Alles klaar voor de boekenmarkt van gisteren zondag.
Ondertussen is die al wel voorbij, al staat alles nog niet weer mooi opgeruimd en netjes op de vijfde slaapkamer, sedert de grote opruimactie omgedoopt tot boekenkamer.
Dat zal in de loop van de week gebeuren. We verblijven namelijk sedert gisteravond weer in twee residenties.
• Hoeveel vraagt U voor dat boek?
• Dat boek kost …
• Kan er iets af?
• Wat verkiest U: de voor- of de achterflap?
pske van mske:Het is nog niet gebeurd, maar voor de toekomst geef ik geen garanties.
Voor de zoveelste keer bekeek ik de stapel dozen die we net uit de auto hadden geplukt en voor de zoveelste keer zei ik dat we werk moeten maken van een andere auto, een stationwagen of een kleine camionette of zo.
De buurvrouw wist te vertellen dat zij een comfortauto hadden en dat ze daar wel 16 bananendozen in meegebracht had. Bovendien had die auto zijn koffer niet zo laag bij de grond en dat was beter voor de rug.
“Hout vast houden” zei ik, terwijl ik bij gebrek aan hout mijn hoofd maar vastgreep “maar over mijn rug heb ik geen klagen”.
Die avond, bij het inladen, schoten de vlammen van het verschot door mijn rug. Een dag later was dat wel al terug vergeten.
Ik heb één troost. Ik heb tenminste geen houten kop.
Dit is geen goeie boekenmarkt, zei ze. Ik verdien hier nooit meer dan 40€, zei ze. Er zijn er die romans verkopen aan 5€, zei ze. Dat vind ik overdreven om aan de mensen te vragen, zei ze. Ik vraag maar 1€ voor een roman, zei ze.
Het was waar, ze verkocht de romans aan 1€, maar de logica dat ze daarom minder opbrengst zou hebben dan anderen ging -volgens mij- niet op.
De logica zegt toch dat de mensen massaal bij het goedkope kraam zouden kopen en de andere kramen voorbij zouden lopen.
Het kon natuurlijk ook aan het aanbod liggen, maar dat was het echt niet.
Het kon natuurlijk ook aan haar vrolijke karakter liggen, want bovenstaand gesprek voerde ze met iedereen die het wil horen, kopers en verkopers incluis.
We hebben nu in totaal al op twee hele boekenmarkten gestaan. We waren bij beide hoogst content naar huis gegaan.
Maar anderen wisten ons te vertellen dat die boekenmarkt niet deugde. In Diest moest je zijn.
Maar dan hoorden we weer tegenstrijdige geruchten. Bovendien lazen we dat in Diest geen rommelmarktboeken verkocht mochten worden.
Het werd dus hoog tijd dat we daar eens een kijkje gingen nemen. We waren er zondag, zoals gezegd, gewoon om een kijkje te nemen. Het aanbod was niet zo verschillend aan het onze, meer zelfs, er stonden wel meerdere boeken die wij ook hebben. En romans waren er ook.
Men zegt soms: als je ergens niets goed kan over zeggen, dan moet je er over zwijgen.
Dat is dus wat wij nu doen.
Powered by WordPress & Theme by Anders Norén
Zoek
