“Wat een eigenaardige, rare film” zei Slow “nu had je uitgelegd waar het over ging en ik kon nog niet volgen”. Niet moeilijk, hij had onder de film minstens drie napkes gedaan!

En toen mske nog maar eens google indook voor een fotootje, stond ze versteld over wat de mensen allemaal zien in zo een film. mske ziet een film, weet waarover die gaat, vindt die goed of vindt die slecht en soms denkt ze over zo een film eens wat langer na.

Maar om daar zo een vergedreven studie’s over te maken en dan te beginnen over de onderlagen van de film …

Sedert vandaag weet ze dan ook dat Blade Runner een Cyberpunk film is. Als ze het maar in een vakske kunnen stoppen. Bovendien blijkt nu dat er verschillende versies van de film te krijgen zijn. Goed dat we ’t weten. Als mske hem ooit zou kopen, moet het wel de versie zijn die hier op cassette staat. Al die speciale cuts dat zijn zaken die ze er daarna aan veranderd hebben en die doen af aan de spontaneïteit, voor zoverre je bij een film nog over spontaan kan spreken.

Allé … hoeveel lijntjes hebben we nu geschreven gekregen?

In de auto op donderdagavond werd er weer veel gebabbeld. Meestal luistert mske niet écht, enkel als ze verkeersinformatie geven of als ze zich realiseert dat het een mooi liedje is. Maar nu werd haar aandacht ineens getrokken door “Blade Runner”. Waar het dus eigenlijk over ging kan ik hier niet zeggen, enkel dat ze vertelden over de man die de speciale effecten had gemaakt. Die waren zo erg goed geslaagd dat ze hem uiteindelijk het ganse decor hadden laten verzorgen.

“Grandioze film” zei mske “een beetje speciaal”. Slow kent de film niet. “We zullen hem eens huren” zei mske en verheugde zich al. Toen bedacht ze dat die hier nog op video zou moeten zijn. Normaal gezien toch … of toch niet …

Ze zal er eens naar kijken. Of die film nog hier is natuurlijk en zo ja, naar de film zelf ook!

Er is niks op TV zeggen Slow en mske. En dus gaan ze niet kijken.

Weet je, om tot die bevinding te komen kijken ze in de Humo en volgens mij staat dat alle dagen vol met programma’s. Ik denk dat ze bedoelen dat er niks van hun gading tussen zit.

Maar waarom zeggen ze dan: “er is niks op den teevee”?

Straks TV kijken, Cold Case. Dat is nu al om 19.40u, dat hebben we al gezegd. Het moest uit de weg van dat gedoe. Wat mske nu stoort dat is, dat ze, voor de series beginnen, eerst nog wat publiciteit maken over Big Brother met enkele rottige fragmenten, tijdens de series, nog wat publiciteit maken over Big Brother met enkele rottige fragmenten en dat ze, als ze vijf minuten te laat zijn nog efkes moeten zeggen dat het na de serie Big Brother is.

De mensen die dat willen zien, zullen wel kijken zeker?

Waarbij we nog efkes gaan vertellen dat Slow en mske gisteren alletwee in slaap gevallen zijn. Tijdens de publiciteit vraagt mske: “wie is die vent met zijn oorbellen nu?” Waarop Slow antwoordde: “ik zou het niet weten, ik heb enkel nog gezien dat …” en hij haalde iets van de eerste vijf minuten aan. Na de pauze heeft hij dan zijn slaapke voort gezet.

“Altijd die herhalingen” zei mske. Ze had het over Lynley en Midsommer die de laatste tijd op verschillende posten dezelfde afleveringen lieten zien. “Ze zouden beter nog eens die met Wexford en Burden van Ruth Rendell uitgeven” vervolgde ze.

“U vraagt, wij draaien” dachten ze bij de TV.

Straks om 22.40u op Vijf TV.

Ik ben benieuwd of mske niet in slaap gaat vallen en of het Slow zal bevallen.

Overdreven is overdreven en overdrijven dat doen ze.

Wie? Wel die van Kanaal 2.

Het is niet omdat ze daar zijn met hunnen Big Brother dat ze de andere mensen uit de weg moeten schuiven. Die moesten toch sowieso al opschuiven als het voetbal was en is.

Dus nu komen Cold Case en Missing Without a Trace samen met de kinderprogrammekes. Dat zou eventueel nog op te lossen zijn met de videorecorder, maar tot twee keer toe komt er dan gedurende het feuilleton een storend groen groot bord met de melding dat Big Brother 0 en nog wat er aan komt.

Geef dan ineens een uur een groen bord en programmeer die feuilletons niet meer!

Er was één mindere aflevering, maar meestal raken die van Cold Case mske wel. De nutteloosheid van de dood als je het zogezegd jaren later bekijkt. mske weet wel dat het maar gefingeerd is, dat het aan iemands fantasie ontsprongen is, maar de situaties waar ze het over hebben, hebben ooit bestaan en dan kan je je best voorstellen dat er omwille van die situaties ook gemoord werd.

Vandaag ging het over abortus. Dertig jaar geleden was het niet legaal en werkelijk, in die tijd waren er verhalen zoals nu in Cold Case. Verhalen over scherpe voorwerpen, maar ook over spoelingen met dreft.

En alhoewel mske, voor zichzelf, volledig tegen abortus is, kan ze er zich in bepaalde gevallen wel mee verzoenen. Gelukkig dan ook dat de wet aan die lugubere praktijken een einde gesteld heeft door abortus uit de illegaliteit te halen.

Gisteren keken Slow en mske naar: “Ein Fall für Zwei” op ZDF. mske had namelijk besloten terug meer naar de Duitse posten te kijken sedert ze had gemerkt dat het de berg af ging met haar Duits.

Wat kan je daar nu van zeggen. Matula is oud geworden. Hij is al aan zijn volgende advocaat toe en het geheel was maar een rommeltje.

Indertijd was het met Derrick ook zo gesteld. De politieman van bij aanvang leek op het laatst al meer op een pastoor die niets anders meer deed dan zeden preken.

Volgende donderdag nog eens kijken en daarna pas de conclusies trekken.

Woensdag is het Siska …

Voetbal vanavond en geen Cold Case.

Uitwijken naar Vijf TV dan maar met “Random Hearts” en Harrison Ford.

En ditmaal blijkt het er ene te zijn die ze nog niet gezien hebben.

“Vroeg gaan slapen” had mske gedacht en dan keken ze naar een film met Denzel Washington, een politiefilm. Een politiefilm? Dat was verdorie een film over de duvel! Allé, over één van zijn familieleden, Azazel, den bok die de leider was van de gevallen engelen. En die kwam Denzel Washington’s leven wat onmogelijk maken.

Om half elf zo wat dacht mske hem af te zetten, maar het kon toch niet lang niet meer duren en ze keken voort! Tot 25 na elf, om dan tot de conclusie te komen dat die onsterfelijk was. Niet waar? Wel waar! 500 el had hij nodig om iemand anders te vinden en als hij niemand vindt passeert daar een kat. En jà lap! Daar ging de goede afloop. Onsterfelijk? Natuurlijk? In een bos loopt er van alles rond en er zal daar altijd binnen zijn 500 el wel iets gelopen hebben dat leefde al was ’t een muis.

“Stom van te blijven kijken” dacht mske.