Toen ik kind was, schreef mijn moeder onze namen in onze boeken, omdat er anders later ruzie over zou kunnen ontstaan.

Toen ik ouder werd, stond ze er op dat we dat zelf deden.

Toen ik trouwde stempelde ik onze naam in onze boeken om te bewijzen dat ze van ons waren moesten we ze uitlenen. Ik ben daarmee gestopt toen ik besloot dat ik geen boeken meer wou uitlenen.

Wat zien we nu? Boeken met een naamsvermelding worden -bij verkoop- niet zo hoog in waarde geschat als de naamloze exemplaren.

Ex Libris integendeel, wordt aangeprezen als een meerwaarde. En wat is Ex Libris? Wel dat is een eigendomsmerk¹ dat in een boek geplakt -of soms gestempeld- wordt waarbij dan ook de naam van de eigenaar wordt vermeld.

Dat het meerwaarde zou vormen betwijfel ik, tenzij het natuurlijk een uitzonderlijk oud of uniek exemplaar zou betreffen.

Maar de Ex Librissen van heden ten dage zijn dan toch alleen maar een veredelde vorm van de naam in mijn boeken van vroeger, vraag ik me af … alleen had ik daar geen “Ex Libris” bijgezet.