Er zijn van die dingen die je doet omdat je dat zo gewoon bent. Zo kijk ik iedere morgen hiernaast in de zijbalk naar de logs van (5) jaren geleden. En daarna, op 8 april ll. was de dag plots om zeep. Zo leek het toch.

Ik had in 2019 een Villanelle geschreven over varkentjes in een ton en al bestond het log nog, de Villanelle ontbrak. Even recapituleren toonde me dat het log in de blockeditor stond, die ik in 2019 nog niet gebruikte. Was die er trouwens al wel? Dat weet ik niet. Ik heb relatief lang gewacht vooraleer over te stappen.

Het is wel een feit dat ik achteraf elk ouder log, waar ik passeerde en passeer, overzette en overzet naar de blockeditor. En op die manier kon ik reconstrueren dat ik die Villanelle, meer dan waarschijnlijk, zélf had verwijderd in een onoplettendheid, al kan ik me dat eigenlijk heel moeilijk voorstellen.

Ik heb de Wayback-machine gebruikt, ik heb Memento, de add-on van Chrome om in het verleden te kijken, geïnstalleerd maar jammer maar helaas:

Na een beetje zielig werd ik een beetje boos op mezelf maar uiteindelijk bedenk ik meestal wel een oplossing. Nu dus ook. Ik zou het ding gewoon herschrijven en bij het log zetten.

Eens geschreven begon het twijfelen want dat kan ik niet maken want dan klopt de datum niet, kloppen de reacties niet, klopt wat allemaal al niet … Niet dat velen het zouden weten, helemaal niemand denk ik. Maar het probleem is dat ik het weet.

Zodoende, hieronder de varkensvillanelle zoals ik die op 8 april 2024 schreef voor een log dat vijf jaar eerder verscheen.

Luister even naar wat ik vertel
Die twee varkens samen in een ton
Dat was me toch een zottekesspel

Een dik varken en zijn metgezel
Samen erg genietend van de zon
Luister even naar wat ik vertel

Ze zaten wel erg goed in hun vel
In die nauwe ton, waar ’t niptjes kon
Dat was me toch een zottekesspel

Ze geraakten samen in de knel
Toch bizar hoe plots die rel begon
Luister even naar wat ik vertel

De ton raakte compleet uit model
Dom dat niemand zich hierom bezon
Dat was me toch een zottekesspel

Tijd om in te grijpen en wel snel
Het water stroomde al in ’t salon
Luister even naar wat ik vertel
Dat was me toch een zottekesspel

[© ms – 8 april 2024]

Ik verwijs hier naar dàt vorig log en op dat vorig log verwijs ik dan naar hier zodat het niet helemaal raar aan zou doen.

Gelukkig herinnerde ik me nog het “zottekesspel” waarop ik me -een beetje- kon baseren om de gepaste rijmelarij in elkaar te flansen al had ik eigenlijk liever het origineel terug gevonden.