Toen ik bij het baanwielrennen bedacht dat ik met mijn andere lens misschien betere resultaten zou bekomen, was ik eigenlijk wel verrast door het resultaat.

Dus zou ik dat vorige zondag op het BK Indoor Atletiek in Louvain-la-Neuve ook eens proberen.

Bij het binnengaan van de hal werd gingen de verwachtingen al een pak naar beneden, de constructie van die hal was anders, omdat er rond het middenveld en de looppiste nóg een hele looppiste zat om op te warmen. Tussen beide zat ook nog een muur en de toeschouwers konden op de kleine tribune gaan zitten of besluiten om recht te staan. Dat deden wij. Van op die tribune zou je sowieso geen zicht op het volledige gebeuren hebben.

Dat zag er dus, in combinatie met de uitgelichte afbeelding, zó uit.

En ik nàm foto’s, die volgens mij, niet veel soeps zouden zijn, gezien op het kleine scherm van mijn fototoestel.

Eens thuis was ik wéér verrast, in die mate dat ik twijfel om die foto’s op “In Beeld” te zetten omwille van het portretrecht, dat ook blijkt te gelden op openbare sportevenementen¹.

Al zijn er dan weer uitzonderingen, bij Breedbeeld² lees ik:

• (…)
• Een andere uitzondering op deze regel zijn publieke figuren. Een sporter die deelneemt aan een wedstrijd of een politicus die een speech geeft, mag je vrij fotograferen of filmen, omdat zij op dat moment een publieke functie uitoefenen. Diezelfde sporter of politicus in zijn tuin gaan fotograferen, mag dan weer niet omdat dit in de privésfeer is.
• (…)

Maar weet ik nu of het nu mag en kan? Er is nog altijd twijfel. Ik blijf er -zij het voorlopig- liever met mijn pollen af.

De vraag is alleen: waarom neem ik dan nog foto’s?