“Ik heb het nooit geweten” zei de ene vrouw. “Jawel, jawel” zei de andere “vroeger kon je naar de winkel gaan en vragen om het op te schrijven“.
En toen vroegen ze me of ik dat niet heb gekend.
Eerlijk gezegd, ik heb daar niet echt weet van noch herinneringen aan.
Maar anderzijds, waarom zei mijn moeder dan telkens dat zij haar commisses wel direct zou betalen?
Uitgelichte afbeelding:Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
De voorbije week zag ik de titel en dacht: “Oooh! En ik dacht dat het aan mij lag”. Bij menig eigenaardigheid denk ik wel altijd onmiddellijk dat het aan mij ligt. Deze keer dus niet.
De titel luidde:
Waarom verpakkingen van voeding steeds kleiner worden en daardoor vaak ook onleesbaar1
Daarna volgt een hele uitleg over meer informatie die verplicht op die verpakkingen moet, over kleiner wordende verpakkingen en over minimum lettergroottes.
Om op het einde te vermelden dat er al menig klant met een vergrootglas rondloopt. Wel, in mijn grote sjakosj zit ook een vergrootglas, maar dat zat er al jaren in en had niks met kleine lettertjes te zien.
Nu? Nu heb ik een vergrootglas op mijn telefoon geactiveerd. Dat staat minder onnozel dan met een loep door de gangen van de Colruyt te lopen.
Maar eigenlijk zouden al de winkels dus wel een groot vergrotend glas aan elk van hun rayons mogen voorzien.
Uitgelichte afbeelding:Afbeelding van GraphicMama-team via Pixabay.
Powered by WordPress & Theme by Anders Norén
Zoek
