Heb ik nog wat te zagen? Ja hoor!

Ik vind dat politiekers, die na een jaar scharrelen en krakelen niet konden samenwerken, nu er eindelijk iemand de voet in de pla zet, mee aan de kar moeten duwen in plaats van op de rem te gaan staan.

Ik ben apolitiek, maar deze crisis gebruiken voor eigengewin vind ik erg beneden alle peil.

Of … zou ik voor hen ook een rijmselke maken? Misschien snappen ze het dan beter.

Een schip dobberde op de zee
En alle opvarenden dobberden mee
De kapitein ging overboord
Heb je nu zoiets al gehoord

De opvarenden maakten een keus
Ze gingen stemmen over -heus-
Wie de boot nu zou besturen
Wisten zij veel dat dat een jaar zou duren

De stuurmannen gingen kibbelen en krakelen
Hoe ze de postjes zouden verdelen
Dat ging de opvarenden niet vervelen
Neen, ze lachten om die domme nelen

Maar de zee, die bleef niet strak
Het veranderde toen de wind opstak
Er zat zware storm aan te komen
Een zwalpend schip moest men voorkomen

Toen dan uiteindelijk de storm er kwam
Het hek haast helemaal van de dam
Was er één en die was kordaat
Dat maakte weer de anderen kwaad

Maar het schip zwalpte niet meer
Het ging enkel nog op en neer
Maar vaarde wel een bewuste koers
De anderen waren stikjaloers

Verwijten en commentaren vlogen rond
Men nam woorden als ondemocratisch¹ in de mond
’t Is waar! Democratie is heilig
Maar nu even toch op veilig

Ze lieten zich erg luid horen
Maar hebben zelf dat jaar verloren
Het einde, maar dat weet je al
De beste stuurlui staan aan wal

[© ms – 24 maart 2020]

Foto: Kruzenshtern – 24 mei 2017

¹ Het Nieuwsblad

Ergens de voorbije week zag ik in de rechterkolom dat het al een jaar geleden was dat ik het over het omgekeerde gedicht had en ik dacht: “Laat ik het nog eens proberen”. Dus van boven naar onder en van onder naar boven te lezen.

Telkens als we eens naar buiten moeten
Om toch geen virussen te ontmoeten
Mijden we alle mensen op de baan
Doen we zeker en vast de jassen aan
Ons pantser is het tegen buitenkwaad
Ons beschuttend voor zover dat gaat
Om veilig terug naar huis te komen
De nodige voorzorgen genomen
De kapstok achteraan in onze gang
Quarantainehoek voor de jasopvang

[© ms – 21 maart 2020]

Retrograde of Kreeftdicht

Er was hier eens een eetgrage man
Die ik met mijn neus aanwijzen kan
Ik kocht nog een pak
Hij at met gemak
Toch kreeg ik ook nog de helft ervan

[© ms – 6 maart 2020]

In mijn te groot geworden trainingsbroek
Loop ik verloren, ben helemaal zoek
Ga daarmee niet naar buiten
Kijk enkel door de ruiten
Wie weet … wie weet wie staat er om de hoek

[© ms – 3 maart 2020]

Ik lig in bed
Ik ben doodmoe
Hoofd op ’t kussen
En ogen toe

Ik hoor wroeten
Ik hoor muizen
Ik ben het beu
Wil verhuizen

Ik hoor stappen
Hierheen komen
Is dat echt of
In mijn dromen

Tinnitus stil
Geen gefluister
Hou je rustig
In het duister

’t Is vervelend
Om te gapen
Hou je toot toe
En ga slapen

[© ms – 25 februari 2020]

Er waren eens bij ons hier buiten
Dat zag ik -plotsklaps- door de ruiten
Twee kleine tête-à-tête narcissen
Die zich wat van seizoen vergissen
Nog geen lente maar niet te stuiten

[© ms – 21 februari 2020]

Sneeuwklok en narcis
Winterkind en lentespruit
Samen allerliefst

[© ms – 21 februari 2020]

Er was eens in Lier
Een vent als een klier
Hij zei: “Licht erotisch”
Ik dacht: “Zwaar chaotisch”
Zijn gewauwel interesseerde me geen zier

[© ms – 3 februari 2020]

Weet je nog toen
De dag dat ik al mijn juwelen verkocht
Ik had geen grein chagrijn
Geen spijt, geen pijn

Vraag ik me af
Vanwaar dan nu door gewetensbezwaren
Twijfel -die ik verdring-
Wil dat ding … Die ring

[© ms – 28 januari 2020]

Ongerijmd wil dat zeggen:

Vraag ik me af
Vanwaar dan nu die gewetensbezwaren
Als ik voor mezelf
Nog maar eens een ring of oorhangers koop

Vuil … zeer vuil
Een schande voor het oog
Die moest gewassen
Dat hoeft geen betoog

De douche in
Met water dat spoog
Rare wezens met tentakels
Wreven hem daarna droog

[© ms – 28 januari 2020]