Arran – Wizzewasjes

Van waar komt toch die zelf opgelegde verplichting om te wandelen als we op vakantie zijn? Dat vraag ik me af. Natuurlijk is het geen verplichting, maar toch plan ik voor alle dagen een wandeling die er mag zijn.

Dat deden we in 2014, toen we begonnen op vakantie te gaan, dus helemaal niet. We gingen de eerste keer naar -toen nog- Sunparks De Haan, namen de tram maakten een uitstap naar Blankenberge of tramden naar Oostende.

Maar dat zelfde jaar gingen we de eerste keer naar Schotland en daar reed geen tram naar Machrie Moor noch naar de King’s Caves en de andere bezienswaardigheden. Is het dààr ontstaan, die noodzaak om te wandelen om een vakantie compleet te maken? Ik weet het niet.

We hadden in elk geval een poos niet gewandeld door een verminderde energie door een lichte bronchitis en zouden daar, in Frankrijk, opnieuw aanvangen met een kleine wandeling van iets van een 6km. De wandeling heette: “Au-dessus des creuttes de Neuville”, waar het “au-dessus” wel aangaf dat er gestegen zou worden.

We hebben geen “creuttes” gezien, al zag de foto op RouteYou er verleidelijk uit.

Wat heb ik wél geweten. Eens terug in het huisje kregen we alle twee pijn in onze kuiten, om de dag nadien te merken dat drie van de vier benen goed bekomen waren. Mijn rechter kuit wrokte nog na.

We reden met de auto naar de restanten van de Abdij van Vauclair, waar onze wandeling van die dag zou beginnen, slenterden tussen de ruïnes, hadden de tegenslag dat er gerestaureerd werd, maar dat kon de pret niet drukken.

Maar toen we er opnieuw de pas inzetten, dacht ik: “Dit is niet goed” en ik herinnerde me vier jaar geleden een wandeling van 10 km waar ik had doorgezet met pijn in mijn heup en daarna al schuifelend moest herbeginnen met wandelen.

We hebben dan maar de planning aangepast en zijn met de auto naar de bezienswaardigheden gereden. Onderweg hebben we ook nog Napoleon eens een goeiedag gaan wensen.

En “Les creuttes¹⁺²” heb ik gegoogeld en een goeie uitleg gevonden, maar niet in Neuville.

Voor volgende vakanties ga ik ook meer uitstappen plannen die niks met wandelen te maken hebben, je kan niet voorzien genoeg zijn.

Want ja, vanwaar die zelf opgelegde verplichting om te wandelen?

____________________
¹ Les Creuttes – Mons-en-Laonnois
² Les Creuttes – Wikipedia

Als je vroeger een verkoudheid had of iets griepachtig ried men je aan om een grog te drinken.

Nu ik geplaagd zit met het overblijfsel van een lichte bronchitis bekeek ik onze sterke drank. Die was en is pover. Er zijn twee whiskyflessen, maar die zijn leeg en blijven staan omwille van de herinnering aan Arran. Er was een fles vodka, onaangebroken, omdat Luc die ooit kreeg van een Poolse medewerker.

Maar daar stond dan weer een datum op: “2008”. “Is die niet over tijd?” vroeg Luc. “Alcohol gaat niet over tijd” dacht ik luidop maar ging toch maar controleren. En daarbij, Luc heeft die fles pas later gekregen, ergens in 2010 of ’11 zoiets.

Ik waagde het. Het deed deugd aan het jeuk in mijn luchtpijp. Ik keek in de Colruyt naar de rij met sterke dranken en zag ook “rum”. Dat gebruikte men in grog. Dat zei Luc ook.

Maar aangezien ik dat eerste scheutje vodka heb overleefd, hoef ik echt geen nieuwe fles te kopen.

Wat blijkt nu? Na het opzoeken? Alcohol is slecht bij verkoudheid of griepachtige toestanden.

En weet je wat? Ze kunnen voor mijn part “je weet wel wat”.

Is er nu iets van vroeger dat nu niet de grond wordt ingeboord?