In de Kringwinkel
wat had je gedacht
Weer drie weegschalen
Nogal onverwacht
Liepen we voorbij
Van ons stuk gebracht
—
En bij ’t Colruyten
De sneeuw daar buiten
Was nogal vergrijsd
en stond afgeprijsd[© ms – 9 februari 2019]
Categorie: Gerijmd (Page 14 of 29)
Er zijn zo van die dagen dat ik het nut van het bloggen niet zie, op die dagen dat ik denk: “Wat doet het er toe?”
Niet dat er iets echt mis is, behalve dan mijn gedachten die zich niet laten beteugelen en verboden paden betreden. Met gekke bokkesprongen halen ze me terug als ik probeer me te concentreren.
Dat zijn die dagen dat ik meer zin heb om iets te ondernemen zodat ik die rebelse hersenkronkel in bedwang krijg.
Omwille van Gedichtendag en Poëzieweek hierna nog eens in rijmselvorm.
Er zijn zo van die dagen en die zijn er echt
Dat het je niet goed gaat maar ook niet slecht
Dat je gedachten je gaan ambeteren
En je je er niet tegen kan verweren
Op het blog kan je dan ook al niet terecht
Want daar wil je oppassen wat je zegt
Je zou toch nooit of nooit het blog afzweren
Maar hoe je gedachten manieren leren?[© ms – 30 januari 2019]
Ik wou iets over de sneeuw gaan schrijven
Maar vanmorgen leek die uit te blijven
Ik dacht even: “Met bloggen wacht ik wel
Dan is de sneeuw misschien wél op het appel”
Maar nu ligt er toch op een uurtje tijd
Een nog dikkerwordend wit sneeuwtapijt
Dat het hier ook glad is, moet je weten
Er heeft er al ene vast gezeten
[© ms – 30 januari 2019]
Grijs daarbuiten is de mist
Grijs de gedachten die ik wis
Grijs mijn haar, met zilveren twist.Zwart daarbuiten is de nacht
Zwartgallig ik? Wat had je gedacht?
Zwarte humor … iemand lacht?[© ms – 26 november 2018]
Tussen de kasseitjes stond
zomaar in de koude grond
een bloemeke zo fris
Ik peis dat ’t onkruid is
[© ms – 28 oktober 2018]
Als het ’s avonds frisser wordt
Aan je blote pletsers
Dan de birkenstock’s terzij
Draag sokken in sletsen[© ms – 15 september 2018]
’s Morgens vroeg uit bed
’s Avonds laat terug naar huis
Blogbladzij blijft blank[© ms – 4 september 2018]
Het spijt me zeer, maar mijn hersenen sliepen al en ik volgde snel.
Toen in een aflevering van “Vive le Vélo” Karl Vannieuwkerke aan Dimitri Verhulst en Koen Mortier vroeg of de film “Engel”, naar de novelle “Monoloog van iemand die het gewoon was tegen zichzelf te praten” van eerstgenoemde geen lijkenpikkerij1 was, aangezien er overeenkomsten waren met het leven van een bekend wielrenner, dacht ik ineens dat de hele journalistiek eigenlijk onder die noemer kon vallen.
Hoe dikwijls ergerde het me reeds dat ze onder het mom van journalistiek -in mijn ogen dan toch- over de schreef gingen. Het aantal keren dat Philippe Gilbert over dat muurtje vloog leek -weeral in mijn ogen dan toch- op de ouderwetse plaat die bleef hangen. Journalistiek zou volstaan met het vermelden van het feit en het vertonen van de opname, één keer, niet repetitief.
(Lees verder onder de foto)
Journalistiek is ook niet het filmen van iemand die onder grote emotie geen woord gezegd krijgt. Dat is geen nieuws, dat is schending van de persoonlijke zone.
De man in het geel
Geschonden zijn emoties
Sensatiezuchtend[© ms – 29 juli 2018]
1 Sporza – url: https://sporza.be/nl/2018/07/25/bekijk-de-volledige-aflevering-van-vive-le-velo-met-dimitri-ver/
Wandelen met de hond
Voor mens en hond gezond
Maar de kak -wat een plaag-
Ligt zo maar in de haagNiet alleen de Schotten
Ook inheemse zotten
Dumpen hun problemen
Omdat ze het pakske
In een plastic zakske
Niet mee willen nemen[© ms – 18 juni 2018]