Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Categorie: Kattenhistories (Page 12 of 22)

Assem peist dattem grappig is

Die factuur van hier hé, dat is ook de plezantste thuis, als de vuilbakken buiten staan. Lig ik zalig op de vensterbank te soezelen en die doeft die ruit bijna in.

mske doet open en hij staat daar bijna te schuddebuiken van het lachen en zegt: “woehahahaaaaaa, ik klop op de ruit en de kat zat bijna tegen het plafond, woehahahaaaaaa, springen dat ze deed”.

Lolbroek!

Dikken ambras

Geloof het of geloof het niet! Ik had ruzie met mske. Ik had nochtans gedacht dat dat nooit zou voorvallen. Hoe kwam dat nu?

Slow kwam vanmorgen met zijn handen vol van de keuken naar het buro en rats, ik ritste de keuken in. En neen, mske zei niks, ze deed mijn eten in mijn bakje en zei nogal sloefig: “Sloefie, Sloefie” terwijl ze met het bakske rammelde, net alsof ze niet wist dat ik daar niet was en ze zette de keukendeur op een spleet. En net toen ik wou gaan, schoot Toke erdoor en mske duwde de keukendeur dicht, groebelde Toke en zette ze terug in de keuken en toen ik niet direct kwam, gooide ze de deur dicht en ze gooide ook de deur van de gang dicht en toen die terug botste werd ze pas echt lastig want ze had haar handen vol met dat katteneten en ze wou die met haar voet dicht … maar ze raakte de deur niet, ze stopte als een voetballer “frozen in action” en ze dacht: “ms, niet met uwe voet zenne, je bent veel te opgesmeten, dat zou eerder ne sjot worden en dat gaat verkeerd aflopen. Dus zette ze kalm en rustig haar voet neer en zei zeer bedaard: “ik weet iets veel beters, de katten krijgen gewoon geen eten”.

“Helaba” riep ik uit de keuken “dat is allemaal de schuld van die dasjtereirs die de verjaardag versauern”. “Das zjust” riep mske terug “je had beter een andere dag uitgekozen om de ezel uit te hangen”. En dat pik ik niet hé! Ik ben geen ezel en ik repliceerde dus: “ik ben een kat hé, geen hond, die leer je komen op commando” en mske antwoordde: “en ik geen idioot”.

En ik dacht dat ze dat toch niet ging menen want ik hoorde Slow nog zeggen “moeten die dan tot vanavond wachten?” maar ineens liepen ze zomaar voorbij het keukenvenster en stapten de auto in en weg waren ze en ik zat daar op mijn honger. Kun je denken hoe rap ik in het buro was toen ze terug kwamen? Gelukkig stond mijn bakske er nog.

Ik zal maar oppassen de rest van de dag, want de wolken hangen nog altijd laag. Slow heeft er daarnet ook al mee te maken gekregen. Dat vertel ik straks wel, nu eerst mijn verontwaardiging en mijn eten laten zakken.

Zielepoot


Slow en mske aten mini-sandwichkes. En mske deed kaas op haar minike en ik zat op de kast en rechtte me wat. En ik keek naar de kaas en mske kreeg het water in haar ogen en zei: “ocharme Sloef, zo graag kaas eten en nu niet mogen”.

En ik keek nog wat zieliger omdat ze dan misschien toch wat zou geven, maar het heeft niet gebaat.

Nog wat over mijn dieet

Ik moet zeggen dat dat dieeteten geweldig lekker is. Vroeger, toen ik alleen was, at ik bijna niet. Nu had mske gevreesd dat ik weer bijna niet ging eten omdat mijn bakje nu in het buro staat en dat van Toke en Mouche in de keuken.

Maar ik vraag op tijd mijn eten. En ik krijg ’s morgens korrels en ’s avonds korrels. En daarnet ging Slow Toke en Mouche eten geven en ik zat nog wat te flemen en dus heb ik vanavond dubbele portie gehad! mske heeft al een zeer onderzoekende blik op mijn lijn gegooid.

Niet dat ze met blikken gooit, maar dat wordt zo gezegd blijkbaar.

Het creatuur

Ik heb een aartsvijand in huis. Een ellendig creatuur, dat telkens hij kans ziet mijn goed humeur verpest.

En ik weet niet waarom mske die hier binnen laat hé! Iedere keer als die binnenkomt zoek ik dekking. En vroeger ging ik dan boven op mijn keukenkast, maar nu …

Alhoewel, ik heb een goed plaatske gevonden zie. Op de onderste plank van het boekenrek. Dat is zo een 20cm boven de grond en daar staan eigenlijk alleen de recentste archiefdozen van de boekhouder en een pak boeken van Colruyt en Morres en nog van die dinges. En daar in de hoek daar is een open ruimte en daar kruip ik nu weg.

Want voor die open ruimte staat mske haar matteke voor haar buikspieroefeningen. En dus zien ze mij niet. En die ellendige grootsmoel, die ik niet kan hebben ook niet, want die was daar toen al gepasseerd.

De voorlaatste

Jawadde, over hoog gespannen verwachtingen en diepe ontgoocheling gesproken. Voor de eerste keer sedert maanden dat mske eens een vrije zaterdag wou hebben.

Wat overblijft is barstende hoofdpijn en geen zin meer om de rest te vertellen.

Een goei zaak? mske zei net: “zo, dat was de voorlaatste “. Als ze daarmee bedoelt dat er nà morgen niet meer geprikt moet worden zal ik daar al niet boos om zijn. Zij ook niet.

200€

200 € voor een kat! roepen ze uit
Waarom heb je dat beest geen spuit laten zetten?

Waarom vragen ze dat niet over SS?

Kleine beetjes

Awel merci! Omdat ik de laatste dagen zo weinig at, had mske vanmorgen maar weinig in mijn bakske gedaan en nu had ik deze middag honger en ik fleemde en fleemde en mske zei dat ik moest wachten tot het tijd was vanavond.

Aha! Maar Slow heeft me korreltjes gegeven. Hij zei dat zij toch ook al twee keer gegeten hadden. Eigenlijk had de dierenarts van het Wat-was dorp gezegd dat ik maar twee keer mocht eten, één keer korrels, één keer vleesje. Maar nu met dat dieet is dat vleesje onder mijnen neus.

Misschien in het vervolg direct bij Slow gaan flemen. Het is bijna zomer en die krijgt jeuk van mijn harekes tegen zijn harekes.

Kat zijn hier ten huize is ook niet alles

Voorval 1

Ergens in de loop van de dag lig ik op mijn gemakske op de rechter kast te slapen. En mske wandelt daar voorbij. Dat dacht ik toch en ineens, ja, prik. Dus … nu doet ze dat zo. Pakt ze me niet meer, maar gewoon in ’t voorbijgaan … arré steek!

 
Voorval 2

Ergens in de loop van de avond lig ik op mijn gemakske op de linker kast … en ineens bonk met mijn kop tegen de kast, zo luid dat mske opschrikt en kijkt. Dan was ik toch gewoon met mijn kop op die kast gevallen van de vaak zeker. En dan zegt ze zo: “gaat dat niet een beetje jong?” En Slow? Die zat te schudden van ’t lachen. Precies of dat plezant is van zo “bonk” in slaap te vallen.

Alle tijd van de wereld

mske enerveert zich omdat ze ongerust is over mij. Ik eet mijn bakje niet leeg.

Eigenlijk heb ik nooit veel gegeten maar als ik bij de anderen in de keuken zit is het eten of geen eten hebben. Nu zit ik hier alleen in het buro, waarom zou ik mij haasten?

Page 12 of 22

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén