In een poging om het spreekwoordelijke zwart te gat te vullen waar we meestal tijdens die laatste week van het jaar mee te maken kregen, had ik deze keer die week voorzien van de restjes, zijnde de dingen die we wilden doen maar niet deden in 2024.

Het resultaat was dat die dagen té gevuld bleken en dat er een paar van die restjes in het even spreekwoordelijke water zijn beland. Ze zijn er niet in gevallen, ik heb ze er in geduwd.

In de plaats hebben we dan maar een paar zaken geregeld die geen fysieke inspanning vereisten. Zo hebben we onze dégoût -wat kerstfilms betreft- weer tot de rand gevuld gekregen en heb ik een hele resem ongebruikte foto’s geklasseerd. Nu ja, dat laatste is wel een werkske dat ik wel elke laatste dag van welke maand dan ook doe.

Verder heb ik de overgebleven restjes opnieuw ingepland zodat ze nu geen restjes meer zijn maar topprioriteit.

En ik heb -eindelijk- de verhoopte Last Minute -voor nog een paar dagen wegwezen- gevonden, maar het spreekwoordelijk hengelen hoeft niet, we zijn geen vissen.

De agenda ziet er nu helemaal niet meer zo hopeloos blanco uit.