Boekenmarkt – Pagina 2

Tag: Boekenmarkt (Page 2 of 4)

Jeroen Krabbé – Schilder

By ms

On 17 juli 2024

Soms kan het gebeuren dat een nieuwe standhouder op de boekenmarkt opduikt. Soms vertellen die nieuwe standhouders dat het hen enkel te doen is om van eigen boeken af te geraken. Soms gebeurt het dan ook dat die eenmalige standhouders, tegen het sluiten aan, een karton bij de stand zet. Soms vermeldt dat karton dan een minimum prijs per boek.

Daar gaan we dan met zijn allen de boeken eens grondiger bekijken. Niet dat wij er op uit zijn om boeken bij te kopen, maar je weet maar nooit dat er geen boek tussen zit waarvoor je niet de volle pot wilde betalen, maar die misschien toch wel interessant is.

Ik haalde er een kunstboek uit: Jeroen Krabbé – Schilder. En ik dacht: “Hé, schilderde die ook?” Want Jeroen Krabbé kende ik wel als acteur. Efkes googelen en ik wist dat Jeroen Krabbé het schilderen in de genen had. Zijn grootvader –Hendrik Maarten Krabbé– schilderde, zijn vader –Maarten Krabbé– schilderde en dus is het niet zo verwonderlijk dat Jeoen Krabbé ook schildert.

“Ha! Dat dacht ik wel” zei onze –al eerder vernoemde– buurvrouw op de boekenmarkt, die mijn interesse in kunst, schilders, schilderaars en verfkladderaars kent.

“Krabbé?” vroeg Luc. Blijkbaar kende Luc Jeroen Krabbé niet. “The Prince of Tides”, “Jumpin’ Jack Flash” probeer ik. Die kent Luc niet. Maar Luc ken wel Martijn Krabbé van op de Nederlandse TV en ik google verder en vind Martijn Krabbé, Jakob Krabbé en Jasper Krabbé, zonen van … en deze laatste schildert ook.

Luc kent ook Tim Krabbé, broer van …

Eenmaal thuis heb ik het boek bekeken, herbekeken en heb ik uiteindelijk besloten dat ik nog niks ga besluiten. Het boek is te goed, de schilder ook, om het zomaar te lezen en het weer te verkopen. Maar is het goed genoeg om het te houden? Het ligt nu op de plank van de twijfelgevallen.

Jeroen Krabbé lag niet in mijn bovenste schuif als acteur. Maar eigenlijk zou hij dat wel moeten doen. Hij vertolkte nogal vaak de rol van de slechterik en hij moet zeker een goed acteur zijn om dat zo overtuigend te doen.

Terug naar de boekenmarkt: één van de keren stond er gewoon één prijs voor alle boeken. Die werden dan door een mede-standhouder over genomen.

Daar beginnen wij niet aan, zolang we boeken genoeg hebben om onze stand vol te leggen, hebben we daar geen nood aan.

Vertaald – Verhaald

By ms

On 13 juli 2024

In Za za, ze & zo

“I prefer to read in English. This is Flemish.” zei ze tegen de vrouw die haar vergezelde.

Ze had het boek bij manier van spreken al half uitgelezen terwijl ze er stond. En ik bedacht dat ik ook liefst boeken lees in de oorspronkelijke taal van de schrijver/schrijfster. Als ik de taal machtig ben, tenminste.

Het was een boek van Charlotte Link. Charlotte Link is een Duitse schrijfster.

…

“Ik heb hier twee kunstboeken gekocht én betaald en gevraagd om ze bij te houden” zei ze -met zéér veel decibels- van in het midden van de straat. Ik werd er ambetantig van. Ze had bij ons geen boeken gekocht.

“Eerst roepen en dan pas praten” zei de dame die in een boek van onze stand aan het kijken was. En: “Ze heeft die boeken ergens achtergelaten en weet niet meer waar” zei ze.

“Plezant is anders” zei ik.

Later bleek dat ze het toneeltje ook al bij andere standhouders had opgevoerd, maar dat hadden mijn half dove oren dan weer niet gehoord.

Plezant is inderdaad anders.

Een poos later paradeerde ze -als een grande dame- voorbij met een grote tas met twee grote boeken er in. Ze liep in het midden van de straat en gunde het gepeupel geen blik.

Yeah right!

By ms

On 27 juni 2024

In Za za, ze & zo

Lang geleden, toen ik nog uit werken ging, wou ik telkens voor ik op vakantie vertrok, alles in orde hebben, zowel thuis als op het werk. Simpel was dat niet, want telkens kwam er zo op het laatste ogenblik nog wel een voor-je-vertrekt-klus op mijn bord te liggen.

Na mijn vakantie had ik ook graag nog een dag om het vakantiestof uit mijn valies te schudden en alles op te bergen.

Later, toen ik zelfstandige werd, was dat ook nog zo. Maar toch waren er nog steeds zaken die nog snel even moesten gebeuren.

Daarna zijn Luc en ik jaren niet op vakantie gegaan, er was geen speld te krijgen tussen de opdrachten van de klanten en ik beloofde mezelf dat ik het later wel zou inhalen.

Dat “later” ging aan de boom schudden toen Boerbuur overleed, toen Max overleed, de overbuurman overleed, de collega van de evenementen overleed, … en we dumpten de dringende zaken weer in hun eigen klantenschoot en gingen.

Op pensioen plan ik telkens een dag vóór en na de vakantie om op mijn gemakske alles klaar te krijgen en dat geeft me plezier op voorhand en laat me nagenieten. Op de agenda stond op die twee dagen telkens “Buffer”.

Denk je dat dàt werkte? Niet dus. Zoneke ging die dag in 2019 gebruiken om een vlucht later te nemen zodat de beestenboel bovendien nog een dag alleen zat. Maar ook durft er nog een interessante boeken- of rommelmarkt op de proppen te komen. En telkens denk ik: “Nooit meer”. Maar er is iedere keer wel iets. En ik kan zo moeilijk “neen” zeggen.

En ik schrijf geen “Buffer” meer op de agenda. Er staat nu: “Blijf-er-af!”. En bij de vraag wanneer we weg zijn tel ik beide dagen gewoon mee in.

Laatst schrok Luc. Hij wilde iets op de agenda zetten en zei: “Oei? Blijf-er-af!?” En ik schrok terug en antwoordde: “Waag het niet!”

Als het nu niet werkt kan ik toch geen doodskop met “Doodsgevaar” in de planning gaan zetten … Dat lijkt me nogal drastisch.

En dan zetten ze in de gazet dat je je out-of-office een dag vroeger én later moet instellen om alles in goeie banen te leiden¹.

Maak dat de ganzen wijs!

____________________
¹ Het Laatste Nieuws

Observeren en argumenteren

By ms

On 20 mei 2024

In Za za, ze & zo

Wat je de laatste paar jaar als antwoord kan krijgen nadat je op een rommelmarkt de door jouw gekende prijs aan de eventuele kopers vertelt en die eventuele kopers niet in hun nopjes zijn omdat het afbieden -wat meer op gebedel en gezaag en gezeur begint lijken- niet het door hen gewenste vervolg krijgt?

Het gebeurt meer en meer dat één of andere dan zegt:

Ség, het is toch maar een rommelmarkt!

Net of je voor goede dingen een rommelprijs moet vragen.

Als er dan zo ene nóg verder gaat en brutaal zegt: “Awel, dan gaat ge’r toch nog lang mee blijven zitten” halen wij onze schouders op, al denk ik dan wel dat het door hen gewenste tóch geen brood eet.

Gelukkig zijn er ook de anderen, zij die plezier hebben als ze iets vinden en begrijpen dat het plezier van een rommelmarkt er in zit als zowel de koper als de verkoper denken een goed zaakje gedaan te hebben. En voor die mensen zou ik het wel blijven doen.

Maar nu heeft een rommelmarkt, wat ik ooit plezierig vond, zowel als koper als als verkoper, echt wel veel van zijn glans verloren.

De meeste kramen verkopen kleren, of nieuwe spullen zoals DVD’s, CD’s en spelletjes. Iets interessant vinden lukt soms nog wel, mits goed uitkijken, maar het is veel minder dan vroeger en het is zonde als je ziet hoe boeken er bij sommige rommelmarktkramen bijliggen en/of behandeld worden.

En, behalve het ene zeer gegeerde artikel, dat geen rommel is maar dat ik hier niet wil vermelden omwille van mogelijke herkenbaarheid, zijn wij van bijna al onze rommel vanaf, al is er daarvan dan een groot deel bij kringwinkels en containerpark beland. En daar ben ik niet kwaad om.

We vullen de stand dan aan met boeken, waarvan we weten dat we ze op boekenmarkt heel waarschijnlijk niet meer zullen verkopen.

En al zitten die boeken nog steeds mooi geordend in de dozen, we verkopen ze dan wel voor een appel en een ei.

Volgens de app van het KMI …

By ms

On 2 april 2024

In Za za, ze & zo

Om niet steeds met dezelfde bezoekers te maken te krijgen op onze maandelijkse boekenmarkt, hadden we uitgekeken om eens een andere markt uit te proberen.

We waren in Mortsel -in Fort 4- en zijn ingeschreven voor de volgende editie. Die is dan wel binnen maar dat “binnen” betreft dan enkel het dak, de zijkanten zijn open. Maar dat deerde en deert ons niet.

Maar op aanraden van een andere standhouder hadden we ons ook elders ingeschreven, op tweede Paasdag en buiten. Sedertdien is het weerbericht op de app van het KMI zo wisselvallig als een ezel met kuren.

Gaf die app mooi weer bij het inschrijven is dat sedertdien ook elke dag veranderd. Stille Zaterdag voorzag hij regen op Tweede Paasdag. Op Pasen zelf, nog vóór de klokken thuis kwamen, beloofde hij schitterend weer op Paasmaandag. Nog op Pasen zelf, op de noen, zag ik op de app dat het de hele dag zou regenen op Paasmaandag.

Wat doe je daar nu mee, wetend dat natte boeken helemaal naar de Filistijnen zijn … Wel, wij wisten het ook niet.

En de zin om te gaan wisselde mee met het weerbericht. We zouden knopen moeten doorhakken.

Maar wat we ook zouden beslissen, het zou toch de verkeerde beslissing zijn. Laat dàt maar aan Murphy over. Als we wel zouden gaan zou het natuurlijk regenen. Als we thuis bleven zou het droog blijven. En hoe langer we wachtten, hoe moeilijker het werd.

We gingen niet … Hier regende het niet. Maar ginds? Volgens de app van het KMI ook niet meer … na 10u.

Korting? Wat is dat?

By ms

On 31 maart 2024

In Za za, ze & zo

Er was de tijd dat ik de rommelmarkten beu geraakte. Niet de rommelmarkten op zich maar het oeverloze gezwam dat sommigen afdingen noemen.

We hebben er een jaar lang bewust geen gedaan en de coronajaren ook niet, natuurlijk. Nadien zijn we er terug aan begonnen, met een light-versie. Een paar per jaar is meer dan genoeg om er weer geen indigestie aan over te houden.

Maar nu is het ook begonnen op de boekenmarkt. Ze gaan afdingen. En daar stopt het. Niet dat we halsstarrig vasthouden maar iemand die een boek pakt en zelf de prijs gaat zeggen komt van een kale reis thuis.

Nu mag eenieder doen wat hij of zij zelf wil, maar boeken gaan aanprijzen aan een dumpprijs wordt door de meesten van de boekenverkopers niet op prijs gesteld. Wij hebben daar ons gedacht over, maar willen er niet op aangekeken worden als ze bij ons een boek nemen en dan verwijzen naar een dumpprijs.

Om te verhinderen dat het dezelfde weg zou opgaan als de rommelmarkten en ik er weer tegenzin bij zou krijgen, stelde ik Luc voor een rijmsel -of twee- te maken, die we dan op A5 formaat konden afprinten, in een folderstandaard zouden stoppen en die tussen de boeken konden inplanten.

Ik had het nog maar pas geopperd of het eerste concept kwam al op gepopperd. We zaten in de auto en ik noteerde snel en heb er thuis wat aan geschaafd en bijgevijld.

Stel, je koopt drie broden bij de bakker
Je vraagt korting en wat zegt die rakker
Bakker wil geen korting geven
Brood is nodig in het leven
Maar boeken zijn voor ons plezier
Dus korting geven? Ook niet hier!

[© ms – 18 maart 2024]

Maar wij zijn toch rare wezens. Ja, we weten dat zelf ook wel. Terwijl we op zoek waren naar van die folderstandaards, rees de twijfel. Zou dat niet arrogant overkomen? Zouden ze onze stand dan niet compleet links laten liggen? Kon je niet beter eerst horen en dan reageren?

Idee? Afgevoerd!

Narcissus

By ms

On 18 maart 2024

In Za za, ze & zo

Iedereen kent het verhaal van Narcissus? Ik denk het wel. Goed. Dan moet ik het niet meer vertellen.

Als je wil, kan je het nog wel eens opfrissen¹.

Uitgelichte afbeelding:

Foto genomen in Fort 4 in Mortsel.

____________________
¹ Narcissus

Mijn gelijk

By ms

On 13 februari 2024

In Za za, ze & zo

Zondag was het boekenmarkt. De week ervoor begon Luc, zoals zijn maandelijkse traditie is, met zijn overpeinzingen … luidop. Dan zegt hij: “We zouden eens andere boeken moeten meenemen”.

Dat doen we. Ik wissel de inhoud van de dozen. De romans worden aangevuld uit een -eindelijk- slinkende voorraad. Aan de bomvolle sportdoos moet niks gebeuren. De oorlogsboeken zitten in een citroendoos. De andere non-fictie herpak ik elke maand opnieuw, maar dat zijn maar twee dozen van de twaalf die we normaal meenemen. Deze keer maak ik ook een derde doos klaar.

Dus gehoor gevend aan zijn -immer terugkerende- roep om eens andere boeken mee te nemen, heb ik uiteindelijk twaalf dozen klaar. En dan zeg ik: “Die van de oorlog en de sport gaan dus niet mee”.

Hij sputtert tegen want de koers gaat gaan beginnen en dan vinden sportliefhebbers niks naar hun gading.

Maar het onmogelijke krijg ik ook niet klaar, al wat hij wil meenemen in -mààr maximum- twaalf dozen, dat moet je me maar eens voordoen.

En dan laad ik die bomvolle sportdoos, als dertiende, in de auto en zeg: “Een van dees keren zakt die doos door de tafel”.

En wat doet die doos eenmaal aangekomen op de bestemming? Die zakt door de tafel.

Soms vind ik altijd gelijk hebben eigenlijk niet zo prettig.

pske van mske:

Natuurlijk is dat “doorgezakt” niet letterlijk te nemen. De plooipoot van die tafel is dichtgeklapt waardoor ze een stuik maakte. Ik houd me het recht voor om op de daarna gemaakte opmerking: “Die vergrendelingsring valt toch automatisch op zijn plaats” geen commentaar te geven.

De kerstboom

By ms

On 9 december 2023

In Za za, ze & zo

De kerstboom hadden we vorige zondag al geplaatst omdat ik -gegrond- vreesde dat ik vandaag geen zin zou hebben.

De voorbije week waren we van maandag tot gisteren in de Eifel en konden we hem niet zetten, die traditioneel aangewezen dag na Sinterklaas.

Morgen is er de boekenmarkt. Die staat ook al voorbereid.

Maar om nu, de enige dag ertussen, die kerstboom te gaan zetten, kan echt niet. Dat komt door mijn ingebouwde planning die zegt dat ik, de dag na een vakantie, mijn foto’s moet sorteren en mijn indrukken in concepten gieten. Het komt er eigenlijk op neer dat ik dat een prettige manier vind om de vakantie een beetje te rekken.

Zodoende stond de kerstboom ons gisteren bij thuiskomst op te wachten en moesten we enkel nog de lichtjes aansteken.

Dat hadden we ook wel kunnen plannen met een slimme schakelaar, maar zo zot ben zelfs ik nog niet.

Bruegheliaanse toestanden

By ms

On 1 december 2023

In Za za, ze & zo

Er was het boek “Bruegel – een dynastie van schilders”. Dat boek hing hier al jaren in huis rond. Eens stond het hier in de boekenkast, dan stond het daar in op het rek, soms -op momenten dat ik dacht dat ik niks met Brueghel en aanverwanten had- verdwaalde het in de boekenmarktdozen om het er terug uit te halen als ik maar weer eens iets wou opzoeken over de oude, de jonge en alle andere Brueghels, waarna het een hele poos hier in de boekenkast, daarna daar op het rek stond en soms -op momenten dat ik dacht dat ik echt niks met Brueghel en aanverwanten had- verdwaalde in de boekenmarktdozen …

Ik heb dus echt niks met Brueghel en toch weer wel blijkbaar. Uiteindelijk haalde ik het terug uit de boekenmarktdozen en besloot deze keer definitief het in het gratis kistje van de zelfgemaakte boekenkast te zetten, samen met andere kunstboeken die ik niet kwijt wil maar die niet hier -binnen handbereik- in de boekenkast moeten staan.

Wat is nu het meest verbijsterende van dit verhaal? Zelfs voor mijzelf? Ik heb me op de boekenverkoop van twee weken geleden nóg een boek van Brueghel gekocht.

Waarom ik nu dit exemplaar meebracht is simpel uit te leggen, net zo simpel als bij dat van Nora Roberts. Het kostte 1€. Bovendien stond de Dulle Griet¹ er in … op een afbeelding weliswaar.

En nu is er absoluut geen overweging om het eventueel in de dozen voor de boekenmarkt te stoppen. Het blijft gewoon en zal ook een plaatske vinden in het gratis kistje van de zelfgemaakte boekenkast.

Alle bovenstaande zou ik niet verteld hebben, ware het niet dat ze het wel hebben over de Bruegheldynastie maar dat ze wel hun stammoeder Mayken Verhulst² en de andere schilderende vrouwen van de familie vergaten, maar ja die heetten dan weer geen Brueghel natuurlijk.

Dat kan iedereen dan weer bij Historiek³ gaan lezen, maar mijn persoonlijke Brueghelgetwijfel dan weer niet.

____________________
¹ Dulle Griet
² Mayken Verhulst
³ Historiek: De Bruegheldynastie teerde op vrouwelijk talent