Meestal kan het wel en wee van mensen die anderen beïnvloeden -beter gekend als influencers- mij geen snars schelen.

De laatste tijd echter zijn er al een paar in de media verschenen¹ waarbij ik toch mijn opinie wat genuanceerd heb bij het lezen van hun strapatsen en dat gaande van totaal onbegrip tot toch wel een lichte sympathie.

Nu er weer één hunner bestraft werd door de rechtbank, is ze er niet over te spreken. Ze was ’s nachts door de Liefkenshoektunnel gereden en was midden op de weg gestopt. Ze liet haar passagiers tot twee keer uitstappen om een filmpje te maken.

En met dat jaar rijverbod kon ze leven, maar met al het andere niet². Mijn eerste gedacht was: “Ja meiske, daarom heet het dan ook straf”. Want iets dat je niet deert kan je geen straf noemen, straf moet je voelen.

Eerlijk gezegd, had ik bij die gedachte het artikel nog niet gelezen. Toen ik dat wel had gedaan … nu ja, eerlijk gezegd, …

wou ik het daar niet over hebben, maar wel over influencers in het algemeen, want eigenlijk bestaan ze al langer, al heetten ze dan anders en waren het zangers en/of popsterren die als rolmodel gekozen werden.

En al kleurden die ook niet altijd helemaal netjes binnen de lijnen, hielden ze zich over het algemeen toch meer aan de wet.

Misschien kan men de influencers van nu dat ook eens aanleren. Het is een utopie te denken dat dàt alles zou oplossen, maar het zou toch al enige duidelijkheid scheppen voor hen die denken dat ze alles mogen.