Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: Alcohol

“Ze”

“Ze” hebben het ook al gezien.

Verkoop alcoholvrije bieren neemt sterk toe: “Goed voor onze gezondheid, (…)1

“Ze” lieten er hun gedacht al eens over gaan.

“Ze” linken het succes van deze alcoholvrije bieren aan Tournée Minerale.

“Ze” vonden al een “maar”.

“(…) maar drempelverlagend voor jongeren1

“Ze” hebben ook al een verbod. De brouwerijen die ook hetzelfde bier verkopen mét alcohol mogen er geen publiciteit rond maken1.

Zijn de verkopers van energie- en frisdrank in een kramp geschoten of zouden “Ze” ook niet daar eens naar kijken.

In bepaalde fastfoodrestaurants -bijvoorbeeld- kan je frisdrank bijvullen zoveel je wil en kan je wel een pils mét alcohol bestellen. Maar alcoholvrije? Ho maar!

Al zitten deze laatste toch ook al in het vizier2, waar ik ook al niet mee kan lachen. Dat vind ik gewoon verregaande betutteling.

Ik zou hier een droge reactie kunnen zetten over het zware ongeval dat de gemoederen verhit, ik vind de zaak echter te delicaat om het te doen. Maar het draait toch weer om -een teveel aan- alcohol3.

pske van mske:

    Ik weet dat het volledige artikel van “Het Laatste Nieuws” niet te lezen is, maar de titel zegt al genoeg.

____________________
1 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/08/13/verkoop-alcoholvrije-bieren-neemt-sterk-toe/
2 Het Laatste Nieuws
3 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/08/11/ongeluk-ruddervoorde-e403/

Eau de Cologne

Het is heel lang geleden, ik was nog klein, toen ik voor het eerst hoorde over iets dat ze “odekolonje” noemden. Was het bij mijn grootmoeder? Ik denk het wel, want bij mijn moeder was het, denkelijk, niet in huis.

Maar mijn moeder legde wel één en ander uit, over speciaal water waardoor ik ging denken dat het iets was zoals het water uit de bron van de Mariagrot in Lourdes.

Toen ik Franse les begon te krijgen, ging ik snappen dat Eau de Cologne ook wel “Keuls Water” kon genoemd worden, waarop mijn moeder me inpeperde dat ik namen niet moest, noch mocht, vertalen.

Dat moet zo de tijd geweest zijn dat ik er interesse in had en las dat het alcohol bevatte en iets of wat geneeskrachtig was en dat nog altijd met dat water uit de bron van de Mariagrot in Lourdes in gedachten dat efkes ging uitproberen.

Later in mijn tienerjaren waren mijn klasgenoten er eens erg begeesterd over. Jawel, één van hen had een mooie fles Eau de Cologne gekregen en het was zelfs 4711. En oh, wat hadden de anderen dààr bewondering voor. Mijn flesje parfum geurde toen naar meiklokjes -muguet om het wat eleganter te laten klinken- en mijn moeder had het gekocht op een Avon-demonstratieavond. Daar moest ik bij de klasgenoten niet mee aankomen.

Eens getrouwd was het volgende Eau de Colognemoment toen de grootmoeder vertelde over het gebruik ervan in klinieken. Daar raadde men langdurig bedlegerige patiënten aan om een fles Eau de Cologne mee te brengen. Dat was goed tegen doorligwonden, vertelde ze. Of dat zo was en/of is heb ik nooit nagevraagd.

Verder hoorde ik ook vertellen dat sommige mannen, na het scheren, Eau de Cologne aanbrachten. Dat heb ik niet geweten. Wel stond en staat er bij ons op de badkamer aftershave.

Ergens in die tijd ging men de spelling veranderen en was er ene die voorstelde om Eau de Cologne ook te vereenvoudigen en er gewoon “Odeklonje” van te maken, waar toen net zo lacherig over gedaan werd als nu bij het lezen of horen van sommige voorstellen over het fenomeen waar we nu mee te maken hebben.

Ondertussen was Eau de Cologne 4711 al lang tot de enige echte gebombardeerd maar was het niet meer zo erg in trek als geschenk. Men gaf al eerder een goeie fles of zo.

De twee flessen op onderstaande foto kreeg ik -met een jaar tussen- van mijn toenmalige buurvrouw voor nieuwjaar, ergens beginjaren ’90 van de vorige eeuw.

(Lees verder onder de foto)

Ze stonden op de badkamer -in hun oorspronkelijke geschenkverpakking- op het schap waar andere producten -die eerder voor de sier bedoeld waren- ook stonden.

Ze verhuisden mee bij mijn scheiding, zaten lang in een bananendoos maar zijn uiteindelijk toch weer op de badkamer beland, deze keer zonder hun oorspronkelijke doos, die was wat verkleurd. Luc gebruikt het ook niet. Er staat aftershave en balsem bij zijn verzorgingsproducten.

Er staat ook nog en fles die geen 4711 is, die kreeg ik ooit ook eens en die gebruik ik om insectenbeten mee in te roefelen.

Wat ik me nu afvraag is waarvoor Eau de Cologne nog gebruikt wordt. Want dàt verkopen ze ook nog steeds, zelfs in grote literflessen.

Jup met Lef

Ooit, toen ik 14 was, zei de enige dokter die ik ooit aan mijn kant heb weten staan, dat ik beter een pilsje dronk bij mijn eten in plaats van de -gesuikerde- limonade die bij ons thuis het enige was dat we mochten drinken buiten water en koude koffie. Ik vond het niet lekker, maar het leste de dorst.

Toen ik uitging zou ik ook eerder een pils genomen hebben dan frisdrank, ik hield niet echt van gesuikerd. Eens getrouwd dronk ik liever donker bier, maar dan wel ’s avonds voor de TV, of als we ergens iets gingen drinken natuurlijk.

Maar er was wel een ander eigenaardig iets. In het begin van de lente, bij de eerste warmte, kon ik in de late namiddag, na verrichte arbeid wel een pils verdragen, meer nog, ik had er zin in. Dat duurde dan geen hele maand want dan kwam de tegenzin.

En dat herhaalde zich jaar na jaar. Vorig jaar zag ik de Jupiler 0,0% en ik probeerde. Vroeger was die niet te drinken -echt bweuk- maar vorig jaar viel die mee. Wat ik vorige lente niet uitdronk, zou wel wachten op deze lente.

En toen kwam die dag in de jeugdherberg, waar ik plots een Leffe 0,0% uit de drankautomaat toverde en die echt best lekker vond, al had ik dan altijd liever Grimbergen gehad.

Sedertdien is er altijd donkere Leffe 0,0% in huis en vraag ik telkens als we iets gaan drinken ook naar alcoholvrij bier. Dat kan. Soms kan het niet.

En ik vind het vervelend dat we in de hamburgerketens, waar we af en toe eens stoppen, enkel de keuze hebben tussen bier mét ofwel frisdrank, waarbij ik bier een gezondere keuze zou vinden, maar dan liever niks drink dan iets alcoholisch waar ik slaperig van word. Er is natuurlijk altijd een mouw aan te passen.

En nu lees ik dat alcoholvrij bier in België in de lift zit. Er is een toename van zo een 25 procent op twee jaar1.

Ik kan me ook niks riskeren hé. Ze hebben me altijd in het snotje!

____________________
1 Het Nieuwsblad

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén