Herita – Wizzewasjes

Het lapje bedot

By ms

On 25 november 2024

Het was die keer, op de Herkenrode site, al de derde keer dat we de vraag kregen om te stemmen op de Sfinx van Heers. De twee eerste keren had ik gedacht dat mijn stem toch nooit doorslaggevend zou zijn. Ik houd me daar meestal niet mee bezig en blijf vooral ver van dat soort zaken vandaan. De derde keer deed ik het toch maar.

Een paar dagen later volgde een e-mail met een koude douche:

Hoe die Hoofdwinnaar gekozen wordt? Een commissie van bekende Belgen beslist na het einde van de stemcampagne, in februari 2025. Zij baseert zich op verschillende criteria, waaronder het succes van de publieksstemming. Ook de urgentie van een conservatie-restauratiebehandeling is van invloed.

Ik voelde me ineens zowat voor het lapje gehouden.

Een klein halfuurke later volgde een tweede anticlimax, zij het wat hefftiger:

Op donderdag 12 december organiseren we een exclusief fundraising dinner in de prachtige Sint-Jacobskerk in Antwerpen, en we zouden het geweldig vinden als u erbij bent. Deze avond staat helemaal in het teken van de restauratie van de indrukwekkende Rubenskapel, een kunstwerk dat ons cultureel erfgoed verrijkt. Mooi toch, M****?

Iedereen zal wel weten wat ik dacht? Iedereen zal wel snappen wat ze de volgende keer kunnen als ze met zoiets afkomen? Ik moet er dus verder geen woorden meer vuil aan maken.

pske van mske:

Om alle verkeerde gevolgtrekkingen in de kiem te smoren wil ik wel efkes zeggen dat Herita niet de afzender is.

Verlicht Verleden

By ms

On 20 november 2024

In Za za, ze & zo

Sedert we lid zijn bij Herita krijgen we zo af en toe wel eens uitnodiging voor een interessante tentoonstelling of ander evenement in onze mailbox. Zo hadden we al eens het Burpindale Palace in het Paleis op de Meir, het Kasteel van Laarne al twee keer, de Hofkamer, ….

Dit keer ging er een avondwandeling door bij de Abdij van Herkenrode. We boekten tickets en reserveerden een tijdsslot.

We volgden een lichtjespad tussen en door gebouwen, kregen een warme soep en een kippenspies.

En we wisten al dat het “Doorkijkkerkje van Borgloon” een monumentale grote broer zou krijgen. Het verdwenen historische hart van de abdij zou opnieuw herrijzen als hedendaags kunstwerk.

Wat ik eigenlijk wel jammer vind is het feit dat daarvoor een ander kunstwerk “A Quiet View” van Hans Op de Beeck, dat er nu staat, moet verdwijnen³. Dat staat namelijk op de plaats waar de oorspronkelijke abdijkerk van de Abdij zich bevond. Echt jammer dat dat niet geïntegreerd kan worden in het nieuwe project.

Wat ik ook nog jammer vond? Op sommige plaatsen waren er voordrachten. Die heb ik gelaten voor wat ze waren. Iemand horen iets vertellen maar niemand zien … Een ideetje? Misschien kunnen ze die voordrachten ook even afprinten voor de minder goed horenden.

(Lees verder onder de fotos)

We kregen ook een flyertje, dat handelde over een stemming voor de Erfgoedchallenge. En het betrof de overgebleven sfinx aan het kasteel van Heers. We hebben die sfinx maar een oppeppertje bezorgd. Alle andere kandidaten -als men zaken ook kandidaat kan noemen- zien er al zo gesoigneerd uit en die arme sfinx heeft zijn gezel al verloren aan de tijd.

(Lees verder onder de foto)

We waren al eens op wandel rond de Abdij van Herkenrode maar ook bij avond is de abdijsite een bezoekje waard.

pske van mske:

Voor meer foto’s → In Beeld: Verlicht Verleden en voor het filmke van Luc → In Beeld: Luc filmt.

____________________
¹ Herita
² Doorkijkkerkje en Grote Broer
³ Quiet View – Hans Op de Beeck

De boekenverkoop

By ms

On 19 november 2023

In Za za, ze & zo

Gisteren gingen we naar een boekenverkoop. We stonden er heel vroeg voor op, het was wel een eindje rijden.

En omwille van dat eindje, hadden we daarna nog een paar bestemmingen voorzien, kwestie van niet gewoon heen en terug te rijden. Zo zouden we naar het Verdronken Land van Saeftinge gaan, dat zeggen we al zo lang. En ook het Hooghuis in Doel stond nog eens op het programma. Herita kon daar in april 2023 eigenaar van worden en gaat het restaureren¹.

Nog voor we vertrokken wisten we al dat we al verdronken land genoeg hadden gezien, schrapten Saeftinghe en Doel en zijn na de boekenverkoop maar gewoon naar huis gekomen.

We hebben thuis maar een Glühwein gedronken en hebben onze aanwinsten bekeken.

____________________
¹ Herita

Wééral over bloot

By ms

On 25 februari 2023

In Za za, ze & zo

In de Nieuwsbrief van Herita van half januari las ik over een tentoonstelling in het Kasteel van Laarne en nog voor ik wist welke tentoonstelling besloot ik al dat we daarnaartoe zouden gaan. Iedereen weet natuurlijk wel nog dat ik dat Kasteel van Laarne wou zien, of niet?

Verder lezen leerde me dat de tentoonstelling “Les (Dés)Habilleuses¹” -Expo van fotografe Eva Rossie- wel een streepje bloot zou laten zien. Maar ach, het beroep heeft nu eenmaal bestaan en dat kasteel zal al wel meer bloot gezien hebben.

Enkele dagen later maakten zowel “Het Nieuwsblad²” als “Het Laatste Nieuws³” bekend dat de voormalige kasteelheer dat nogal respectloos vond. Ik moest mijn gedachten herordenen. Dat kasteel had mogelijk nog nooit bloot gezien.

Nu ja, bij ons stond het sowieso vast: wij zouden gaan en liefst zo snel mogelijk. En daar had dat bloot nu eens niks mee te zien, maar wel dat kasteel. Een enige kans, net zoals die keer met “Burpindale Palace” in het Paleis op de Meir. Je moet het ijzer smeden … of gewoon je kans grijpen.

Enkele dagen vóór de opening kondigde ook VRT NWS⁴ de tentoonstelling aan. Een beetje gratis reclame is altijd meegenomen natuurlijk.

Na ons bezoek denk ik, toch als -denkelijk- gematigd blootdenker, dat het allemaal nogal meeviel. Het kasteel was prachtig, de foto’s waren er echt mooi in geïntegreerd, maar wat ik wel wat miste was het gevoel dat de fotografe, volgens haar, in beeld wilde brengen.

Ik zag al tentoonstellingen die ik gemakkelijk naast me kon neerleggen maar zo was het niet. Ik zag al tentoonstellingen die me effenaf van mijn stokken bliezen, zo was het ook niet.

Laat het erbij dat ik, om bij mijn eerdere stelling te blijven, er eerder gematigd bij bleef, wat wil zeggen dat we toch wel blij waren dat we ze hebben bezocht. Het was eens iets anders.

pske van mske:

Wie meer foto’s wil zien, kan ze nu op “In Beeld” bekijken.