Het is de tijd van het jaar waarin je ’s morgens door het venster kijkt en alles er wit bevroren uit ziet terwijl de buitenthermometer 0° aangeeft.

Als je je dan induffelt om te gaan wandelen krijg je na anderhalve kilometer echter al zin om je muts af te gooien en je jas open te laten hangen. Warm dat je het ervan gekregen hebt, van amper anderhalve kilometer.

De winter is maar goed een maand en een week oud en je krijgt al zin in lente met dat soort droog wandelweer.

En als je dan nog de eerste lentebodes tegenkomt denk je al aan wandelingen met korte mouwen en blote benen.

Gelukkig zijn andere wandelaars ook nog goed ingeduffeld, een mens zou zichzelf nog gaga gaan vinden.