Spreek me over de geur van ’t rijpend koren
Spreek me over de kleur van ’t graan
Als ik weer eens ben verloren
Door de dingen die niet gaan
 
Komen er dingen om over te zeuren
Loop ik daardoor wat ambetant
Tracht me dan maar op te beuren
Spreek me over de ovenwant.

[© ms – 3 juli 2008]

Leven is geen kinderspel
Geen wandelpad op rozen
Sommige dingen heb je wel
Andere niet gekozen
 
Leven kan soms moeilijk zijn
Angst voor de dag van morgen
Dagen vol verdriet en pijn
De dagelijkse zorgen
 
Leven is een blije lach
Om datgene dat je krijgt
En van wat je niet hebben mag
In alle talen zwijgt
 
Leven, een heerlijk wonder
Een hoogstandje onbedorven
Geschenk toch zo bijzonder
Dat zomaar wordt verworven

[© ms – 17 juni 2008]

Als het hoofd wat doeffes is
En de vingers niet
Zit het op het blog ook mis
Zoals je nu wel ziet
 
Aaarrrggghhh dat gebas
Stoemen doktoor
En dat gesnut
Is ook nog niet door

[© ms –  25 mei 2008]

Zwaar van regen hingen twijg en blad
En verborgen zo het stille pad
De stille boomgaard rook opgefrist
Alle vuil en stof was weggewist
De natuur heeft hier niet meer van doen
Dan zachte regen op gras en groen

[© ms – 17 mei 2008]

Het is zo moeilijk hulp te vragen
Ook al doet het ons verdriet
Al is de last soms zwaar om dragen
Om hulp vragen doen wij niet

[© ms – 13 mei 2008]

We zitten samen op de draad
En weten helemaal geen raad
Die twee eten maar daar buiten
voor de ingang zonder ruiten
Wij maken maar van ons oren
Maar zij laten zich niet storen
Jammer en tot ons groot verdriet
Maar binnen vliegen doen we niet

[© ms – 7 mei 2008]

Het is een beetje feest vandaag
Bij Slow komt er een jaartje bij
Daarom krijgt hij -dat heeft hij graag-
Tweeënvijftig kussen van mij

Dat moet niet eens in ene keer
We hebben zo een ganse dag
We kijken niet op eentje meer
Eentje meer, of twee of … dat mag

[© ms – 7 mei 2008]

Ga weg, hoepel op, ik moet je niet
Je bent niet welkom zoals je ziet
Je maakt me boos, je doet mij beven
Je stoort mijn zicht, je stoort mijn leven
Ga weg, hoepel op, jij parasiet
Verdwijn jij hopeloos stuk verdriet
Het leven is geen lolletje, heus
Met zo een pukkel op mijn neus
 
[© ms – 16 april 2008]

’s Morgens vroeg bij het ontwaken
Valt het moeilijk uit te maken
Waar ik eindig en jij begint

Als wij zo versmolten slapen
Om me dan bijeen te rapen
Als ik eerst mijn hoofd niet vind

Als je me goedemorgen kust
ben ik pas helemaal gerust
dat jij, de juiste ik bemint

[© ms – 15 april 2008]

Sloef kijkt naar de donkerte buiten
Door de gordijnen voor de ruiten
Sloef! Laat nu toch die gordijnen dicht
Zo op een spleet is een mottig zicht

[© ms – 18 maart 2008]