Wij eten graag eieren. Ik zou ze wel alle dagen eten bij het ontbijt, maar we beperken het tot drie per week … ’s ochtends., gekookt, gebakken, spiegelei, … het speelt geen rol.

Luc kookt de eieren in de airfryer, zet ze dan in een eierdop en brengt ze zo mee aan tafel.

Toen ik mijn ei wou onthoofden, was dat nog gloeiend heet en ik blies op mijn vingers en zei: “Oewoe, hete pootjes”.

Luc bekeek me vragend en ik vroeg of hij nooit het gedicht “Heete pootjes” van Guido Gezelle had geleerd.

Niet dus.

Ik ook niet.

Broer wel.

Maar mijn onthouder werkte sneller dan die van Broer en twee of drie keer iets horen volstond voor mij om het van buiten te kennen … en om het zovele jaren later, nog voor een groot stuk voor te dragen, terwijl mijn ei wat afkoelde.

Voor wie niet weet waar ik het over heb¹ … en de bij? Die kwam ons vorige zondag op de rommelmarkt gezelschap houden.