Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Categorie: Za za, ze & zo (Page 2 of 948)

Gedoe rond de kerstboom

Op zes december was het Sinterklaas. Maar aangezien we op 7 december een boekenmarkt hadden zou ik die kerstboom dan maar op Sinterklaasdag zetten … maar ik had geen zin.

Zoals gezegd, op 7 december was er een boekenmarkt en op 8 december ook trouwens.

Op 9 december bekijk ik die kerstboom eens een beetje verstoord. Ik had nog steeds geen zin. Maar ik zou wel zin maken … als ik wist hoe ik dàt moest doen.

Ik haalde die kerstboom binnen en Luc hing er de lichtjes in. En toen begon ik met de ballen.

Maar owee, die mooie purperen ballen die wij hadden vielen helemaal niet op in die boom. Volgens mij is die boom donkerder van kleur dan de vorige.

Mijn moed zonk in mijn schoenen. Want een boom optutten als je geen resultaat ziet, daar had ik echt geen zin in.

“We gaan naar de carwash” stelde Luc voor “en daarna springen we in de Kringwinkel binnen”. Die hadden namelijk een poos geleden een kerstactie gehad en héél, maar dan héél veel van die kerstrommeldecoratie lag nog altijd in die winkels.

Zo gezegd, zo gedaan. En ja er waren nog héél veel pakken met mooie witte en zilverkleurige ballen. En ik was wat kieskeurig en haalde er één pak uit.

Dus togen we nog naar de kringwinkel bij ons en daar vond ik er ook nog een paar die mijn goedkeuring kregen.

Terug thuis bekeek ik die boom, haalde mijn goesting vanonder al mijn gezucht en begon. Ik had te veel ballen gekocht. “In kerstfilms hangen die ook afgeladen vol” dacht ik opstandig en ging maar door met ballen hangen.

Gelukkig kwam Luc op het gepaste moment binnen en zei: “Amai, die is mooi geworden”. Dat was net op het ogenblik dat ik overwoog om boom en ballen door het raam te gooien.

En dan had ik, een poos terug, net tijdens die kerstactie ook nog een paar zakskes engelenhaar meegebracht omdat ik me daardoor herinnerde dat ons moeder dat ook altijd gebruikte. Maar ik wist toch niet hoe dàt in zijn werk ging zeker.

“Stomkop!” verweet ik me zelf en toog aan het draperen. “Zou ik dat engelenhaar daar niet terug uithalen?” vroeg ik nadenkend. “Néén!” riepen Luc en kerstboom samen.

’s Avonds zo met mijn boek in mijn handen keek ik naar de kerstboom en zei: “Toch gezellig in huis hé, zo’n kerstboom”.

Vier boeken

Er ontbrak me nog één roman van een reeks -feelgoodgenre, specifieker moet het niet zijn- om die reeks volledig te hebben. En ondanks speuren en zoeken kwam ik die toch maar niet tegen.

Ik keek op 2dehands en daar stond het, bij Boekenbalie, maar normaal gezien kan ik in de Kringwinkels goedkoper terecht.

Ik zou afwachten tot na de boekenmarkt, de tweede zondag van november. En toen zat de de midweek Eifel er aan te komen en ik stelde nog maar eens uit. Zo desperaat zoekend ben ik nu ook weer niet.

De zaterdag na onze thuiskomst ging ik nog maar eens een kijkje nemen, bestellen zou ik niet want de boekenmarkt, de tweede zondag van december -vandaag dus- zat in het verschiet, maar zo gewoon om zeker te zijn dat het er nog was …

Het was er nog en wat meer was, er stond ook een melding dat ik, als ik vier boeken kocht, het goedkoopste gratis kreeg. En dat allemaal omwille van een Black Friday actie.

Ja kijk, ik heb er mijn boekenlijst bijgehaald en gekeken welke romans van andere reeksen ik nog niet had. En alle geluk en alle chance bij elkaar kon ik vier romans bestellen voor een prijs die, gedeeld door vier, zowat in de buurt van die van de kringwinkels kwam. Allee … in sommige kringwinkels vragen ze die prijs al.

En wat ook mooi was, ik moest geen verzendkosten betalen omdat ze met hun vieren waren. Ik bestelde en dacht dat de levering wel een poosje op zich zou laten wachten in deze periode.

Maar neen, ik kreeg ’s avonds al een bericht van Bpost dat ze mijn bestelling zouden verwerken, op maandag kreeg ik bericht van Bpost dat ze mijn bestelling ontvangen hadden en op dinsdag zaten mijn boeken in de pakjesautomaat.

En ik heb weer voor een poosje wat avondlectuur, zo relax voor het slapen gaan, dat de nachtmerries er van op hol slaan en anderen gaan lastigvallen.

Uitgelichte afbeelding:

    Gegenereerd met AI – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).



Een cadeaubon

Toen het tijd was om ons abonnement bij Touring te verlengen, zat er bij de e-mail een rits cadeautjes, waaronder een kortingbon voor Center Parks. Een paar dagen later kregen we die aanbiedingen ook nog eens in de brievenbus.

Die kortingbon voor Center Parks interesseerde ons wel en we gingen dat eens bekijken om ergens in januari nog een midweek te boeken.

Maar, zo bleek al snel, wat we ook probeerden, we kregen die 30% niet geregeld en dat kwam omdat die niet telde als er andere kortingen waren. En ja, die was er. Er was een Black Friday korting. Dus wat we ook deden, de prijs -zij het afgeprijsd- was en bleef dezelfde, maar nooit aan -30%.

Nu ja, we hebben tijd om te boeken tot het einde van dit jaar. We moeten dan wel een verblijf voorzien vóór een datum in juni. Wat dan ook al niet kan, want dan krijg je met vroegboekkorting te maken.

Ik zal dat toch efkes goed in het oog moeten houden.

Nu was de goesting er wel voor een midweek in januari, maar Luc wil ab-so-luut niet naar de sneeuw. Of misschien toch wel maar hij wil er niet in rijden.

Dus bekeek ik de Last Minutes en ook die van Landal GreenParks. En daar zat er een goeie bij. Een verblijf aan de Nederlandse kust. Ik zag het echt zitten. Tot Luc de recensies ging voorlezen. Die waren slecht, maar dan écht overtuigend slecht, zo erg overtuigend dat ze geloofwaardig waren.

We willen wel weg, maar het moet toch ook comfortabel blijven, zeker in de winter.

Lucs Broer had ergens in een niet zo ver verleden bij een ander goed bekend ressort of park verbleven en die was daar helemaal niet over te spreken geweest. Ook had ik toen, iets later, bij Myriam gelezen dat zij in hetzelfde verblijf problemen met de verwarming hadden ondervonden.

Voor zover ik over de ervaring kan spreken, weet ik dat Center Parks het beste te vertrouwen is qua voorzieningen en eventuele oplossingen bij problemen. Sunparks ook trouwens maar die zitten zo dichtbij huis dat we ze gewoonlijk houden voor een onverwacht kort tussendoortje.

Wat het wordt? Ik weet het nog niet. Misschien blijven we wel gewoon thuis.

Maar die cadeaubon? Die is volgens mij nu enkel goed voor het oud papier want boeken aan 30% korting? Dan krijgt Touring waarschijnlijk een percentje, die ze dan beter aan ons konden geven.

pske van mske:

    Aan lachmannekes1 in mijn logs doe ik niet, maar iedereen mag zich inbeelden dat er een knipoog achter die laatste alinea staat.

____________________
1 Het Nieuwsblad

Lap(S)tops

Op zaterdag 23 november kreeg ik een popup van Microsoft, maar vergat er een schermafbeelding van te maken. Dat kwam mogelijk door ’t verschieten, want wat zeiden ze? Ze stoppen in oktober 2025 met het support van Windows10.

Dat wil zeggen dat we in 2025 al aan 2 nieuwe laptops kunnen gaan denken. Het zat er aan te komen hé. Ik had dat zelfs ooit al voorspeld.

Het is dus wel echt zo dat de firma’s beslissen wanneer jij terug mag investeren in wat zij verkopen omdat wat nog werkt ineens door hen buitenspel wordt gezet.

Eigenlijk waren we wel al aan nieuwe laptops aan het denken. Hier en daar scheelt er aan beide huidige wel iets. Maar zelf beslissen is nog altijd iets anders dan gedwongen worden.

____________________
1 Microsoft

Gesneden brood

Als wij vertrekken voor meerdere dagen, nemen we het brood mee dat nog in huis is. En voor de rest van ons verblijf kopen we ginds dan wel gesneden brood of we gaan ’s morgens broodjes halen.

Deze keer hadden we geen speltbrood meer in huis en om zeker te zijn dat we ginds niet voor een lege vitrinekast zouden staan, stopten we bij de Lidl in Ulmen en ik haalde er een speltbrood en kreeg een lachkramp toen die machine dat brood begon te snijden.

We vonden het zo grappig dat we op de laatste dag nog een brood gingen halen om het te filmen. De video is echter nogal schokkend. Hem eerst volledig laten opladen helpt, maar verhindert niet.

(Lees verder onder de video)

Nu weet ik niet hoe het er elders aan toegaat, maar bij ons heb ik toch wel meestal al hetzelfde systeem, zij het in andere vormen van machines, meegemaakt.

Meestal kopen wij ons brood dus in de Colruyt waar ik het snijd met de machine, maar er zijn ogenblikken dat we ons niet voor één wit brood naar de Colruyt zien rijden en dan bakt Luc het thuis in het broodoventje.

En dat brood snijdt hij met een houten snijvorm die hij eens op internet tegenkwam en waar hij onmiddellijk van wist dat het zijn favoriete broodsnijder zou worden.

pske van mske:

    Een video van de broodsnijder van de Colruyt hoort bij de mogelijkheden, maar liever niet want hier kennen ze ons.



Decemberuitstap

Wie begon er over? Wie vroeg het het eerst? Dat zou ik niet meer kunnen zeggen maar het is wel zo dat een kerstmarkten en/of kerstmarkten weer op tafel kwamen te liggen. Want Kleindochter vindt die prettig om doen en wij zijn er ook niet echt vies van, al zijn we wel meerdere jaren niet meer geweest. Dat kwam dan ook meer door het gevoel dat ze toch allemaal hetzelfde zijn.

Dat werd anders, vorig jaar, toen wij eindelijk onze belofte van vóór corona konden nakomen en met Kleindochter naar de kerstmarkt van Eupen reden.

Toen was al halvelings afgesproken dat we dat dit jaar opnieuw zouden doen. En weer waren er de obstakels die dat verhinderden. We zochten een andere. De kerstmarktkalender gaf er meerdere aan, waaronder die van Eupen, die wel de oudste van België werd genoemd maar waar ze het ook hadden over die van Maredsous.

En die gaat over een langere periode door zodat het toch mogelijk moest zijn om toch één dag te vinden waarop het voor iedereen paste. Het werd 1 december.

“Er is een grote parking” wist Luc te vertellen toen ik me afvroeg of we de auto daar wel kwijt zouden geraken … “Een héle grote” benadrukte hij.

En wij waren vroeg op weg en kwamen op anderhalve kilometer vóór onze bestemming in een file te staan, jawel, voor die héle grote parking.

Eerlijk is eerlijk, het ging vlot en er liepen heel wat stewards rond die iedereen wel degelijk een plaatsje konden aanwijzen, al was het dan uiteindelijk niet op die parking maar in een doodlopend straatje. Wij zouden het niet op eigen houtje gevonden hebben.

En wat denk je dan dat je éérst ziet van de kerstmarkt? Onder die lichtjes? Zwart! Zwart van het volk en ik dacht: “Owee”. We zijn dan maar éérst en vooral aan dat eerste eetkraam -waar de dichte drommen gewoon voorbij waggelden- blijven staan, kochten ons iets te eten en ondertussen was die grote stop uit de flessenhals en konden we, mits wat wringen, toch over de kerstmarkt lopen.

Ze was anders dan die van Eupen. Ze was kleiner maar ze had meer eet- en drankstanden. Overal werd er gedrumd.

En wij? Wij drumden mee.

“Volgend jaar terug naar Eupen?” vroeg ik. Kleindochter twijfelde: “Deze heeft toch ook iets” zei ze.

Al weet ik niet of we óók dit jaar niet terug naar Eupen trekken. Als we na onze bezigheid van de voormiddag in de auto stappen kunnen we evengoed onmiddellijk die richting uit. Ook Kleindochter overweegt of ze het zou kunnen halen.

Volgend jaar weer naar Maredsous? Het zou me niks kunnen schelen.

pske van mske:

    De foto’s zijn door Kleindochter en door mij genomen.



Pestgeuren

Al van in den beginne dat wij hier woonden gebeurt het soms dat ik bij een nachtelijk ontwaken een vreemde geur gewaar wordt. Het is niet altijd dezelfde, soms lijkt het wel een parfum, soms iets benzine-achtig, soms ruikt het sterk, soms synthetisch.

Telkens denk ik dan: “Er heeft er weer ene iets in die Molenbeek geloosd”.

Telkens vraag ik me af of daar wel iets tegen te doen valt, want Luc ruikt het niet -ik heb dan ook een sterk ontwikkeld reukorgaan waarschijnlijk- en aan de buren vraag ik het niet..

Als ik lees hoeveel percent aan pesticiden1 in Vlaamse slaapkamers wordt waargenomen verwondert me dat dus helemaal niet.

____________________
1 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/10/22/pesticiden-in-vlaamse-slaapkamers/

Wero Wa?

Ergens de voorbije week las ik over een nieuwe Europese betaalapp “Wero” die “op termijn” Payconic zou moeten vervangen. Mijn eerste gedacht was: “Daar zijn ze weer!” met vroegere bedenkingen bij berichten over de vervanging van Itsme in mijn achterhoofd.

Maar misschien is het zo slecht nog niet. Payconic werkt dan wel op Belgisch grondgebied maar op Europees vlak zijn we er niets mee. Maar alles bij elkaar genomen heb ik Payconic nog niet gemist als ik me elders op het Europese vlak bevind.

Voorlopig zijn er bepaalde banken die de mogelijkheid al hebben op de eigen bankapp, zo ook de onze. Op de eigen Wero-app moeten we nog wat wachten. Luc en ik hebben dat onderling eens uitgeprobeerd met 5€. Bizar genoeg zei mijn bankapp dat ik daarmee mijn dagelijks limiet overschreed.

Mijn dagelijkse limiet? Wat kan ik dan kopen met die Wero? Een pakske sjikken?

Maar bij nader inzien was dat ook al helemaal niet juist. Want die ging dat halen van een oudere rekening die ze bij de bank voor één of andere reden niet sluiten. Ik denk dat ik nu doorslaande argumenten ga gebruiken.

Welgeteld één dag na het lezen van het artikel in de media, kreeg ik een e-mail van Payconic die me vertelde dat ook in de toekomst de Payconic by Bancontact-app zal blijven bestaan.

Zijn we nu benieuwd wie het laatste woord zal hebben … want dit is klaarblijkelijk nog niet afgelopen.

____________________
1 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/11/19/nieuwe-digitale-betaalportemonnee-wero-vergemakkelijkt-betalinge/

Er klopte iets niet

We weten het allemaal wel, we zijn allemaal akkoord en we hoeven het niet uitentreuren te herhalen, de tijd gaat sneller en sneller naarmate wij ouder worden. Prettig vind ik het niet, daar niet van, maar we kunnen het ook niet tegenhouden.

Maar ergens in de voorbije periode, op die ene dag in de weegschaalmaand, werd ik dus aan volle vitesse met mijn voorgevel tegen de geluidtijdsmuur gesmakt zodat ik me versuft, op mijn achterste gezeten, met mijn benen strak vooruit en met sterretjes rond mijn hoofd, afvroeg wat er gebeurd was.

Ik ken mensen die er problemen mee hadden toen ze 30 werden. Nooit heb ik enigermate last gehad van het groeiend aantal levensjaren dat àchter mij lag … tot die dag.

Eigenlijk heb ik dat nog niet, maar ik vrees dat er, door die klap in de voorbije weegschaalmaand, ergens iets uit de kom geschoten was.

Want zie je, ergens klikte het niet meer ineen. Het getal dat geschreven staat paste niet bij het reële aanvoelen. Simpel gezegd, de teller op papier draaide -zo leek het- sneller dan de teller in mijn corpus.

En het sleet heel stilaan, ik begon er wat aan te wennen en ik denk dat het nu wel bijgewerkt is.

Uitgelichte afbeelding:

    Gegenereerd met AI – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).



Het lapje bedot

Het was die keer, op de Herkenrode site, al de derde keer dat we de vraag kregen om te stemmen op de Sfinx van Heers. De twee eerste keren had ik gedacht dat mijn stem toch nooit doorslaggevend zou zijn. Ik houd me daar meestal niet mee bezig en blijf vooral ver van dat soort zaken vandaan. De derde keer deed ik het toch maar.

Een paar dagen later volgde een e-mail met een koude douche:

Hoe die Hoofdwinnaar gekozen wordt? Een commissie van bekende Belgen beslist na het einde van de stemcampagne, in februari 2025. Zij baseert zich op verschillende criteria, waaronder het succes van de publieksstemming. Ook de urgentie van een conservatie-restauratiebehandeling is van invloed.

Ik voelde me ineens zowat voor het lapje gehouden.

Een klein halfuurke later volgde een tweede anticlimax, zij het wat hefftiger:

Op donderdag 12 december organiseren we een exclusief fundraising dinner in de prachtige Sint-Jacobskerk in Antwerpen, en we zouden het geweldig vinden als u erbij bent. Deze avond staat helemaal in het teken van de restauratie van de indrukwekkende Rubenskapel, een kunstwerk dat ons cultureel erfgoed verrijkt. Mooi toch, M****?

Iedereen zal wel weten wat ik dacht? Iedereen zal wel snappen wat ze de volgende keer kunnen als ze met zoiets afkomen? Ik moet er dus verder geen woorden meer vuil aan maken.

pske van mske:

    Om alle verkeerde gevolgtrekkingen in de kiem te smoren wil ik wel efkes zeggen dat Herita niet de afzender is.



Page 2 of 948

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén