Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Maand: juli 2009 (Page 2 of 4)

Er zijn van die nachten

Vannacht om half twee ging het alarm ergens in de buurt. Dat alarm is op de jaren dat we hier wonen wel al eens meer af gegaan zo op de ochtend of in de dag. Op één van die dagen heeft dat alarm een anderhalf uur staan biepen. Dus je kan peizen dat mske vannacht dacht: “oh neen, ’t is niet waar hé”, maar het stopte. Slow had niets gehoord en sliep ongestoord verder.

Om vijf uur werd mske wakker omdat Slow in zijn floerevaan over de overloop liep. Hij kwam terug in bed en het alarm ging weer. Het stopte. Om twintig voor zes, om tien voor zes en om twee voor zes is dat alarm telkens terug afgegaan.

Om enkele minuten na zes begon Lawijtmaker te blaffen. “Is die duif al gepasseerd?” vroeg Slow.

Nu moeten we zeggen dat Lawijtmaker sedert mske haar stoute schoenen aantrok ’s morgens geen lawaai meer maakte. Ook hebben we de duif niet meer gehoord vanaf Slow en mske gisteren naar Amke en Ella vertrokken.

mske die geen ervaring heeft met alarmsystemen had om twintig voor zes op de klok gezien dat het zo een drie minuten duurde en ze heeft deze morgen al naar Zoneke gebeld om te horen of het zijne ook luidop kabaal maakt. Blijkbaar is dat normaal, blijkbaar mag dat maximum drie minuten afgaan en is dat van dat anderhalf uur niet normaal geweest.

Het geluid komt, volgens Slow die, nog steeds in zijn floerevaan, voor het venster ging staan, uit de richting van het huis waarvan het achterpoortje van de tuin wel degelijk in het reukveld van Lawijtmaker ligt.

Zou dat alarm een mankement vertonen? Zouden die mensen op konzjee zijn? Of was er werkelijk wat meer aan de hand?

Hij weet van geen ophouden

Nu stoort er mske iets dat haar nog nooit gestoord heeft. Veel mensen zullen het fenomeen van de roekoeënde Turkse tortel wel kennen, wel dat is momenteel erg storend.

Als die beesten zo normaal wat zitten te roekoeën op de draad of op de dakgoot dan vindt mske dat zelfs aardig om horen.

Maar nu … Deze is zo deze morgen heel vroeg begonnen en die roekoekoet al de ganse dag door aan éénzelfde tempo op éénzelfde toon. Hij moet hier kort in de buurt zitten en toch zien we hem niet.

Zou dat beest astemblieft zijn moteurke eens willen afzetten?

Seks

mske wordt wakker en ze grijpt naar haar neus. Ze zegt: “mijn jeus neukt”.

Slow reageert daarop met: “mijn gur ook”.

“Je watte?” schrikt mske.

“Mijn rug” zegt Slow “hoe moet ik dat anders zeggen?”

“Rijn mug” zegt mske “ik dacht dat je *censuur* een andere naam had gegeven”.

“Jij denkt altijd direct aan seks” zegt Slow “altijd direct aan seks, je mag daarmee wel stoppen”.

pske van mske:

    ● “Mijn jeus neukt” stamt van veel vroeger. Er staat trouwens nog zo een rijmselke op dit blog.

    ● Slow zal wel zeggen.



Beschermd: Drama in luiken

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Voer hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

We hebben het gehoord zenne!

Lieven Van Gils vertaalt niet goed. Of Lieven Van Gils dat doet zonder nadenken of dat hij dat doet om de mensen blaaskes wijs te maken, dat laten wij in het midden want geen van beide kan ons bekoren.

Het was ons al enkele keren opgevallen dat hij, na een rechtstreeks interview met een renner, er zomaar een slag naar sloeg in de vertaling die hij gaf aan de TV-kijker. Eergisteren was het weer zover. Wat hij bij Heinrich Haussler verkeerd vertelde weten we niet meer. Dus gingen we er eens extra op letten.

En jawel! Gisteren deed hij het weer met Sergej Ivanov, die woont namelijk in Molenstede bij Diest en Lieven Van Gils had graag geweten of Sergej na zijn carrière in België bleef of terug ging naar Rusland. Ivanov gaf daar een redelijk lang uitgebreid antwoord op over zijn vriendin of beter zijn bijna-vrouw en terug naar Rusland maar toch graag in Belgie en hij besloot met te zeggen dat hij denkelijk twee woonplaatsen ging aanhouden.

Waarop Lieven Van Gils uitgestreken aan het kaske vertelde dat Sergej Ivanov hier zou blijven.

Waarom? Om de kijkers goed te stemmen tegenover de renner? Omdat hij het zelf niet goed begrepen had? Of dacht hij dat de Vlaamse tv-kijker sowieso te stom is om een Engelssprekende Rus te verstaan.

Foei Lieven Van Gils!

Van brood wordt je groot … of ga je dood?

In de GB bij ons, staat bij de rayon van het brood, meestal een winkelkarreke volgeladen met zwart plastic zakken met inhoud. Dat is oud brood.

Slow en mske brengen er daarvan af en toe mee, voor bodding, voor gewonnen brood of gewoon voor de konijntjes.

Ik vraag me af of beschimmeld brood wel goed is voor de konijntjes.

Beschermd: Voorvalleke van lang geleden

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Voer hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

De Mexicaanse bisjkes

Normaal gezien houden we er niet van te schrijven over dingen die al overbeschreven werden maar na een chatsessie met Marc Van Ranst publiceerde Het Nieuwsblad de tien opmerkelijkste vragen daaruit.

We gaan die man niet tegenspreken maar we krijgen een beetje een wrang gevoel als we dat stukske over “vaker handen wassen” lezen. Is dat nu een manier om de schuld in ons eigen schoenen te schuiven als we die Mexicaanse op bezoek krijgen? Of worden we dan bezien als vuileriken die hun handen niet wassen?

Ergens deze week lazen we nog zo een artikel waarin stond dat bedrijven ook zulke maatregelen namen.

  • Meer handen wassen
  • Geen hand meer geven
  • Druktoetsen bedienen met je kneukels
  • Deuren openen met je elleboog

En op TV hadden ze het over je hand voor je mond houden bij het hoesten.  Zijn dat, behalve het ellebogen- en kneukelwerk, geen normale handelingen?

Warempel, geen hand meer geven is ook al niet al te beleefd, maar dat is volgens ons al voorbijgestreefd aangezien er mensen zijn die het al een probleem vinden om elke morgen een goeie morgen te wensen aan hun collega’s.

Wij wensen dus iedere passant een goeie morgen, of beter een goeie dag, want het blijft geen morgen, een hand zouden we ook nog geven behalve als je bijna in je hoest blijft en het zweet van de koorts op je voorhoofd staat.

Het kindje dat met haar rug kan kijken

Behalve de reeds gekende bewoners, waaronder de ruiter met het ene been, woont er in het huis met de drie billen ook nog het kindje dat met haar rug kan kijken.

Om het wat leesbaarder te maken gaan we dat nu vertalen naar het echte leven en net doen alsof het hier over Ella gaat.

Zegt Ella: “mag ik gaan spelen?”
Zegt mske: “neen, want Amke is nog niet klaar”.
Zegt Ella: “Amke is een treuzel …”

Nu weten we toch niet meer precies of Amke nu een treuzelmie, een treuzelaar of een treuzelgat is.

Zegt mske: “neen, Amke heeft twee sandwichjes op en jij maar eentje en bovendien heeft Amke ook nog de fles drinken gehaald”.

Ella gaat schuin op haar stoel naar buiten zitten kijken.

Zegt Slow: “oei, Ella is boos”.
Zegt Ella: “neen hoor, ik ben niet boos”.
Zegt Slow: kijk je dan met je rug naar ons?”
Zegt Ella: “neen hoor, ik kan niet met mijn rug kijken”.
Zegt Slow: “neen? Waar staat de tafel?”

Ella gooit met een zwaai haar duimpje over haar schouder zodat haar arm er bijna afvliegt.

Zegt Slow: “zie je wel dat je met je rug kan kijken!”
Zegt Ella: “niet waar!”
Zegt Slow: “hoe weet je anders de tafel staan?”
Zegt Ella: “zet jij je eens met je rug naar ons”.

Slow doet dat.

Zegt Ella: “waar staat de tafel?”

Slow wijst naar buiten, naar de terrastafel.

Zegt Ella: “neen! dat is de zwarte tafel!”
Zegt Slow: “en ginder vanachter in de hof loopt Omaslow”.

En hij zwaait lichtjes vanuit zijn pols. Ella kijkt naar mske.

Zegt Ella: “vraag mij eens waar Omaslow is”.
Zegt Slow: “waar is Omaslow?”

Ella draait haar armke naar achter zodat ze mske kan aanwijzen.

Zegt Slow nogmaals: “zie je wel dat je met je rug kan kijken!”
Zegt Ella: “neen hoor, ik weet dat gewoon”.
Zegt Slow: “waarom weet ik dat dat niet?”
Zegt Ella: “omdat jij …”

Daar is ze gestopt. Ze kan over Slow ook geen kwaad woord horen, laat staan, zelf zeggen.

Maar zoals gezegd, dat was maar een veronderstelling, eigenlijk ging het over het kindje in het huis met de drie billen en de sjandwisjsbelegger.

De vragen van Ella

Het volgende voorval dateert al van een pozeke terug, dat kan ondertussen al wel een jaar zijn. Ella is een nieuwsgierig kindje, dat maakt dat ze vragen stelt, maar die dag was de vraag nogal eigenaardig. Ze vroeg namelijk aan Slow:

Waarom heb jij dat gele T-shirt aan? Trok je dat vanmorgen zo maar aan of dacht je: “ik zal mijn gele T-shirt aantrekken”?

Dat het bijna een jaar geleden moet zijn weten we omdat Slow het bewuste kledingstuk in de winter niet draagt en ook het feit dat het gele T-shirt eigenlijk een citroengele polo is verandert niks aan de zaak.

Het voorval popte gisteren ineens weer op in mskes geest toen ze het berichtje over St. Jozef las bij Olive.

mske dacht:

Wie is daarmee begonnen? Deed die dat zo maar of dacht die: “ik steek St. Jozef efkes met zijn kop in de grond”?

Page 2 of 4

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén