Toen mske gisteren prentjes aan het zoeken was maar dan nog wel iets anders had ingetikt, keek ze plots haar ogen uit en ze zei: “Slow, kijk eens, ons banaan!” Want die banaan had ze nooit eerder gezien tot Hijack-Manjack die had doorgezonden. En mske klikte op de banaan.
 
En wat bleek? Het was niet ons banaan! Het was de achterkozze van ons banaan die al drie weken niet meer thuis was geweest en waarvoor ze al een opsporingsbericht hadden uitgevaardigd.
 
En mske zei: “allé zenne jij, maken dat je thuis bent!” En ze sloeg de achterstekozzebanaan op. En vandaag bedacht ze ineens dat ze die weer nog niet gezien had. Ze kon die toch gaan zoeken zeker! Die wandelde zomaar op de pc rond, in plaats van op zijn plaats in de blije map te zitten.
 
mske heeft hem bij zijn schabbernak gegraaid en hem in het bananenhoofdkwartier gedeponeerd.
 
Hopelijk krijgt ze wat manieren in die zijn rebellenkoppeke.

Is het liegen als de waarheid een onschuldige kwetst?

Gisteravond, relatief laat ging de telefoon. De huisdokter! Hij wou maar even melden dat mske geen ijzerpillekes meer moest nemen … … … en wat de spiezializme in Tienen nu gezegd? En mske zei dat ze daar niet naartoe ging, pas eind april, 6 maand tussen twee spiezializme bezoeken in. En de dokter zei dat het verstandiger zou zijn om nu al te gaan gezien … En mske zei: “jaja” maar dacht heel andere dingen.
 
Wat dacht mske dan?
 

Machinerie en ander getuig kan niet ziek worden of buikgriep krijgen.

Die printer, laserprinter, heeft ooit in het Wat-was huis zijn kuren gekregen en wou niet printen. mske keek alles na, er was niks mis, hij wou alléén niet printen. En mske dacht, die is kapot! Ze zet die af, maar twee dagen later zat ze met het probleem dat ze toch haar factuur moest afprinten en op de andere printer, kleurenprinter, valt die niet mooi uit, dus probeert ze de laser en jà hoor, hij print.

Maandenlang geeft hij geen problemen tot we hier wonen en ineens maakt hij een knorrend geluid en wil niet printen. En mske haalt er de handleiding weer bij en vindt de oorzaak van dat knorren. Het had iets te zien met oververhitting. Dus ze zet die printer af, laat hem afkoelen en start hem terug op. Nog steeds hetzelfde. Weer heeft ze het idee van “die is kapot”. Twee dagen later doet hij het terug. Dan weer een jaar geen problemen.

Twee maanden terug wil mske de betalingsbewijzen van Slow afprinten en het ding zet de onderkant bovenaan een blad en de bovenkant onderaan het volgende blad. mske probeert opnieuw, printer weigert. Twee dagen rusten en opgelost.

Voor die belangrijke afspraak maandag hadden ze weer die betalingsbewijzen nodig en mske wil terug een poging doen om die te printen; de printer blokkeert en zegt telkens dat het printen afgebroken werd. mske heeft hem afgezet. Gisteravond print ze gewoon het dossier af zonder problemen.

Dat is gewoon een pretentieuze printer met kuren.

This is based on an actual radio conversation between a U.S. Navy aircraft carrier (U.S.S. Abraham Lincoln) and Canadian authorities of the coast of Newfoundland in October, 1995. (The radio conversation was released by the Chief of Naval Operations on 10/10/95 authorized by the Freedom of Information Act.)

Canadians: Please divert your course 15 degrees to the South to avoid collision.

Americans: Recommend you divert your course 15 degrees to the North to avoid a collision.

Canadians: Negative. You will have to divert your course 15 degrees to the South to avoid a collision.

Americans: This is the Captain of a US Navy ship. I say again, divert your course.

Canadians: No, I say again, you divert your course.

Americans: This is the aircraft carrier USS Lincoln, the second largest ship in the United States’ atlantic fleet. We are accompanied by three destroyers, three cruisers and numerous support vessels. I demand that you change your course 15 degrees north–i say again, that’s one five degrees north–or counter-measures will be undertaken to ensure the safety of this ship.

Canadians: This is a lighthouse. Your call.

Toen er gisteren een oude rammelkast van een panda voorbijreed op de autosnelweg keek mske even naar de panda die aan zijn elastiekje lustig hing te dansen en met zijn oogjes te draaien. Dt was ooit het eerste kadootje dat ze van Slow kreeg.

En het was zo domweg gekomen, mske had gewoon verteld dat ze ooit een zwarte panda had gewild en Slow bracht het beestje mee. Het was gewoon een geparfumeerd iets om in een auto te hangen en al geurt hij niet meer, hij zal toch mee verhuizen als de escort ooit ook afgeschreven wordt. Enkel zijn elastiekje is blijkbaar aan vervanging toe.

En nu eentje om wakker te worden.
 
Gisteren kwam de BTW-aangifte terug, er staat een fout in! Een grove fout! Een overgeeflijke fout! Maar zover zijn we nog niet.
 
Wat staat er in de brief?

het resultaat in rooster 71 verschilt van wat men verkrijgt vertrekkende van de roosters 54 tot 63 en 59 tot 64. Dit moet gelijk zijn aan het verschil tussen de som van de bedragen van de roosters 54 tot 63 en deze van de roosters 59 tot 64.

 
mske telefoneert naar de boekhouder en vreest al processen voor poging tot oplichting, leugenachtige opmaak en zo meer. Je weet nooit met die mannen. De boekhouder attakeert zijn rekenmachine en zegt: “tja, die nul moet een vier zijn”. Dus:

12.345.678,90 moet
12.345.678,94 zijn.

 
Die cijfers zijn de juiste niet zenne, als we zoveel aan de BTW zouden moeten konden we beter ergens in de zon gaan liggen. Enkel de “0” en de “4” zijn een juiste voorstelling van de realiteit.
 
Daarvoor sturen ze een brief in een omslag half A4 formaat met zegel en moet mske een brief terugsturen ook met zegel. Vroeger toen de aangiftes nog in O. moesten gebeuren belden die mensen snel even op in zo een geval. Maar nu is het beter! Alles is gecentraliseerd! De Belgische Staat is weer eens gered!