Er zijn schrijvers waarvan ik nog een paar boeken niet heb. Die boeken die ik wél heb houd ik wel, maar ik ben niet zo gebrand om de ontbrekende exemplaren te gaan zoeken. Het zou een speld in een hooiberg worden.

Maar zo af en toe, bij tijd en wijle is er één van die boeken die mij vindt.

Zo had ik in april 2019 de meevaller dat ik één van die boeken tegenkwam en er een log over Ma Joeng ging aan wijden.

En als ik zoiets vind ga ik rangschikken en goed zetten om daarna én schrijver én boeken opnieuw te vergeten, tot ik het volgende verloren gelopen exemplaar ergens vind.

Dat gebeurde een paar maanden -juni of juli- geleden toen we in Mortsel even in de Kilomeet binnensprongen in afwachting van wat we dan ook daar in de buurt wilden gaan doen en ik daar wat verloren en nogal slordig neergesmeten een ontbrekend exemplaar zag liggen en het sneller als kan tellen in mijn handen had.

En Luc had ook wat gezien dat hij sneller als kon tellen wou pakken, maar het enige wat hij vond was een diepe snee in de muis zijn hand waar de kassierster een grote pleister op plakte. Daar zat verdorie een nagel in die oude ongeschaafde plank. “Je moet voorzichtiger zijn” zei ik hem.

Dat ik daarna, in de Kringwinkel zelf, de halve stand met oorbellen heb omgestoten zullen we maar vergeten zeker.

En ja, ik ging rangschikken en goed zetten om daarna én schrijver én boeken opnieuw te vergeten, tot …

… we vorige zaterdag in Schoten naar een boekenverkoop gingen. De boeken kostten er 1€ tenzij anders geprijsd.

Daar vond ik er twee met elk twee verhalen, die ik allebei meenam al had ik de verhalen van dat ene al in de versie van een andere uitgever. Soms zit ik raar in mekaar, ik weet dat, ik geef dat toe, maar daarom mag iemand anders het nog niet zeggen.

En ja, weer ging ik rangschikken en goed zetten, maar deze keer heb ik ook mijn hele lijst opnieuw gemaakt. Oorspronkelijk dateerde die al van in den beginne, getypt op een schrijfmachine, daarna ingescand om telkens aangevuld en bijgewerkt te worden. Het was niet duidelijk meer.

Zover staan we nu. Nu nog efkes wachten tot ik én schrijver én boeken opnieuw vergeet, …

… tot de volgende keer dat één van de ontbrekende mij nog eens vindt.