Toen ik ergens de voorbije week geconfronteerd werd met een kerstfeest in pyjama -AI schotelde me die voor bij een zoektocht naar een afbeelding- vond ik dat maar heel bizar, maar ach, ik vergat …

… tot ik het één van de daaropvolgende dagen in de media zag staan:

(…) steeds meer gezinnen vieren kerst in pyjama¹

Natuurlijk moesten daar een hele resem bekende en minder bekende personen hun mening over geven. Maar toen ik las dat het gezelliger zou zijn heb ik gefronst. Ik kan me niks gezellig indenken bij een pyjama, ik associeer dat meer met “ziek”.

En voor een kerstfeestje vind ik het gewoon ridicuul. Dat is mijn gedacht en zolang ik zeg: “ik vind” i.p.v. “dat is” is er geen probleem.

Eigenlijk, moest ik gevraagd worden op zo een feestje zou ik denkelijk weigeren. Wat ik draag of niet draag is een persoonlijke keuze. Als ik dat zo bedenk heb ik dat ook een beetje voor trouwfeesten, dan niet voor wat vrouwen betreft, maar eerder voor de mannen … ik dwaal af. We waren bij de pyjama’s.

En bij één van de winkels in Wijnegem Shopping Center merkte ik het ook al: pyjama’s in de etalage.

De laatste tijd zien we wel meer dat dingen uit Amerika naar hier komen overgewaaid en ik verzet me nog steeds tegen de kerstman en net zoals ik afstand nam van “het stalleke” zijn geen van beiden hier in huis te vinden. Sneeuwmannen en -mannekes daarentegen zijn wel welkom.

Nu ja, ieder doet zijn eigen goesting, maar ik denk dat ik nog eerder mijnen trottoir zou vegen in peignoir dan in pyjama naar een (kerst)feestje te gaan.