Voeren – Wizzewasjes

Seder we in 2020 met corona te maken kregen heb ik blijkbaar een bodemloze put in mijn geheugen. Ik herinner me mijn vakanties niet meer zoals vroeger. Waar ik nog veel herinneringen heb aan vroegere reizen is dat sedert het begin van covid heel wat minder.

En toen ik er ging over nadenken ging het al helemaal mis en de mist in. In september 2020 waren we in Ursel. In 2021 … ik kon denken en peinzen tot ik er koppijn van kreeg. Het viel me niet in.

In 2022 hadden we dus besloten dat we vaker een korte vakantie zouden in plannen. Het herinneren ging vlotter: 2 dagen Ronse, 3 dagen Ieper, 3 dagen Voeren, 4 dagen Habscheid.

Maar 2021? Wat was dat nu toch? Aha, plots viel het me in. De twee samengevoegde midweken uit het coronajaar hebben we toen omgezet in één midweek in Erperheide. En als ik mijn foto’s bekeek bleek dat we ook nog 3 dagen bij Sunparks Kempense Meren waren.

En dan denk ik dat het over -vooral- wandelvakanties ging. Veel plezier, veel in- en ontspanning, veel onbekend moois, maar gebrek aan de meer memorabele dingen.

En om met de deur in huis te vallen … wij hebben een wolf gezien. En neen, ik heb er geen foto’s van.

Hij liep daar maar even losjes voor ons uit, daar ergens in Voeren en ik stopte en gebaarde Luc om stil dichter te komen, hij gebaarde … hij had hem ook gezien.

Ik hoor niet goed, ik hoor mijn eigen stappen niet, maar ik ging nu nog voorzichtiger en lichtvoetiger lopen en ja … na nog twee bochten zag ik zijn grijze achterste links afslaan. Eens daar … was er niks meer te bespeuren en al voelde ik me bekeken, ik zou niet weten achter welke grasspriet hij zich verborgen hield.

Meer over de vakantie komt er mogelijk nog wel aan. We zagen dingen die al jaren op een verlanglijst stonden, we zagen dingen die we pas een korte poos geleden leerden kennen en vooral … we weten nu zeker dat een week vakantie in eigen land misschien te lang maar drie dagen absoluut te kort is.

Neen, we gaan niet terug naar Voeren. Of jawel, maar dan als daguitstap. Ik wil echt mijn kennismaking met die wolf hernieuwen, we moeten nog ergens gaan eten waar we bij het zien van wat ze op tafel toverden het water in de mond kregen en we willen er verse forel gaan kopen.