Deze week op een avond vraagt Luc: “Wordt daar nu geklopt?” Ik had niks gehoord, wat niet verwonderlijk is aangezien we zelfs zowel in woon- als eetplaats een ontvanger van de bel hebben.
Soit, Luc staat me een tel te bekijken van: “Wat nu?” Ook dat is logisch aangezien ik voordien in de weerspiegeling van de autoruiten kon zien of er iemand stond. Maar ja, de auto staat er niet meer en bovendien waren de draperies dicht.
Hij ging kijken en ik verwachtte hem al halvelings te zien terugkomen met de boodschap: “Vals Alarm” maar dat deed hij niet. Hij deed teken van: “kom eens”.
Hij had de man niet goed verstaan met dat mondmasker voor …
Tof hoor als de buurman komt aanbellen om te vragen of je soms geen pakje voor hem hebt ontvangen.
Bij de post beweren dat dat pakje de week voordien al “bij de buren” werd afgegeven.
Dat er met de coronapandemie niet meer ondertekend dient te worden, tot daar aan toe. Maar dat ze dan tenminste een briefje achterlaten zodat de geadresseerde weet bij wélke buur hij zijn eigendom mag/moet gaan halen.
En dat is de manier waarop we te weten kwamen dat de bel het ook al niet meer deed.