HoogdringendheidToemaatje:
Bosje zoeken
In het groen
Is het opletten geblazen
Geen stront aan de knikker
Maar wel kak aan de schoen
En die kak die bleef maar plakken
Allee joep! De koffer in! In plastic zakken
Ter plaatse een boenbeurt met de geur van citroen
En buiten! Reuk van kak hebben wij binnen niet vandoen
[© ms – 16 maart 2022]
Herfst zei ik? Inderdaad!
Herfstig land, geur van bos
Bladerdak, geel tot ros
VulkaneifelKleurgeheel, Wunderschön!
Kunstenaarsjaargetij
Hoogtepunt, toch voor ons
Zonder twijfel[© ms – 21 november 2021]
Omwille van corona annuleerden we de mei-vakantie in de Eifel in Duitsland.
Omwille van de twijfel over corona annuleerden we ook de septembervakantie in Bayern in Duitsland. Maar we boekten een week vakantie in eigen land. Niets sensationeels, wat puur natuur en een paar plukjes Memorielaan.
We hoopten dat het zou meevallen, we vreesden dat het kon tegenvallen.
Het werd een aangename ontspannen vakantie, rustig en gezapig. We wandelden wat af in echt prachtige bossen. Maar het WOW-gevoel ontbrak.
Er waren geen magnifieke watervallen, er was geen lieflijk meer met een allerschattigst eiland, er waren geen doedelzakken om leven in de brouwerij te brengen en het was vlak, het vlakke land.
Luc zal er wel blij om geweest zijn, hij zucht en moppert namelijk wat af als hij de berggeit mag volgen, maar mijn kuiten verlangen wel wat meer vuur, iets om op te klefferen al vraag ik me steeds tijdens het klefferen af waarom ik het mezelf aan doe.
Ik weet wel dat je in de Ardennen wel wat meer klimwerk voor de benen krijgt, ook watervallen kan zien en nog wel andere dingen die een bezoek waard zijn.
Wat is dan het probleem? De Ardennen? Daar zaten alle andere Belgen al. Allee, het is te zeggen, diegenen die niet aan de kust zaten.
Vakantie in eigen land? Voor herhaling vatbaar? Ja zeker en toch een beetje niet.
Het is te zeggen dat ik voor het echte vakantiegevoel in mei en september toch eerder zal neigen naar een verblijf in een meer tot de verbeeldingsprekende omgeving.
Vakantie in eigen land is echt wel aangenaam maar dan misschien wel gespreid in meerdere korte periodes van enkele dagen.
Ja? Zeker van? En wanneer was de eerste keer dat we elkaar bekeken en zegden: “toch een plezante vakantie”. En te weinig om te doen? Er is daar nog bos te over, wandelingen die we niet deden ook.
Andere activiteiten, zoals een bezoek aan een binnenzijde van wat dan ook, vallen dan wél weg.
Al bij al was de voorbije vakantie een verademing na al die maanden huisarrest.
Momenteel kijken we uit naar de midweek Center Parcs in de Eifel die verlengd werd tot een week door de voucher van de geannuleerde midweek in maart.
Als die maar doorgaat met al die rode zones.
In 2019 waren we van 1 mei tot en met 8 mei in de Eifel. Onze meivakantie, zo gekozen omwille van Lucs verjaardag, was er eentje met kil weer en zelfs sneeuw. Maar we wilden terug.
Omwille van de tegenvallende recensies bij het boeken weken we uit naar Virneburg. Daar hadden we vorig jaar een mooie wandeling gemaakt.
In 2020 kwam corona-Covid_19 roet in het eten gooien. We zegden Virneburg af, niet met volle plezier, maar ook niet met hartepijn. We zijn nogal goed in accepteren.
Dat wil zeggen dat we vandaag, in plaats van gepakt en gezakt naar Virneburg af te reizen, een log schrijven en vertellen dat we eigenlijk liever zouden afreizen dan dat log schrijven.
Vandaag? 30 april? Jawel. Vorig jaar zagen we de meibomen, ook in Virneburg en die worden op 30 april ’s avonds feestelijk opgezet. Dat zouden we eens bekijken. Het mocht niet zijn.
pske van mske:Eindelijk! Meer van dat!
Herfstig weer Center Parcs
Aquafun, broebelbad
Blije snoetenGrijze lucht, herfstig weer
Eifelboswandeling
Drassig land, beemd en meers
Natte voeten[© ms – 9 november 2019]
Wie meer foto’s wil zien, kan ze nu op “In Beeld” bekijken.
Wat
Was dat
Het hele pad
Was nat en glad
Een roetsj, schuifuit en lap
Zat ik in de bruine pap
Mijn jas, mijn schoenen en mijn achterkant
Het zag er niet uit en hoe ambetant
De midweek Eifel was nog pril, niet echt begonnen
Liep ik al rond als een verdronken kalf, zo onbezonnen[© ms – 8 november 2019]
Eigenlijk had ik het nog moeten hebben over de laatste dag van de vakantie en over de terugreis. Maar voor die laatste dag ter plaatse, vergeef me, maar daarvoor heb ik een beetje zeer aan mijn goesting.
Want ziede, ik heb daar foto’s genomen op sportstand. Dat betekent dat dat actiefoto’s zijn en dat ik uit zo een 500-tal foto’s de betere moet selecteren.
Iets anders dus maar. Iets over Luc en de vakantie. Toen we in het voorjaar met de eerste luten van de Brexiteers te maken kregen en de daaropvolgende strubbelingen ons dwars zaten weken we uit naar de Eifel.
Als resultaat daarvan gaf Luc aan dat hij volgend voorjaar weer naar de Eifel wil en dat terwijl wij toch elk jaar in november een midweek Center Parcs in de Eifel boeken.
Ik had Bled geboekt, hij had wat raar gekeken, ik had ook al Bulgarije geopperd, hij had nog raarder gekeken, want 2.000km van huis is toch wel erg ver.
Dus Luc is meer voor de terugkeer naar een geslaagde locatie, terwijl ik er meer op uit ben om nieuwe te ontdekken. Volgens hem is het toch gemakkelijk als je er de weg een beetje weet.
Wat gebeurde er nu ergens de voorbije twee weken? Luc vond een tocht die hij wel zag zitten … in Slovenië. Dus ja, bij leven en welzijn gaan we in mei 2021 terug naar Bled en/of Bohinj. Waarom niet eerder? De vakantie in de Eifel voor 2020 is al geboekt.
Toch Bulgarije nog eens op tafel gooien?
Powered by WordPress & Theme by Anders Norén
Zoek
