Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: Pasen

De paasboom

Als Pasen komt met snelle schreden
Hebben wij aan paasbomen geen nood
En denk ik aan een ver verleden
Als Pasen komt met snelle schreden
Hebben wij paasbomen gemeden
Dorre takken lijken echt wel dood
Als Pasen komt met snelle schreden
Hebben wij aan paasbomen geen nood

[© ms – 12 maart 2025]

Mogelijk is het te wijten aan het feit dat het onze traditie niet is of was, maar de eerste keer dat ik een paasboom zag, zo’n dorre tak met wat gekleurde eieren aan gehangen, heb ik gedacht: “Wat hebben ze nu weer binnen gegooid?”

Als ik het opzoek lijkt het een nakomeling van de Meiboom, maar zelfs dat heb ik vroeger nooit gekend.

Het lijkt zo doods, zo weinig in teken van het opleven van de natuur. En ik heb er nooit moeten van hebben.

Maar laat ieder er maar zijn plezier aan beleven, voor ons hoeft het écht niet.

We eten wel een eitje -of twee- al dan niet van kippen -die nu haast gouden eieren leggen- of van chocolade.

Volgens de app van het KMI …

Om niet steeds met dezelfde bezoekers te maken te krijgen op onze maandelijkse boekenmarkt, hadden we uitgekeken om eens een andere markt uit te proberen.

We waren in Mortsel -in Fort 4- en zijn ingeschreven voor de volgende editie. Die is dan wel binnen maar dat “binnen” betreft dan enkel het dak, de zijkanten zijn open. Maar dat deerde en deert ons niet.

Maar op aanraden van een andere standhouder hadden we ons ook elders ingeschreven, op tweede Paasdag en buiten. Sedertdien is het weerbericht op de app van het KMI zo wisselvallig als een ezel met kuren.

Gaf die app mooi weer bij het inschrijven is dat sedertdien ook elke dag veranderd. Stille Zaterdag voorzag hij regen op Tweede Paasdag. Op Pasen zelf, nog vóór de klokken thuis kwamen, beloofde hij schitterend weer op Paasmaandag. Nog op Pasen zelf, op de noen, zag ik op de app dat het de hele dag zou regenen op Paasmaandag.

Wat doe je daar nu mee, wetend dat natte boeken helemaal naar de Filistijnen zijn … Wel, wij wisten het ook niet.

En de zin om te gaan wisselde mee met het weerbericht. We zouden knopen moeten doorhakken.

Maar wat we ook zouden beslissen, het zou toch de verkeerde beslissing zijn. Laat dàt maar aan Murphy over. Als we wel zouden gaan zou het natuurlijk regenen. Als we thuis bleven zou het droog blijven. En hoe langer we wachtten, hoe moeilijker het werd.

We gingen niet … Hier regende het niet. Maar ginds? Volgens de app van het KMI ook niet meer … na 10u.

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén