Het is jaren en jaren geleden -nog voor het samen met Luc hoofdstuk- dat we bij een Fin te gast waren. En zoals het een goeie Fin betaamt had de man een sauna, een échte. Hij legde alles uit aan deze niet-Fin en zei: “Een sauna is om te ontspannen, er zijn geen regels, tenzij je gezond verstand gebruiken”. Voilà.

Wat maken we nù mee? We wilden in de sauna in Plopsaqua, mét badpak wel te verstaan en genoten ervan. Een man die binnenkwam en ons zag zitten ging ostententief op de bovenste planken liggen.

Dus ging ik maar even googelen want bovenste planken had die écht Finse sauna niet gehad. Het was een kleine ruimte geweest, in vergelijking met deze warmtecabine van Plopsaqua, met een bankje en een een kacheltje waar je nog met een kauga water op moest op gieten. De kouwe douche was wel binnen. En hij had er een ook tafeltje en een paar stoeltjes met een paar glazen en een paar flessen sekt klaar staan. Wie wil nog meer?

Vind ik toch op internet een heel gedoe aan regels wat hoort, wat niet hoort¹, wat doen en wat niet doen² en ik dacht: “Hoe ver zijn we afgeweken van de fijne -eenvoudige- Finse traditie?”

Ik ga nu wél op de bovenste planken zitten, daar is het -nog- warmer. Daar is Luc niet bepaald voorstander van. En de eerste die me nu nog bekijkt als een sauna-neanderthaler ga ik ostentief terug bekijken … al zittend.

Jammer genoeg ken ik geen paar woorden Fins.