Ergens op een snelwegparking stond onze auto op ons te wachten terwijl wij even de binnenzijde van de bijhorende shop aan het bekijken waren.

Toen we terugliepen zag ik de auto die zich naast de onze had geïnstalleerd en een man die een grote zak uit de koffer haalde en die in de naast onze auto staande afvalbak kieperde, waarop hij terug naar de koffer liep, er weer een afvalzak uithaalde en die in dezelfde afvalbak gooide, waarop …

Toen we bij de auto aankwamen zag ik hem nog net de vierde zak in die vuilbak gooien.

Ik bliepte onze auto open, de man schrok en liep terug naar zijn auto. In die koffer, dat kan je haast niet geloven, lagen meer dan 50 petflessen. Klaar om die vuilzakken te vervoegen?

Wij stapten in, de man gooide zijn koffer dicht. Wij vertrokken. Hij vertrok.

En omwille van een herinnering van een poos geleden, noteerde ik al snel zijn nummerplaat, de kleur en het merk van de auto.

Veel zal ik er niet mee doen, maar het voelde even heel normaal aan.