Artificiële intelligentie

Tag: Artificiële intelligentie (Page 1 of 5)

De nieuwe buren

By ms

On 29 mei 2025

In Za za, ze & zo

Sedert een goeie week wonen er mensen in de nieuwbouw. We hebben dus nieuwe buren.

Sedert een goeie week komt er een onbekende kat op onze vensterbank zitten. Ik mag katten, die kat mag dat.

Alleen zit ze heel gefocust het vogelvoederhuisje in het oog te houden.

En dat net nu, nu moeder mees vandaag met minstens twee van haar jonge kinders kwam aanschuiven om ze te voeden.

Dat zint me al iets minder.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

Onbehagen

By ms

On 9 mei 2025

In Za za, ze & zo

Onbehagen is een gevoel dat me niet echt onbekend is. Prettig is het niet. Maar het is er gewoon. En ja, ik weet waar ik het over heb.

Want stel dat je ergens een afspraak heb op een bepaald uur. Je vertrekt op tijd. Onderweg kom je achter een vuilniswagen, een lijnbus te zitten en alle verkeerslichten springen op rood. Je komt te laat. Dat vind ik ongemakkelijk, vervelend, …

Je hebt ergens een afspraak op een bepaald uur. Je houdt rekening met de vuilniswagen, de lijnbus en de verkeerslichten. Er is geen vuilniswagen, er is geen lijnbus en alle verkeerslichten blijven op groen. Je komt te vroeg en zit twintig minuten op een parking in je auto te koekeloeren. Dat vind ik ook vervelend, belachelijk, seutig ….

Onbehagen is het gevoel dat ik in een bepaalde kringwinkel krijg, telkens ik er binnen loop. Ik had het er al eerder over, maar het is er alleen maar erger op geworden.

Er overvalt me dan een gevoel van -tja, ik kan het niet anders noemen- onbehagen, onveiligheid, gevaar. Niet dat je gevaar lijfelijk moet nemen.

Maar kijk, er lopen daar meer medewerkers rond dan in andere kringwinkels in de regio. En eigenaardig en waarschijnlijk oorzaak van mijn gevoel, is wel dat ze, telkens ik iets bekijk, net daar moeten zijn om een pruts te verplaatsen. Bovendien bekijken ze mij als een wezen uit een rariteitenkabinet en grijnzen veelbetekenend naar elkaar.

Ik heb het ellendig voorgevoel dat ze me één van deze dagen zouden durven betichten dat ik steel. Zo lijkt het wel, zo gecontroleerd en bespied ik me daar voel. Soms denk ik: “ik laat mijn hobbezak in de auto”, soms denk ik: “ik neem mijn handtas niet mee”. Meestal denk ik: “Foert!” Ze doen maar.

Het is niet de eerste keer dat dit gebeurt, ook niet de eerste winkel. Ooit beschreef ik het hier al over een voorval in een Veritas winkel. Daar gaan we niet meer binnen. En ook dàt was niet de eerste keer.

Maar als mijn voorgevoel ooit moest uitkomen, dan komt er politie bij, al moest ik diegene zijn die ze contacteer.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

Mag ik deze dans van U

By ms

On 7 mei 2025

In Za za, ze & zo

Ik hield van dansen. Verleden tijd.

In een nog langer verleden tijd stond ik tijdens de turnles te kijken op mijn klasgenoten die zich in alle bochten wrongen tijdens iets dat de lerares “dansen” noemde omdat ze nog ons nog efkes de laatste vijf minuten van de les bezig moest houden. Ik deed niet mee, seutebie die ik was, maar ik was niet -helemaal- alleen.

Nog langer geleden was ik gek op de aangeleerde danskes die we deden op schoolfeesten en/of jaarfeest van de jeugdbeweging.

Eigenlijk is: “ik hield van dansen” een juiste beschrijving. Want na die ene turnles probeerde ik thuis voor de spiegel maar aangezien muziek nu niet bepaald geaccepteerd was bij ons thuis, behalve wat mijn moeder acceptabel vond zoals Marva en Elly & Rikkert, kwam daar ook niet veel van terecht.

Ondertussen leerde de volgende turnlerares ons wel klassieke dansen zoals wals en polka en weet ik veel. Twist en Charleston heb ik wel mezelf aangeleerd.

Uitgaan mocht ik niet, niet voor mijn 18^de en dan nog enkel in het dorp waar we woonden of daar in de buurt. En daar speelden dan een paar lokale orkesten of Conny & de Rekels. Maar toch, dat ene lokale orkestje, daar gingen mijn benen op reageren en niet alleen mijn benen.

De zaaltjes waren klein, hingen meestal vast aan een dorpscafé. Er stonden oude houten stoelen en tafels, ordelijk en in het midden was een grote open ruimte … de dansvloer.

Ik kwam van die dansvloer niet meer af. Sedertdien was ik eigenlijk altijd de eerste die aan het dansen ging, zo een avond begon om 20u en ik moest ervan profiteren want om middernacht moest ik thuis zijn.

Als ik niet te voet thuis geraakte, kwam mijn vader me halen.

Eens het bal of het T-dansant of hoe het toen heette goed op dreef was, stonden tafels en stoelen wanordelijk en dienden ze enkel nog om jassen en sjakosjen op kwijt te raken.

Eens getrouwd was ik bij elk feest ook altijd op de dansvloer te vinden. Maar er kwamen minder feesten, de trouwlustigen raakten op.

Ook toen ik zelfstandige was en de printer druk bezig was met het afprinten van het gedane werk zette ik mijn muziek luider en dat waren niet Marva of Elly & Rikkert. De muziek waar ik écht van hield heb ik pas na mijn trouwen ontdekt.

Het laatste trouwfeest waarop ik heb gedanst was dat van mijn neefke. Toen al hadden er een paar wat lacherig gedaan over mij en de schoonzus van mijn schoonzus. Daarna zijn er geen feesten meer gekomen, behalve dat tijdens de coronacrisis waarvoor ik scheef bekeken werd omdat ik niet wens gesommeerd te worden als het me niet zint.

Als ik nu foto’s zie van uitgaande mensen staan ze allemaal op elkaar gedrumd te joepen met hun handen in de lucht. Er is amper plaats om te ademen, laat staan dansen.

Dansen? Dat doe ik soms achter mijn laptop een paar paskes of misschien eens in de keuken in een zotte bui.

Maar eigenlijk heb ik altijd graag gedanst.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

Die pee nog es

By ms

On 5 mei 2025

In Za za, ze & zo

Op zaterdag kwam ik naar beneden en nog voor ik van de trap was stond Luc me op te wachten vragende: “Jouw blog. De pee. Moet dat geen peer zijn?” Ja, Luc is opmerkzaam en maakt me ook attent op typfouten.

Zeker nu die “r” weer kuren heeft en soms verkiest om niet te verschijnen. Maar dat zullen sommigen al wel gemerkt hebben in mijn reacties zeker?

Maar neen Luc, niet de peer maar wel degelijk “de pee”. En toen sloeg de twijfel toe. Dat heb je met onzekere mensen. Die gaan twijfelen aan zekerheden. Maar Google deed er nog een schepje bovenop, die had het ook over een peer stoven. Ik drong aan. En toen gaf Google schoorvoetend toe dat, in het Vlaams dialect, “een pee stoven¹” gezegd werd.

Ja, dat dialect, dat is me wat. Want als ik jullie in mijn dialect zou vertellen dat we “eiten en weuttelen” gaan eten, zou Luc zeggen dat er “erten en pekes” op het menu staan.

Nu mag iedereen dat van dat “twijfelen aan zekerheden” enigszins letterlijk nemen, maar anderzijds weet ik dat zelf niet zo goed, of het niet gewoon een bewijs zoeken is dat ik nog goed bij de mijnen ben.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

____________________
¹ Vlaams woordenboek

De pee

By ms

On 3 mei 2025

In Za za, ze & zo

Normaal gezien doen wij geen rommelmarkt buiten. Maar het weerbericht gaf mooi weer. Pas maandag zou het aanzienlijk koeler worden, wat ik ook al niet grappig vond.

Maar vandaag komt vóór maandag en zodoende zouden we vandaag een rommelmarkt gaan doen.

Toen ging het weer ons een pee stoven, want donderdag veranderde het KMI stiekem de weersvoorspelling. Het zou regenen. Eén dag! Uitgerekend vandaag.

We beslisten uit veiligheidsoverwegingen die rommelmarkt niet te doen. Een alternatief was echter wel snel gevonden.

Maar als het nu vanavond niet geregend heeft zal ik serieus de pee in hebben.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

Boodschappen op de poef

By ms

On 14 april 2025

In Za za, ze & zo

“Ik heb het nooit geweten” zei de ene vrouw. “Jawel, jawel” zei de andere “vroeger kon je naar de winkel gaan en vragen om het op te schrijven“.

En toen vroegen ze me of ik dat niet heb gekend.

Eerlijk gezegd, ik heb daar niet echt weet van noch herinneringen aan.

Maar anderzijds, waarom zei mijn moeder dan telkens dat zij haar commisses wel direct zou betalen?

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

De tijd van toen

By ms

On 17 maart 2025

In Za za, ze & zo

We waren zestien en zaten in de les toen één van ons ineens voorover stuikte op haar tafel en roerloos bleef liggen. Eerst schrokken we ons allemaal dood, bij manier van spreken. Maar toen werd het eerder een akelige stilte. Ze was buiten westen. Er was geen paniek, enkel een enorm gevoel van hulpeloosheid.

Ze werd uit de klas weggedragen en afgehaald door familie. Later hoorden we dat ze met een ziekenwagen was weggevoerd en dat ze hersenvliesontsteking had.

Wij kregen geen antibiotica, géén van ons. We hebben enkel de mededeling gekregen dat we het thuis moesten vertellen.

Onze klasgenote heeft het overleefd omdat ze er zo snel bij waren, maar ze is nooit meer dezelfde geworden. Ze is gestopt met school omdat ze het niet meer aankon.

Uiteindelijk heeft ze, naar wat me werd verteld, verder praktijklessen genomen en heeft toch een goede job gevonden.

Het nieuws¹ was even een stap terug naar iets van lang geleden.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

____________________
VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2025/03/12/meisje-17-uit-diksmuide-plots-overleden-vermoedelijk-aan-hers/

Een portie sarcasme

By ms

On 14 maart 2025

In Za za, ze & zo

Het is toch iets zenne, met die milieubewegingen.

Nu een belangrijke klimaattop met 50.000 mensen, waaronder vele wereldleiders, voorzien wordt in Brazilië is er wéér commentaar. Ze hebben een autosnelweg aangelegd door het Amazonewoud¹.

Ja, wat willen ze? Die 50.000 mensen, waaronder vele wereldleiders, moeten toch dààr geraken zeker.

Ze kunnen dat toch niet gaan doen in volgebouwde steden, daar zijn waarschijnlijk geen zalen die groot genoeg zijn.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

____________________
¹ VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2025/03/12/deel-amazonewoud-gekapt-voor-aanleg-snelweg-richting-klimaatt/

Vijf jaar

By ms

On 13 maart 2025

In Za za, ze & zo

Nadat ik las in de media -net of ik dat niet meer wist- dat corona vijf jaar geleden is en ik bepaalde reacties en overdenkingen en overwegingen las, ging mijn haar net niet meer rechtop staan. Dat zou het nu niet meer kunnen, het is er te lang voor.

Ik las namelijk dingen zoals dat er voor jongeren langer gevolgen waren, dat er boven ons hoofd werd beslist en dat meerderen spijt hebben dat ze zich lieten vaccineren.

Eigenlijk vind ik dat dat écht niet aanvoelt als vijf jaar geleden. Ik heb zelfs sedertdien de subtitel van het blog niet veranderd.

Maar zijn er mensen die daar géén gevolgen van hebben gevoeld? Wij wel. De kleindochters kwamen voor die periode nog alle maanden een weekendje hier. Erna niet meer. Soms vind ik dat ook jammer, maar kleine meisjes worden nu eenmaal groot. We gaan dan niet meer naar Plopsa om maar iets te noemen, maar we gaan er wel nog mee op stap.

Heb ik gelijk of heb ik ongelijk als ik denk dat ik na die vaccinatie last kreeg van een soort vergetelheid die ik voordien niet had? En neen, het heeft niks te zien met de verstrooidheid waar ik al mijn hele leven zo bij tijd en wijle mee te maken heb. Maar vergeten deed ik vroeger niet.

Maar eigenlijk, al bij al, ben ik tevreden over de manier waarop het toen is aangepakt. Zij die aan het roer stonden kregen óók te maken met iets dat ze niet kenden, ze moesten óók hopen dat ze de goeie beslissingen namen. En ik heb toen wél respect gekregen voor diegenen die hun kop uitstaken en beslissingen namen waar ze later op afgerekend werden.

Nog wat? Als de spoken van vroeger weer opduiken en ik die kwijt wil, krijg ik als antwoord dat ik geen ouwe koeien uit de gracht moet halen.

Dat er toekomstgericht geëvalueerd wordt is aannemelijk en zelfs aan te raden. Maar met scherp schieten naar vijf jaar geleden lost niks op.

Die koe is nog niet oud. Leer ze zwemmen.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

Nog meer over censuur

By ms

On 5 maart 2025

In Za za, ze & zo

Er zijn veel spreekwoorden. Soms vullen die elkaar aan, soms spreken ze elkaar tegen. Wat ik wel zeker weet is dat we de laatste tijd allerlei informatie naar ons hoofd krijgen gegooid en dat we misschien door de bomen het bos niet meer zien.

Nu krijg ik het eigenlijk ook wel een beetje van het gebruik van de woorden “links” en “rechts”. Deze termen gebruiken voor een zeker gedachtegoed vind ik absoluut onnozel. Ik ben rechts(handig) en je hebt dingen die zich links van mij bevinden en je hebt dingen die zich rechts van mij bevinden. Als ik mij omdraai …

En als je er goed over nadenkt zitten er ware zaken bij zowel de ene als bij de andere en dan krijg je weer te maken met die gulden middenweg. Dat is degene die ik verkies. Die waar ik zelf kan uitmaken wat ik ervan denk en wat ik ervan vind.

Maar eerlijk gezegd ligt die gulden middenweg heden ten dage een beetje in een brousse. Ik heb de indruk dat ik soms wel een kapmes nodig heb om hem te zien.

Wij hadden bij de jeugdbeweging een staprijmpje waar links en rechts ook wel aan te pas kwamen. Dat ging zo (excuses, het is in het dialect):

Links, rechts, kattevites
Stekt à tiënen in a tes,
Stekt ze niet te waaët,
Of ge zet ze kwaaët.

Wat heeft een kinderrijmpje nu met hedendaagse overwegingen te zien? Het krijgt pas zin als je “tenen” door “gezond verstand” vervangt.

Verder heb ik ook een eigen mening over dingen die gaande zijn in de wereld, ik heb daar enorm veel stress van gehad ten tijde van die Lipitor.

Het blog is de deken waar ik onder kruip als ik wil schuilen. Ik wil dat zo houden. Ik wil hier geen gedoe over die dingen die buiten mijn kleine wereldje vallen en ik zei het ooit al: die dingen centureer ik.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).