Sedert ik het had over de anticlimax na de diefstal van de wolf van Banksy, heb ik alle dagen de berichten gelezen over maar wéér een nieuwe Banksy die hier of daar in London verscheen, want ja, hij zette de reeks voort.

Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik, ondanks dat ik zijn dieren wel plezant vind, zijn rebelse werk beter vond.

Tot Banksy de reeks van dieren bij de dierentuin beëindigde, heb ik alle dagen het betreffend artikel opgeslagen …

… maar wat koop ik er voor …

Wat me ook opvalt is dat een woord -of uitdrukking- dat -of die- nooit word gebruikt en mogelijk niet bestaat, maar dat als ik dat -of die- ineens ergens ga gebruiken, achteraf overal blijkt op te duiken.

Ik kan zo’n voorbeeld of drie aanhalen, maar ik heb geen zin in welles/nietes spellekes dus laat ik het maar zo, meestal trek ik het me niet aan. Maar nu voel ik weer de nood om een woord in mijn blog te gaan veranderen, echt wel.

Zou ik niet, telkens ik zo’n woord ineen flans, moeten gaan opzoeken of één of andere het al niet gebruikte? Zo niet, zou ik er dan niet beter een patent op nemen …

… maar wat koop ik er voor …

Zo heb ik een paar jaar geleden ons huisspook herdoopt. Hij heet nu Kulleprul. Ik heb toen grondig onderzocht of die naam al niet bestond. Dat deed die niet.

Gisteren heb ik opnieuw op de naam gegoogeld, om eens te kijken … Gelukkig bestaat hij enkel en alleen nog maar op dit blog …

… maar wat koop ik er voor …