Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Categorie: Gerijmd (Page 29 of 29)

Nieuwjaarsbrief 2005

Het nieuwe jaar is reeds begonnen
En “goed begin is half gewonnen”.
Ruim het blog op, maak het proper,
Veeg de boel en leg de loper.
De lezers piepen om de hoek.
Staat alles klaar voor hun bezoek?
We wensen hen altegaar,
Een gelukkig nieuwe jaar.

Zonder gezaag, zonder gezeur,
zonder gejaag, zonder gesleur,
Zonder zorgen en zonder pijn,
En iedere morgen zonneschijn.
Met af en toe een buitje regen
Voor de bloemkes langs aller wegen.
En wij, wij kunnen er wel tegen,
We zijn de regen ook genegen.

En nét zoals andere mensen
Hebben we ook ons eigen wensen.
Zus needs money! Stomme venten!
Geef dat meiske nú haar centen.
Even wachten voor ’t nieuwe leven.
Amke zusje … het duurt nog even.
Zeggen aan wie was en niet meer is
Dat ik hen nog veel te dikwijls mis.

Wat toch ons recht is en niet gaat
Maakt ons nog altijd even kwaad.
En die andere hoop gedonder
Daar kunnen we eigenlijk zonder.
En verder is er nog het gemis
waaraan toch niet te verhelpen is.
En dan nog om te besluiten:
Gooi die menopauze buiten!

[© ms – 1 januari 2005]

Avondrijmelarij

Paddengif en rattenpoten
Uienvel en zure noten
Nevelslierten, witte wieven
Mist en andere ongerieven

Stinkend water en zwart moeras
We weten wel wat vroeger was
Zowaar de dingen van vandaag
Waren gisteren nog een vraag

Vandaag is voorbij geschreden
En is nu bijna verleden
Vandaag eindigt steeds in nachten
Maar wat is er te verwachten

Van een dag die dan “morgen” heet
En waarvan niemand al iets weet
Wat is er aan de andere zijde
Is het triest of maakt het blijde

Gaan we door of zeggen we stop
Houden we moed of geven we op
Weet hij het wel, de glazen bol
In zijn donkere griezelhol

[© ms – 8 december 2004]

Mathilde

Missen doe ik je
al jaren
toch even zeggen
hoeveel
ik van je hou
liefde overleeft
de dood blijkt nu
en toch …

[© ms – 19 november 2004]

Veel omhaal en hels kabaal

Oh wee, oh nood
een plakker op een kattenpoot,
een grauw,
een klauw,
een krab, een haal
rustig maar, geen hels kabaal.
De schaar er in
niet naar zijn zin
Ik denk dat iedereen wel verstaat
dat het over Karboenkel gaat.

[© ms – 26 oktober 2004]

Trouwboek

Ik heb geen trouwboek nodig
om te weten dat ik van je hou
geen lijn die ik niet wil vieren
zodat ik je niet verliezen zou.
 
Ik hoef geen nobele belofte
die op papier geschreven staat.
Wat belang heeft is datgene
waar het “nu” bij ons om gaat.

[© ms – 27 september 2004]

Zoveel!

Vraagje!
 
Als je honderd keer per dag:
“ik hou van je”
of
“ik zie je graag”
zegt,
compenseert dat dan het feit
dat je niet gezegd krijgt
hoevéél

[© ms – 10 februari 2004]

Regen

Regen slaat hard tegen ’t raam.
Ik zit ervoor en kijk naar buiten.
Daar giert de wind
en doet een aanval op de ruiten.
 
Slow en mske blijven hier
Geen weer om iemand door te jagen.
Douchen met je kleren aan
ons hoef je ’t zeker niet te vragen.

[© Sloef – 14 december 2003]

Het leven is een avontuur

Niets te melden? Vervelend? Het leven is nooit vervelend!

Het kan stinken als rotte vis.
Het kan het vel over de oren halen, het bloed onder de nagels vandaan.
Het kan sprankelen als champagne.
Het kan bruisen als een bergbeek of kabbelen zoals het beekje hier recht over.
Het kan ijs- en ijskoud zijn of bloedheet.
Het zijn de spittels in je bloed, het vlammetje in je maag.
Het is dronken worden van de geur van het korenveld in de zomer,
met je neus omhoog in de regen lopen,
met je voeten in de plassen springen,
je laten dragen door de wind in je rug.
Op je rug gaan liggen en kijken naar de wisselende wolken.
Het is het kijken naar een heel klein kindje.
Het is de zachte fluwelen aanraking van een kat.
Het is de geur van kervelsoep in de keuken.
De warmte van de stoof op een koude dag.
Het is de warme gezelligheid van thuis.
Het is het geluk een thuis te hebben.
Het is de zaligheid van iemand die je plaats warm maakt.
Het zijn de bekende barstjes in het plafond.
Het is je ogen openen en zien,
je arm uitsteken en iemand treffen.
 
Het leven is ademen en er blij om zijn.
Het is beseffen wat je hebt en negeren wat je niet hebt.
Het is nieuwe dingen ontdekken.
 
Het leven is een avontuur!

[© ms – 20 november 2003]

Eindelijk

De strijd is gestreden
Het pleit is beslecht
mske heeft zich moe en tevreden
met sleutel en al in haar bedde gelegd!
 
[© ms – 22 augustus 2003]

Café zonder bier

Toen Slow en mske deze middag vertrokken was er op de radio de één of andere Donnatop waarin het liedje voorkwam, met de zeer diepgaande tekst:

Wij zijn goe bezig, oek al zegge ze van nie.

Slow, die zeer geïnteresseerd is in muziek, zei tegen mske: “Ik vraag me af wat de titel van dat liedje zou zijn?” Daarom luisterden ze beiden en leerden ze dat dit cultureel hoogstandje voortgebracht was door: “de Planckaerts”. Waarschijnlijk zal deze hit gevolgd worden door het singeltje: “There’s no business like Planckaert business”.
  
Maar toen overwoog mske dat, als het je niet voor de wind gaat, de oplossing er in ligt, veel in de krant en op TV te komen, waardoor je dan een liedje mag maken … en al je problemen zijn opgelost. Dus heeft ze een zeer diepzinnige en gevoelige tekst geschreven. Ze wil die promoten en gaat vanaf morgen geïnteresseerden zoeken om het op single uit te brengen.
 
De zangkwaliteiten van mske zijn zo goed als die van de Planckaerts aangezien ze “Wij zijn goe bezig, oek al zegge ze van nie” óók op de juiste toon kan zingen. Bij een langer lied echter zullen we de kleine onvolmaaktheden moeten camoefleren door een achtergrondkoor met Mouche, Karboenkel en ondergetekende. De zangkwaliteiten van Slow kennen we nog niet aangezien hij nog geen duet heeft gezongen met mske, maar ik stel voor dat hij fluit. Hij heeft een mooi fluitgeluid.

Hierna de tekst, te zingen op de toon van “Café zonder Bier” van “Bobbejaan Schoepen”.

Toen mske ging scheiden was er veel kabaal
Ook al kende niemand het fijne van ’t verhaal
En weet je wat ze kunnen, zij allemaal
Ze kunnen naar d’hel gaan met hunne moraal.
 
SS trouwde Slow en speelde d’eerste viool
en wierp hem daarna gefrustreerd in ’t riool
Toen hij naar ms liep, alleen op de dool
Voelde zij zich bedrogen, die stomme kool.
 
mske die kocht zich een huis met plezier
en nam voor den akt ne notaris van hier
die van ginder verkocht echter heel veel getier
en ging heel gezwind met het geld aan de zwier.

Page 29 of 29

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén