Een goeie maand geleden kon je een beetje overal lezen dat er zo weinig paddestoelen waren.

Ondertussen hebben die hun achterstand wel ingehaald, denk ik. Het stond er vol van. En ik zeg altijd dat ik niet van elke paddestoel een foto wil maken voor op zijn identiteitskaart, maar ik kan het me niet laten. Mogelijk komt er nog een reeks op “In Beeld”. Straks … of morgen misschien.

Soms loop ik ze gewoon voorbij en vestigt Luc er mijn aandacht op. Zo ook bij die ene. Een rare. En ik dacht dat die rot was, dat hij van rottigheid zijn hoed was verloren.

Al kan de paddestoel het niet helpen dat hij er zo uit ziet maar dat ik hem niet bepaald fotogeniek vind, daar kan ik ook niet aan doen.

Luc nam wel een foto en zocht die achteraf op via Obsidentify.

“Stuur je me die foto efkes door?” vroeg ik aan Luc en nu ga ik dat exemplaar toch maar op het blog tonen. Want dat was een Grote Stinkzwam (Phallus Impudicus).

Foto van Luc

Ik kan het ook niet helpen dat ik het meer heb voor de mooie lieflijke exemplaren dan voor een rot uitziende. Blijkbaar stinkt die, maar dat heb ik -gelukkig maar- niet geroken.