Reizen is een pretje Als je niet gehaast bent
Treinen een verzetje Problemen? Ach dat went
Soms sta je zelfs op tijd en stond
Op eigen grond
En in eigen huis
De reizigers zijn thuis! [16.20]

[© ms – 12 mei 2014]

Wat er gebeurde in het verleden
Heeft soms gevolgen tot in het heden
Zo werd er – dit moet je zeker horen
Ooit lang geleden een kind geboren
Neen neen niet in een kribbe weliswaar
Maar gewoon in het moederhuis aldaar
En daarom juist is het vandaag wat feest
Omdat dat toch onze Slow is geweest
Hij werd dus geboren op zeven mei
– en nu rijmt iedereen natuurlijk blij,
Maar zo gaat dat niet, dat is niks voor mij –
En de vele jaren vlogen voorbij
Op een echt feest gaan we nog wat wachten
Nog enkele dagen en ook nachten
Ondertussen een fijne verjaardag
En vele vele kussen, als dat mag.

[© ms – 7 mei 2013]

Het regent, het regent dat het giet!
Maar dat deert de VMW toch niet niet,
Ze verhogen hun prijzen
Die al de pan uit rijzen.

Ze waren al de duurste van ’t land.
En dat is nu toch vreed ambetant.
Want wie daar nu zou wonen
Moeten wij toch niet tonen?

Water in de Molenbeek zo diep
Dat zo uit God zijnen hemel liep
Dat moeten wij betalen.
Wel ja, en dat is balen!

Eigenlijk hebben we niet veel keus,
dat kan je wel zien met uwen neus
Waar ze ’t water zuiveren.
Brrr! Om van te huiveren!

Maar wij, geloof me, kiepen nu alras
Zo uit de regenton door onz’ sjas!
Het wordt met emmers sleuren
Dat kan ook zonder zeuren.

Het is me toch wat met die heren!
Van levensnoodzaak profiteren?
Een geschenk van de natuur
Verkopen zij extreem duur!

Komt er hier ooit een echt groot gewin
Gaat een regenvat het koerke in.
Dat was eigenlijk voorzien!
De aannemer? ’t Soepkonien!

De opwarming van de aarde wordt verweten
Aan al te vele koeienscheten
Maar hoe het met die van de mens is gesteld
wordt eigenlijk nergens echt vermeld.

Om de verwarmingskosten wat te verlichten
zou men dan de mensen niet kunnen verplichten
om te gaan protten op grote schaal
liefst heel discreet en zonder kabaal.

Met zo filterende onderbroek
komt er geen geur meer uit die hoek
Dus kan men protten in een grote hal
Zonder dat die riekt naar varkensstal.

Is dat nu geen goed gedacht,
het idee waar door iedereen werd op gewacht?
Geen pijn meer in je darmen
en toch die hal verwarmen?

[© ms – 21 november 2012]

Bij een teveel aan holle woorden
Die al te dikwijls zijn gezegd
Bij al de wensen die we hoorden
Even de nadruk op dit gelegd

Hier wordt gerijmd en niet gedicht
We zijn er weeral voor gezwicht
De rijmsels doken zo weer op
Zomaar ineens in onze kop.

Wie dit blog al wat langer kent
Is intussen toch al gewend
Dat echter zonder regelmaat
Hier iets of wat gerijmsel staat.

Eerst staat er echt niets heel speciaal.
Dan gaan de woorden aan de haal.
En zo komt het tot een akkoord
Tussen het een en ander woord.

En dan ineens, voor je het weet
Heb je een gans bericht gereed.
Over dingen die niets zeggen
Kun je uren uit staan leggen.

Zelfs als je dan normaal wil praten
Kan je gewoon het rijmen niet laten.
En dan kijken ze op hun neus
Want rijmen klinkt niet erg serieus.

Dan denken mensen, haast luidop:
“Daar scheelt toch wat in hare kop”.
Dat is niet zo en ook niet waar.
Het rijmen komt vanzelf blijkbaar.

Mogelijk is het afgezaagd,
En misschien ook wel godgeklaagd.
Dus let op, kijk uit je doppen,
Met rijmen kan je niet stoppen.

Na dit nutteloos blablabla
Gaan we wel aan het werk, hopla
Daarvan worden we pas gaga
Tot later! Doei! En ook dada!

[© ms – 13 november 2011]

Dames, heren, ik ben in nood
Want mijn broeken zijn veel te groot
Niet die twee van lang geleden
Maar die passen niet in ’t heden
Waarvan één, en dat is al mis,
Zjust een verkapte rijbroek is.
De andere dan weer trwakaar,
Ik en dat, past niet bij mekaar.
Dat is geen zicht, da’s geen model
Geen van beide, ik zie dat wel.
Waar ik ook in geraak, weet je,
In mijn vroeger zomerkleedje.
Potjandorie potverdikke
Mijn rooie bloes, daarin ikke.
Dus u weet het, dames, heren,
Ik ben blij om ouwe kleren.
Maar ieder weet toch wel gewis
Dat het hier nu geen zomer is.
Dus die zomerkleren dragen
is om kiekeboebels vragen.
En mijn broeken zijn veel te groot.
Dames, heren, ik ben in nood.

[© ms – 12 augustus 2011]