ik hoor wroeten
Ik hoor muizen
Ik ben het beu
Wil verhuizen

Ik hoor stappen
Hierheen komen
Is dat echt of
In mijn dromen

Tinnitus stil
Geen gefluister
Hou je rustig
In het duister

’t Is vervelend
Om te gapen
Hou je toot toe
En ga slapen

[© ms – 25 februari 2020]