… doet een mens dan die noodgedwongen aan TV, laptop en telefoon gebonden zit? Die kijkt TV … of die prutst.

Luc kijkt TV. Hij kijkt sport, zoals het veldrijden van de voorbije dagen, maar hij kijkt ook -halvelings opeenvolgend- naar een feuilleton dat ik maar niks vind. Daarom staat er nu ook een paravent klaar in onze woonkamer. Als hij dat spul die soap opzet, dat klap ik die paravent open.

Prutsen? Dat doe ik. Ik schreef, naar aanleiding van die opmerking van Luc, onmiddellijk een kort kerstverhaal dat ook aanpasbaar is aan andere gelegenheden van het jaar en twee dagen later schreef ik er nog eentje dat me beter beviel, dat bizar genoeg ook bij andere gelegenheden kan passen. Voorlopig zijn die niet publiceerbaar. Dat kan pas als ik er klaar voor ben. Er moet nog wat aan geschaafd en gevijld worden. En dan nog … Moest je weten hoeveel overwegen het me heeft gekost om indertijd dat log over Jut te posten …

En concepten! Die staan nu ook netjes in een wachtrij voor dagen dat ik niet weet wat schrijven. Dat is altijd handig om een voorraadje te hebben.

Wat deed ik nog? Die zijbalk beviel me niet meer. Die nam ik ook eens onder handen. Sommige dingen vlogen er af, andere werden aangepast …

… al liep/loopt dat ook niet altijd van een leien dakje. “Op deze dag in het verleden” … hoe ellenlang werd dat wel niet na méér dan 20 jaar. Ik beperkte ze tot vijf jaar en voorzag “See all …” wat dus niet blijkt te werken. Ach ja, een mens kan niet alles hebben.