Meer van Bled – Wizzewasjes

… too beautiful for murder.

Agatha Christie¹ had het daarbij over de Sloveense Alpenvallei, inclusief Bohinj dus.

En omwille van de regen van de vorige dag, stelden we ons bezoek aan de Pokljuka kloof maar weer eens uit, want regengladheid in een kloof … is dat droog na een nacht tussen rotsen?

Het werd Bohinjsko Jezero, volgens de sites beschreven als mooier dan het meer van Bled, met een wandelpad dat volledig rond dat meer liep en dat 12km lang was én plat – Luc was er blij om. Niet te versmaden dus.

Dat viel tegen. Niet onze uitstap, niet dat meer. Maar wel dat je de auto moest parkeren en betalen voor de tijd dat je dacht weg te zijn. Wij? Treuzelaars en bewonderaars voor wie een wandeling van 12km een dagvulling zou kunnen zijn. We waagden het niet. We betaalden voor vijf uur parking en volgden de boorden van het meer, soms op de oever, soms op het wandelpad als de oever te steil was, want dat wandelpad -wie haalt het in zijn hoofd- lag aan de andere zijde van de rijbaan.

Het was een schitterende wandeling, dat wel. Bohinj ís te mooi voor een moord.

Maar is het meer mooier dan dat van Bled? Ik vind van niet. Het is groter en het is een prachtig meer, maar mooier …

Simpel gezegd, we wandelden al kijkend en al treuzelend en bewonderend zo een drie kilometer heen, aten een boterham en wandelden over het wandelpad terug. In totaal hebben we zo een 4 uur en 40 minuten over die zes kilometer en die boterham gedaan.

Qua inschatting kan dat tellen.