Zo rond deze periode vorig jaar, toen de feestzaal zijn pre-ouverture ging houden was er een drukte van jewelste. Want de feestzaal was nog niet volledig af en er lagen nog verschillende bouwmaterialen op de parking. Hoe hebben ze dat opgelost? Wel, een bulleke reed de 50m van de feestzaal tot hier om die spullen 50m verder op het stuk wei te gaan deponeren. Dat heeft drie dagen geduurd.

Heen en weer

Wat ze nu zinnens zijn weten we niet maar nu doen ze net het tegen overgestelde. Een bulleke rijdt de 50m van het stuk wei tot hier om het 50m verder op de parking van de feestzaal te gaan deponeren. En de eerste dag is nog maar bezig.

Heen en weer

Misschien zijn we er van af want ze hebben die 100m straat gekuist.

Vandaag een heel triest verhaal gehoord. Zo in- en intriest dat er geen woorden voor zijn.
Het navertellen zou ergens op sensatiezucht lijken en dus wil mske het niet.

En bovendien lopen er op deze wereld zulke hardvochtige mensen rond die er nog zouden van genieten, nog eens met een zware bottin tegen die gevoelige plaats te stampen. Dus gewoon even stil zijn en een kaarske branden.

Zoneke is geen sms’er. Als mske hem een smske stuurt kan je er zeker van zijn dat de telefoon een tel later belt.

Nadat mske had gezegd wat er te zeggen was, vroeg ze nu hoe het geweest was met de aanhangwagen en de spanbanden, waarop Zoneke bedacht dat hij het nummer van Broer nog niet had om af te spreken om die spanbanden weg te doen en hij vroeg mske hem dat even te sms’en. “Jamaar” zei mske, ik kan je die toch zo geven ook”. “Ah neen, zei Zoneke “want ik sta klaar om in mijn douche te stappen en ik heb dus geen schrijfgerief”.

Gelukkig stond hij niet onder zijn douche toen mske smste! Wat zou hij dàn gedaan hebben?

mske wil rijstpap maken, maar haar grote rijstpappot staat in het kot. En nu vraagt ze zich af waarom die pot in het kot staat. En Slow denkt dat die kom te groot is om op een elektrisch fornuis te zetten. En aanvankelijk schudde mske van neen, maar nu denkt dat dat waar is, dat ze in het begin dat ze hier woonden, die grote zware kastrol al eens op dit fornuis heeft gezet en er geen warmte in kreeg.
 
Hum! Dan zal ze het met een kleinere moeten doen.

Ze maken hier rijstpap, ze eten die met hun tweeën op en wij krijgen niks. Straks zijn die twee zo kogelrond dat je ze kan rollen.
 
Poeh!

De rook hing over de baan. De wagen brandde. Op de ring rond de stad reden de brandweerwagens in tegenovergestelde richting.
 
Na het kopen van spanbanden en een terugkeer over een wel erg drukke ring stonden de spuitgasten te kijken naar wat overbleef naar wat een half uurke ervoor nog een practisch nieuwe auto was geweest.

“Zoveel mensen omkomen van honger” zei va tegen moe “en jij met gouden oorbellen lopen …” en hij kocht zichzelf een brilmontuur van Lacoste.

En mske kocht moe een paar gouden oorbellen.

Slow is Croque Monsieur aan het maken in de keuken. En mske zit in het buro. Tussen hen beide is de deur dicht.

Ineens schrikt mske van een lawaai met een stoel en ze roept: “zal het gaan ja?”

De keuken antwoordt: “Hé zeg, die zwette was bekanst met ons eten weg!”

Als het buro daarop nog commentaar levert, antwoordt de keuken: “Okee, dan eet jij maar ene minder!”