Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: Zomers

Het lezen en de warmte

Wat doe ik als ik van de zomer geniet schuilend in onze koele woonplaats? Ik ga lezen. Luc kijkt dan één of andere reeks op TV die ik liever niet bekijk en ik lees.

Het lot was me gunstig gezind wat boeken aanging, want na die reeks “Apples never fall” gebaseerd op een boek van Liane Moriarty, had ik in de Kringloopwinkel, al enkele boeken van de schrijfster gekocht voor ik het boek “Appels vallen niet” op de boekenmarkt tegenkwam.

Daarna vond ik er nog een paar, wéér in een kringloopwinkel. In totaal heb ik er nu zeven van de tien1.

Ik ben nu in de zesde bezig. Wat heb ik nog niet gelezen? Die drie die ik nog niet heb natuurlijk, maar ook “Appels vallen niet” omdat het verhaal, zij het met afwijkingen, nog in mijn hoofd zit.

Als de warmte nog zou blijven zou ik genoodzaakt zijn om aan die drie boeken te beginnen waarvan er één toch al bijna een jaar op zijn beurt ligt te wachten.

____________________
1 Boeken van Liane Moriarty

Gesmolten inspiratie

Als het te warm is om iets te doen
Valt er ook niet veel te beleven
‘k Zat te lezen al vanaf de noen
Ik had zelfs nog geen log geschreven
Toen ik er -paf- plotseling aan dacht
Snel er inspiratie bij gesleurd
Die probeerde ook uit alle macht
Maar beaamde: “Hier is niks gebeurd”

[© ms – 23 juni 2025 om 21.35u]

Daar is de zomer

Het is warm, het wordt zomer. Dan is een mens al eens wat lomer.

Maar wat doe je met dit soort temperaturen?

Kies je voor je ouwe, maar koele thuis? Een boek lezen? Met een alcoholvrije mojito, een ijskoffie of een gekoeld glas wijn?

Of …

Spring je in je auto? Zit je drie uur aan te schuiven aan een tunnel? Rijd je naar de kust voor verkoeling?

Het was een mooie zomerse dag thuis, zonder oververhitting en ik zal het alternatief nooit snappen.

Het gemis

Ik mis de zomer en hij is nog niet eens voorbij.

Gelukkig heb ik de hele zomer door het winterdekbed op gehad. Dààr moest ik tenminste niet aan wennen.

Maar het is verdorie koud op dat binnenhuisveloke, zo met blote armen en blote benen. Het voordeel is wel dat ik meer dan een kilometer méér afleg per half uur.

Zou ik er een accu kunnen mee opladen?

Een beetje zomer

Donzen winterjas kan in de was
T-shirts met praat hangen aan de draad
Sandalen aan mijn voeten
En mouwen in de kas(t)

De meiklokjes

De voorbije maandagavond zag ik de witte bolletjes opduiken tussen al het groen in de betonnen bak en ik ging vol ongeloof even controleren of ik niet droomde. Ik droomde niet.

Waar we de andere jaren op één mei wat ontgoocheld zitten te kijken op maar weer veelbelovende doch nog groene meiklokjes en de volle bloei pas komt als we op meivakantie vertrokken zijn, stonden ze nu al op openbarsten.

Wat een vroege zomerse zaterdag toch teweeg kan brengen.

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén