Vond ik het nogal onnozel om zo ver te rijden om een kerstversiering te zien, was er toch geen vezel in mijn lijf te vinden die protesteerde.

Houd ik er niet van om met deze donkere dagen nog avondactiviteiten te doen was er geen haar op mijn hoofd dat er aan dacht om tegen te pruttelen.

We gingen. En we zijn zelfs blij dat we gingen.

Was het dan zo goed? Ik weet het niet. Was het dan niet goed? Ik weet het niet. Het was niks overdonderend, maar het was echt wel eens iets anders.

De foto’s? Er werd ons verzocht onze foto’s niet te delen tot na 28 december. Wie daarop wacht om te beslissen om te gaan komt grandioos te laat, want na de 28ste is ’t gedaan.

Raar log? Ze hadden in dat kasteel in Laarne ook een cafetaria met lekkere dingen en in afwachting dat de ring rond Brussel berijdbaar was … waren we daarnet pas na tienen thuis. Dit is dus echt wel vers van de pers.

Meestal geef ik mezelf de tijd om het wat te laten sudderen. Nu niet. Moet kunnen.